DE JEUGD
der Schaaf met z'n baard en zware snor (tussen welke twee
vandaan nog wel eens een niet zo parlementaire opmerking
aan het adres van de spelers - vooral die der tegenpartij - en
de scheidsrechter wil komen) en andere hoogwaardigheids
bekleders. Zelf zit ik bovenin, tussen de andere adspiran-
ten (de toenmalige combinatie van junioren b en c). Wie?
Nou, de broekies natuurlijk: Kappelhoff, mijn eigen broer
Wim, Jopie Engelhard, Daan Ellens, Jan Prent Jr. Charles
Lungen waarschijnlijk ook, maar dat is al een erg goeie
junior, wat hij wel wil weten ook. Allemaal zijn we zenuw
achtig, want we leven zonder uitzondering enorm met het
eerste mee, en laten dat al vóór 't begin merken.
De eerste helft geeft echter niet dat, wat we graag zouden
zien, bovendien lopen er wat mooiweervoetballers bij,"
Neptunus neemt 't op dat punt niet zo nauw. Bij rust is
de stand 1 - 1, maar wie het eerst gescoord heeft kan ik me
niet meer herinneren, wel dat het in de tweede helft heel
lang zo bleef.
Nog is de stand gelijk, maar Neptunus is in de meerderheid
en zelfs een gelijkspel is niet voldoende. Dan grijpt de tri
bune in", zo mag ik het wel noemen. Er is, zoals gewoon
lijk, steeds flink aangemoedigd, maar nu beginnen ook an
ders zwijgzamen mee te doen. En ja, 't pakt de spelers, ze
weten 't spel naar de Neptunus-helft te verplaatsen, en on
der de nu luide aanmoedigingen komt 't daar ternauwer
nood meer vandaan. Steeds meer mensen beginnen mee te
roepen, de Rotterdamse keeper, 't hoofd tegen de regen be
schermd door een militaire veldmuts, sluipt door zijn kooi
en ranselt er alles uit Op de tribune een hels kabaal, gebrul
en geloei, om bang van te worden als je van de tegenpartij
bent. Spelers en tribuneklanten, de meesten zijn van de
opwinding al opgestaan, bouwen samen aan de overwinning.
Nog luider, dringender, eisender wordt het aanmoedigen.
Ook vooraan in de loge brengt iemand de rust op om te
blijven zitten, 't is een caccfonie van lawaai, en eindelijk
bezwijkt Neptunus. HET doelpunt is er! Minutenlang is t
lawaai al zo hard, dat men practisch niet hoort, dat 't door
deze goal nog groter wordt. Alles lacht, roept, feliciteert en
is door 't dolle heen, tot men zich er van bewust wordt,dat
er nog enige minuten gespeeld moet worden. Maar ook deze
verstrijken onder geweldige toejuichingen en Neptunus
komt er niet meer aan te pas. Ze zijn - met ere - onderge
gaan, en 't is inpakken en wegwezen.
Hoe zo'n enthousiasme inwerkt op de - zo iets toch niet ge
wend zijnde - spelers, vertelde mij "één die er bij was",
Jaap van Nek, tevens degene die mij inzage verleende in
zijn verzamelband van oude Schakels. Ik dank hem daar
voor zeer, en geef hier zijn mening:
Het is een voor Jaap van Nek vastaand feit, dat aanmoedi
gingen een grote uitwerking hebben op de meeste spelers.
Niet allen, want er zijn er bij, die onbewogen blijven door
spelen. Alles een kwestie van temperament en karakter.
Wij hebben nog altijd mensen op de tribune, die min of
meer luidkeels aanmoedigen (bv. Henk Kappelhoff, Cor van
Peperzeel). Angst? Opgekropte gevoelens? Daverend enthou
siasme? Laten we hopen dat bij de jongeren zich een paar
flinke types bevinden, die stimulerend kunnen inwerken
bij onze spelers!
Zoals uit mijn artikel en uit Jaap's woorden klaar en
duidelijk blijkt, zijn spelers in 't algemeen vatbaar voor aan
moedigingen, en de stilte, die tegenwoordig de wedstrijden
begeleidt, zou dit eigenlijk verbroken moeten worden en
vervangen door een - meteen er bij gezegd - gepast enthou
siasme. Mijnentwege door een dolle boel, als het eens ex-
tra-goed gaat. Als de jeugd de ouderen hierin eens een
voorbeeld ging geven?! Waar blijven trouwens die junioren
a, b en c? Ze horen er toch ook bij?
AFC is dat jaar en alle volgende jaren niet gedegradeerd.
Wel 2 keer gepromoveerd, maar dat was tientallen jaren
later. Ik geef u de eindstand van 1923/24
ADO
18
29
BMT
18
15
Xerxes
18
25
AFC
18
15
Zandvoort
18
22
WA
18
14
B'daal
18
17
Schoten
18
14
Concordia
18
16
Neptunus
18
13
Alle clubs spelen nog in de Hoofdbond, met betreurens
waardige uitzondering van het zo bevriende WA. Wie der
ouderen zou ze niet graag terugzien? Laten we hopen, dat
't ze eens lukt.
H.Kohier Sr.
Naschrift
Dit artikel, voorjaar 1978 geschreven, behoeft inmiddels
twee verbeteringen, helaas niet zo prettig t.a.v. oude clubs.
Hollandia heeft zich ook in de derde klasse niet kunnen
handhaven en is dus nu vierdeklasser, en Schoten (tegen
woordig Hilarius-Schoten) bewoont de eerste klas, maar dan
wel slechts in de Afdeling Haarlem. Sic transit gloria, mundi!
Verslag St. Martinustoernooi Pupillen
B2
Zondag, 20 mei reden wij naar Am
stelveen, om deel te nemen aan het
St. Martinustoernooi.
Om 9.15 uur arriveerden wij daar,
om te horen dat onze eerste wed
strijd om 13.00 uur gespeeld zou
worden!
Om de toch wel erg lange wachttijd te verkorten, togen wij
met z'n allen naar het Amsterdamse Bos, waar alvast een
fiks partijtje voetbal werd gespeeld. Vaders Gallenkamp en
Van Loon bleken in een beste conditie te verkeren!
Het zou overigens geen gemakkelijk dagje worden voor onze
B2. Om als B2 als B1 opgesteld te worden valt niet mee. In
de eerste wedstrijd kregen wij Neerlandia tegenover ons. In
de tweede helft scoorde Frederik voor AFC. Alhoewel
Neerlandia een waardige tegenstander was, bleef de stand
1-0 voor AFC, waarmee wij deze wedstrijd wonnen.
In de tweede match ontmoetten wij WA op de grasmat.
Een zeer sterk elftal. Hoewel wij waren gewapend met
Victor, mocht dat hier toch niet baten. Er was weinig tegen
deze prima spelers in te brengen. Daan Bleeker die Robin
had vervangen in het doel, kreeg het erg druk. We verloren
met 0-4!
In de derde wedstrijd kwam de onplezierige ontmoeting
met Zeeburgia! Wat een spelers! Als ze de bal niet snel ge
noeg konden krijgen, pakten ze onze spelers. We verloren
met 0-1en dat viel nog mee. Dat onze jongens met al hun
ledematen van het veld afkwamen, mag een wonder heten!
In de kleedkamer zal Dick Gallenkamp geen makkelijke mo
menten hebben gehad.
Laatste wedstrijd. "Muiden" op de mat. Victor maakte een
beeld van een doelpunt in de eerste helft. Robin, deze keer
in het veld en dus niet als keeper, scoorde in de tweede
helft, we wonnen deze wedstrijd met een welverdiend 2-0;
7
