UIT
DE
OUDE
DOOS
tige (het stalen der spieren) zo prachtig verenigd worden
met het aangename (klok-klok).
Meestal in de maand mei worden de gympen te voorschijn
gehaald en tijgt men richting Middenweg, om de aldaar ge
vestigde Club van 13 te bekampen. Deze club, onder de be
zielende leiding van Ger Fellinga, bestaat uit louter échte
kegelaars, die per persoon een gemiddelde van boven de
100 werpen (in 20 beurten). Het team van AFC/ATC, dit
keer voortreffelijk gecoached door de showbink voornoemd,
komt onder veel gesteun en gekreun, slechts halverwege.
Eén uitzondering deze rit: Fred 'Arnold' van Soomeren, die
zowaar het brons veroverde temidden der keien. De gehele
avond werd onze secretaris met de meest mogelijke eerbied
bejegend. Op het middernachtelijk uur betraden, onder uit
bundig applaus, beide voorzitters het strijdtoneel, die eer
der op de avond aangezeten hadden aan het 17e stierendiner
van de Vereniging van Edelstieren der Stamboekclub AFC.
Deze happening werd gehouden in Bovenkerk (zie foto
elders) en werd voorafgegaan doorjuist, wederom
een kegelpartij
We doen nu een dringend beroep op de coördinator van
deze vereniging Stier Theo van Emden om tot enige coör
dinatie te komen, zodat het gelijktijdig verspelen van twee
zulke belangrijke evenementen onmogelijk wordt.
De oplossing ligt voor de hand, Theo, en zit verpakt in 3
letters: A.K.C., oftewel de Amsterdamse Kegel Club
En dan mag jij Coördinator blijven.
Ingezonden mededeling
Watersportvriendin zoekt watersportvriend/vriendin om
te varen, luieren en zwemmen op de Westeinderplas.
Tel. 020 - 41 23 83 (liefst na 18.00 uur)
Maar de strijd was dat seizoen nog niet zo gemakkelijk ten
einde want de 2e jaargang nr. 6 van februari 1924 geeft een
zeer lang artikel over de wedstrijd AFC - Neptunus, hetwelk
ik op een separaat blad vermeld en waarvan onze redacteur
uitmaken moet of het geheel of gedeeltelijk voor plaatsing
in aanmerking komt, want het is "oude kost" en dus voor
heel velen allesbehalve aantrekkelijk. Alleen hoop ik dat de
competitiestand van dat moment, dus februari 1924 opge
nomen wordt, want daaruit spreekt wel heel duidelijk dat
de strijd toen (en ook nu) een zware was en is.
Nu even het heden.
Mijn leven lang weet ik, dat sleutelwedstrijden hoogst be
langrijk zijn. En dus doet het wel bijzonder genoegen voor
ons allen, dat het 1e alle 4 sleutelwedstrijden won (Aals
meer uit 2-0; DHS thuis 2-0. Ilpendam uit 1-0; Neptunus uit
2-0). Een mooie prestatie in goals voor en tegen en wat een
genoegdoening voor André Wijnand, nu keeper in het 1e
en een prachtige nazaat van zijn grootvader, onze onverge
telijke Jo Wijnand, die als Schakel redacteur zo' n grote
rol speelde.
Jb.v.N
Voor de redakteur is het dit keer erg gemakkelijk om uit te
maken of iets ja of nee meeloopt. Hij kreeg n.l. van de week
een verslag toegestuurd van de heer H. Kohier Sr., die met
verve verhaald van de wedstrijd AFC-Neptunus in februari
1924. Een betere opwarmer voor de wedstrijd van volgende
week kunnen onze jongens niet krijgen.
Ziehier het verhaal van de heer Kohier, waarvoor onze har
telijke dank.
Een aantal jaren terug heb ik in dit veel en aandachtig
gelezen blad iets mogen schrijven over een tocht naar en een
goed, want met een overwinning afgelopen, wedstrijd in
Hoorn tegen het aloude Holiandia op 7 januari 1923.
Hollandia wat zijn ze gezakt, al weer jaren in de 3e
klasse Maar toch niet zo erg als andere oude gerenom
meerde tegenstanders: Alcmaria Victrix (de naam alleen is
al een glorie). West Frisia, W.F.C., Helder. Allemaal vierde
klassers, en zelfs daarin voeren ze een harde strijd om be
houd. Zo vergaat 's werelds grootheid! Maar dat weet ie
dereen, en ik wilde het eigenlijk over iets anders hebben.
Ja, een beetje filosoferen over het heden en een beetje veel
nostalgie uitleven over het verleden.
Als je dan in begin mei 1979 op de tribune van Neptunus
zit (en een prettige overwinning meemaakt plus een prettige
ontvangst) dan gaan de gedachten wel even terug, dat je zelf
in 1923/24 in het veld stond tegen datzelfde Neptunus, en
dan weet je nog eens deksels goed, dat er toen gestreden
werd en nu de strijd nog steeds voortduurt. Ik vermeld spe
ciaal wat de AFC Schakel 2e jaargang nr. 3 - 24 nov. 1923
vermeldt n.l.:
"De week daarop moesten we naar Neptunus in Rot
terdam, zonder Piet Bos, We hadden er dan ook een
hard hoofd in en toen zondagsavonds om half zeven
bij Eggers nog niets bekend was, rekenden we al op een
nederlaag. Echter wisten we op een bijna onbespeelbaar
terrein een gelijkspel te forceren (1-1) dank zij het
schitterend keepen van Pim Versluyslater Directeur
Amsterdamse Droogdok Mij.). Een Neptunus back was
zoo vriendelijk den bal in eigen doel te plaatsen en een
kwartier voor tijd stonden we nog met 1-0 voor. Toen
werd echter de druk te groot en eindelijk moest Pim
dan ook zwichten.
Al enige jaren geleden dook als nieuwe, maar tevens oude
tegenpartij, het Rotterdamse Neptunus op. Oude tegen
partij? Ja, ook met deze club heeft AFC in de competitie
2e klasse 1923/4 een moeizame strijd tegen degradatie af
moeten wikkelen. AFC - Neptunus in februari was zelfs
een sleutelwedstrijd voor de ontknoping, en ik kan mij het
verloop nog goed herinneren.
De Schakel van die maand vertelt niet, hoe de ranglijst er
vóór die ontmoeting uitzag, maar geeft wel die van 2 weken
later, en er blijkt uit, dat als AFC niet gewonnen maar ver
loren had, het alleen door beter doelgemiddelde niet on
deraan zou staan. Zoals u dus begrijpt, de zaak lag niet
gunstig, voor geen van beiden trouwens, toen om 2 uur de
arbiter, waarschijnlijk in fraai met zilverkleurige stroken af
gebiesd jasje en broek tot op de knieën gehuld, zo was toen
de mode, liet aftrappen.
Nu dan mijn herinnering aan die zondag.
Het weer is Hollands-winters: sneeuw, regen, af en toe droog
en nbgal winderig. Weinig publiek op de open tribunes,
maar de overdekte (door mijn eigen vader, het erelid, enige
jaren tevoren ontworpen) is vol. Vader zit vooraan in zijn
loge Ijajasamen met Schaf, diens broer Nico, oom van
6
