B4 - PUPILLEN DE MIST IN TEGEN KBV 2
RONDOM DE BAL
ren. Waarschijnlijk was deze spelregel alleen in de nieuwe
herdruk opgenomen. Maar nee hoor, de scheidsrechter gaf
toe een enorme blunder te hebben begaan en daarmee was
de zaak afgedaan. Geen kwaad woord overigens over de
scheidsrechter want hij deed het naar eer en geweten zo
goed mogelijk. Het blijft een lastige klus en een scheids
rechter is ook maar een mens. Het was voor onze jongens
van de C1 wel sneu.
vdK.-
Zaterdagmorgen 14 oktober 1978. Een vrij dichte mist
hangt over sportpark Riekerhaven. Desondanks gaan de
pupillenwedstrijden gewoon door. Hoewel de beide
doelen praktisch niet te onderscheiden waren en goed
volgen van het spel een onmogelijkheid was, vind ik het
toch een prima zaak, dat men de pupillen de gelegenheid
biedt, ook al laten de officiële reglementen dit misschien
niet toe, hun overtollige energie kwijt te raken. Want
de meeste jongens zien iedere week toch verlangend
uit naar "hun wedstrijd".
Onze B4 was vandaag erg gehandicapt, omdat het niet
mogelijk bleek met een compleet elftal aan te treden.
Meer dan negen jongens waren niet beschikbaar, waar
door "de opdracht" om te winnen misschien wel wat
onredelijk was. Bovendien kenden we dit KBV nog van
de eerste competitie-wedstrijd dit seizoen en toen gingen
we met maar liefst 5-0 de boot in
Toch was er wellicht een stimulans, want Mathijs (met
échte keepershandschoenen gewapend had zich voor
genomen zijn doel "schoon te houden" en met een
beetje extra werklust zou ons "negental" het misschien
toch wel kunnen klaar spelen. Helaas, het pakte anders
uit KBV was duidelijk beter, had 2 man meer en er
zat een duidelijk patroon in hun spel. En dat is nu juist
waar het onze jongens aan ontbreekt, of we nu volledig
zijn of niet. De lijn in het spel, het wetert waar je plaats
in het elftal is, kortom de organisatie ontbreekt. En dat
is bijzonder jammer, want als deze B4 - jongens eens
wat instructie zouden kunnen krijgen over het voetbal
spel als systeem (wellicht iets voor de woensdagmiddag
training en deze ploeg een tijdje bij elkaar kan blijven,
dan zie ik in deze B4 een elftal met grote toekomst
En wat de wedstrijd zélf betreft: voor rust kreeg Mathijs
er vier om z'n oren (eigenlijk 5, maar één werd er afge
keurd) en na rust kon, nadat KBV op 5-0 was gekomen,
Richard via een strafschop de AFC-eer nog redden: eind
stand 5-1
(Mathijs, aan de doelpunten had je geen enkele schuld,
je deed het prima
Nee, het zat er gewoon niet in, deze ochtend een vieze
mist, de "restanten" van een grote kies, die ik deze week
"kwijtraakte" en waarvan de gevolgen me nog danig par
ten speelden en dan ook nog een 5-1 nederlaag
Maar goed, een mens kanmiet alles hebben. Gewoon een
off-day en niets anders Ofschoon, toen ik zondagmid
dag thuis kwam na ons "eerste" te hebben zien spelen
tegen Aalsmeer (1-1, na een zeer oninteressante wedstrijd)
was ik van één ding overtuigd het lag tóch aan het weer
Roelof den Drijver
SPORTJOURNALISTIEK
De eerste aflevering van NCRV's Wereld van het Nieuws -
de sportjournalistiek - zaterdag 7 oktober, is niet lekker ge
vallen bij de heren, die het vak bedrijven. Hoe kon het ook
anders? De volgende maandag fulmineert Nico van der Zwet
Slotenmaker in zijn rubriek ZIJLIJNEN, De Telegraaf,
hevig tegen de makers van het programma.
Om het geheugen nog even op te frissen, citeer ik:
Het kon niet uitblijven natuurlijk. De schijnwerper van de
kritische televisiemakers moest op zijn amechtige dwaal
tocht ook eens bij ons, de sportjournalisten, terechtko
men. Zaterdagavond heeft de NCRV in 'De wereld van het
nieuws' vonnis gewezen. We kunnen er niets van en dienen
eigenlijk geheel van voren af aan te beginnen. Schoolgeld
terug en langdurig in de hoek staan. Het was een oordeel
zonder veel vorm van proces, want als getuigen-deskun-
digen werden onder anderen enkele sporters of ex-sporters
gehoord. Zij vormden het hoogingrediënt van een van de
stomste stukken stuitende stompzinnigheid die ooit de
beeldbuis hebben bevlekt
Einde citaat.
Met dat laatste zinnetje hebben we, afgezien van het taal
gebruik, een beetje moeite. Nico kijkt ons zo rustig aan
vanuit z'n raampje, in 't geheel geen type, dat meteen gaat
schelden. Wat moet er dan wel gebeurd zijn? Hans Sleeuwen-
hoek en Henk Mochel lieten een aantal bekende Nederland
se sportfiguren opdraven, Cruyff, van Hanegem, scheids
rechter van Gemert (om ons bij het voetballen te houden),
die hun mening ten beste gaven over de sportjournalistiek
in Nederland. Aan wederhoor werd ook gedaan:
Maarten de Vos en Ben de Graaf deden een leuke duit in
het zakje. Eindkonklusie van het drie kwartier durende
programma was unaniem:
de sportjournalistiek schittert door ondeskundigheid of
zoals Johan Cruyff zei:
'Beginnende journalisten doen eerst sport, voordat ze verder
de ladder op mogen'. Die meneer Slotenmaker kan geen be
ginnend journalist zijn, als ik naar zijn foto kijk. Die loopt
al heel wat jaartjes mee, vandaar dat hij terstond achter
zijn schrijfmachine kroop om z'n gal te spugen. Aangetast
in de beroepseer!
Over het algemeen zal Johan's opmerking niet ver bezijden
de waarheid liggen. Als je ruim 10 jaar meeholt op het al
lerhoogste niveau, heb je wel enig recht tot het doen van
zulke uitspraken. Trouwens, we hebben het al eens eerder
mogen betogen, bij hoevele Voetballers (inderdaad met een
hoofdletter) rijzen niet de haren te berge, wanneer zij
daags hun verrichtingen op het veld vastgelegd zien op pa
pier. Om iets te kunnen zeggen/schrijven over het voetbal
spel moet je wel terdege kennis van zaken hebben, wil je
gefundeerde kritiek leveren.
Moet je goed kunnen of hebben kunnen voetballen, ver
trouwd zijn met de bal. De heer van der Zwet Sloten
maker besluit zijn artikel met een paar aardige zinnetjes.
3
