RONDOM DE BAL
DE"BELEGEN"JEUGD
De kampioenen
In het eethuis FLEUR d'OR
Goudsbloemdwarsstraat, za
ten vorige week een 50-tal
AFC-ers vrolijk te tafelen.
Het derde onderstreepte met
een etentje het feit, dat ze
kampioen waren geworden.
Hoe? Daar kan Karei Baar-
schers meer over vertellen De laatste wedstrijd moest ge
wonnen worden, nr. 2 op de ranglijst Velsen zou een punt
moeten laten liggen. Voor het eerste werd gezorgd, in het
tweede geval viel pas de beslissing in de allerlaatste minuut.
Naar goede traditie werd het feest pas in de vroege ochtend
uren beëindigd.
Het tweede klopte AJAX II in de beslissingswedstrijd met
5-0
Twee en drie kampioen, statistici zullen erg diep moeten
graven om een vergelijkbaar resultaat te vinden. Met een
dergelijk potentieel achter de hand, ziet de toekomst er
zonnig uit voor de Amsterdamse Football Club.
Publiciteit
Dankzij de spontane medewerking van de heer Magielsen
van het Nationaal Foto-Persbureau was en is het mogelijk
DE SCHAKEL wekelijks op te fleuren met 'verstilde mo
menten' van aktieve leden. Dat de aandacht hierbij voor
namelijk uitgaat naar de verrichtingen van ons eerste laat
zich raden. Dat bij deze wedstrijden andermaal de aandacht
gericht is op hen, die voor ons de doelpunten kunnen ma
ken, is ook te begrijpen. Zo lopen Henk en Kees meer in de
'picture' dan Ernst of Edwin.
Anders ligt het wanneer je geboren bent met een naam, die
al vroeg in AFC-kringen een goede klank had. Zij, die het
clubblad moeten vullen, grijpen (onbewust) terug op die
naam, aan wie (vooral ouderen) goede herinneringen heb
ben. Voor de betrokkene, zeker ten aanzien van zijn team
genoten, kan dit wel eens te veel worden.
Je ergernis is volkomen begrijpelijk, André. Onnodig ge
bruik van je achternaam zal in de toekomst worden ver
meden, behoudens wanneer het je vader of grootvader be
treft.
Gemeen natuurlijk, om het vignet te
gappen van de jeugd, en dan te dur
ven schrijven over de B-elftallen.
Misschien komt het wel, omdat we in
deze elftallen nog zoveel aanstormen
de jeugd hebben voetballen. Zodat
we ons over de toekomst van AFC
geen zorgen hoeven te maken.
AFC 6 b.v. de kweekvijver van Handgraaf, verleden jaar als
7e bij ons kampioen geworden en nu het afgelopen seizoen
als reserve in de tweede klasse. Dit elftal bezit zeker enige
talenten, die graag op een hoger plan zouden willen spelen.
Daar dit in AFC niet altijd mogelijk is, menen sommige
spelers AFC na vele fijne voetbaljaren te moeten verlaten.
AFC 1 speelt nog altijd hoofdklasse, het tweede heeft de
top behaald in de hoogste afdeling. Het derde is ook al kam
pioen geworden.
Dan hebben we nog vier en vijf, waar iedere zondag maar elf
spelers per elftal het veld in mogen. Daarna komt zes ai, het
hoogste elftal van de B-groep. Hoger spelen, b.v. in een lager
geklasseerde club, garandeert niet altijd beter voetbal. Het
bewijs zien wij iedere week met onze AVB-elftallen. Vaak
spelen wij juist tegen tweede en derde elftallen van zo n
club. Misschien stemt dit nog tot enig nadenken. Goed,
AFC-6 dus, een elftal dat een goede start had, en in zijn
nieuwe omgeving leuk in de top meedraaide. De lange win
ter deed dit elftal de das om. Ondanks de extra trainingen,
die de Heer Handgraaf organiseerde, zijn we toch wat afge
zakt naar de goede middenmoot. Gezien de prestaties van
ons zesde de afgelopen jaren, beslist geen slecht resultaat.
AFC 7 ging moeizamer door de kompetitie dit seizoen.
Een combinatie van jeugdige spelers, met enige routiniers,
om de juiste weg te wijzen in het Seniorengebeuren, kwam
dit jaar niet geheel tot z'n recht. Trouwe supporters, zoals
de families Bonnet en Parsson, steeds weer aan de lijn,
gaven Henk Gamelkoorn en z'n elf net genoeg lucht om bo
ven de andere degradatiekandidaten uit te komen.
AFC 8 heeft z'n kampioensvlag gehesen als eerste van onze
elftallen, onder daverend champagnegeknal. Ook de cham
pagne was belegen, want augustus j.l was ze al besteld. Toen
werd een nieuw AFC -8 geïntroduceerd in Zandvoort.
Een oefenwedstrijd, gewonnen met grote cijfers, bleek vol
doende te zijn voor Jan Pelsma en z'n opgetrommelde selec
tiespelers van weleer, om dit seizoen zonder moeite kam
pioen te worden. Helemaal kreukelvrij lukte dat niet, want
twee nederlagen en evenzovele gelijke spelen, hield ook
KBV 3 nog lang in de race. Ere die ere toekomt. Jan Pelsma,
steeds weer de man, die niet alleen in, maar ook buiten het
veld organisatorisch de touwtjes in handen hield. We zien
Jan en z'n vrienden het volgend seizoen graag in de reser
ve-tweede klasse aan het werk.
Een kleine berekening leert ons dan, dat AFC 5, 6 en 7 in
de reserve tweede klas gaan spelen. AFC 8 in de derde klas.
AFC 9 heeft de boot gemist. Zij wilden in het nieuwe sei
zoen 1979-1980 zo graag in diezelfde klas spelen, maar
kwamen een punt te kort. Zodoende eindigden zij op de
tweede plaats. Jammer, want voor Rik de Boer en zijn vaste
medewerkers moest het mogelijk zijn een kampioenschap
binnen te halen. Een beetje hadden we dat al ingecalculeerd,
maar vooruit we geven ze voor het volgende seizoen nog een
kans.
AFC 10 helemaal geen kampioensploeg, dachten we. Frans
Juch presteerde het om heel ongemerkt met zijn tiende in
de top te komen. Buitenveldert 6, die kampioen werd in
deze afdeling werd op twee punten verschil benaderd. Ook
hier telt de tweede niet mee, maar uithuilen is er niet bij.
Wij hadden gewoon op niets gerekend en een seizoen als dit
is gewoon leuk meegenomen.
AFC 11 is een gek elftal, hoe kan het ook anders. Het ging
ze goed in hun afdeling, veel uitslagen met grote cijfers in
hun voordeel. Peter Overdiek, aanvoerder/doelwachter, was
tevreden met z'n elftal, maar moest constateren, dat de zon
dag voor voetbal is en de donderdagavond voor de handel.
Tot tweemaal achtereen stonden vijf a zes man, inclusief
de tegenpartij, kompleet voor Joker. Triest natuurlijk, ijs
en sneeuw zorgden voor al die avondwedstrijden - en ellen
de, zullen we maar denken. Evenzogoed waren zij ook een
goede middenmooter.
AFC 12 Dat wordt een verhaal apart, dat eigenlijk al eerder
3
