MIXED PICKLES
ingelegd door Pirn Adriaansz en George Wijnand (met medewerking van Ad van Dijk).
AFC in Athene
Ad van Dijk, eens onverzettelijk breker op het middenveld van het befaamde Zesde dat in de eerste jaren na de
oorlog onder de titel Cabaret-Zeegers op de weilanden verscheen, heeft AFC nu in Athene ontmoet.
Hij schrijft ons het volgende:
'Lodi Joling, in de periode 1960 - 1967 speler van het eerste, verliet in 1967 ons land om zich te vestigen in Italië.
Vandaar belandde hij drie jaar geleden in Griekenland als directeur van een grafisch handelsonderneming met
nedeilands kapitaal. Vrijdag 31 maart jl. had ik het genoegen Lodi te bezoeken. Na het zakelijke gedeelte kwam
's avonds het gesprek vanzelfsprekend op AFC. Ondanks het feit dat hij na zijn vertrek nauwelijks gelegenheid
heeft gehad tot persoonlijk contact, zijn de herinneringen aan AFC nog altijd springlevend. En zo passeerden - in
een verrukkelijk eethuisje ergens in de Atheense binnenstad - velt AFC-ers de revue.'
Ad van Dijk vertelt dan dat achtereenvolgens van herinneringen en commentaar werden voorzien: Jaap van Nek,
Cor Kerker Henk Kappelhoff, Paul Meijer, Kees Bouwens, Jan Steensma en Hubert Briedé. Uit het stuk van Ad
begrijp ik dat zich aan de voet van de Acropolis een nostalgisch avondje heeft ontwikkeld.
Ad constateert dat het Lodi goed gaat. De citroenen in zijn tuin staan er uitstekend bij en ook sportief gaat alles
naar wens. Hij loopt 's morgens nog regelmatig rondjes van 12 km (wij zitten ook wel eens aan een rondje van 12
vast, maar dat zijn helaas geen kilometers).
Lodi Joling heeft Ad verzocht al zijn oude vrienden in AFC hartelijk te groeten.
Bronvermelding
In een vorige pickle hebben wij u uitvoerig op de hoogte gesteld van ons gesprek met Ad van Dijk, die al 20 jaar
in Duitsland woont. Hij vertelde ons toen dat hij voor het clubblad van de Dusseldorfer Hockey Verein een rubriek
schrijft onder de titel Mixed Pickles. Wij humden toen en stamelden iets over bronvermelding. Ad heeft woord
gehouden. Via Jan Steensma kregen we de tekst van zijn rubriek en daarin wordt keurig uiteengezet wat AFC is
(een beetje opvoeding is nooit weg) en wat de rol is en was van de Mixed Pickles. Dank Ad voor het zendingswerk.
Hoofdklasse A
Wij hebben er nu vier seizoenen in de hoofdklasse opzitten. De hoofpijnklasse, zoals onze onvergetelijke vriend
Wim Staats dat ding noemde.
Na het eerste seizoen moesten er beslissingswedstrijden aan te pas komen om ons te handhaven, het tweede seizoen
bracht pas in de laatste wedstrijd opluchting, in het derde seizoen draaiden we mee om de eerste plaats en dit
seizoen bleef alles kalm. Een seizoen zonder zenuwen, een vijfde plaats, ver van de eerste, maar ook ver van de
laatste plaatsen. Kortom, het was een jaartje bijkomen.
Wat een verschil met de eerste klasse, daar is 't al kommer en kwel. Het verschil tussen nummer 1 en nummer 11
is er zegge en schrijve 7 punten, dat wil zeggen na 19 wedstrijden. Met drie voor de boeg kan de helft nog kampioen
worden en de andere helft degraderen.
Moge het zo zijn dat ons dat bespaard blijve; Want kijk, ongelukken liggen in een klein hoekje. Als wij het eerste
zo de laatste wedstrijden op hun dooie gemak de competitie zien uitmaken dan prevelen wij: laat 't geen gewoonte
worden!
U hebt 't waarschijnlijk zelf al eens bekeken. Van de veertien clubs waarmee wij in 1974 in de hoofdklasse van start
gingen, zijn er nog maar zes over. Achtereenvolgens verdwenen: Gouda, Papendrecht, SDW, Zilvermeeuwen,
Hermes DVS, Rood Wit A, De Spartaan en Unitas. Alle promovendi wisten zich te handhaven en twee daarvan
hebben zelfs een kampioenschap geincasseerd: DWVen VUC.
Dus: AFC moet blijven.
Gerucht
Die acht spelers van De Spartaan, die weigerden nog langer te voetballen omdat hun reisje niet doorging, schijnen
aan de man gebracht te worden. Mogen wij vurig hopen dat de poort van Goed Genoeg potdicht blijft?
Aan voetballers die hun club in de steek lieten, die daarmee de degradatie van die club bezegelden, hebben wij
geen behoefte, nietwaar?
Guust Nolet
De dood van Guust Nolet, in de naoorlogse jaren aanvoerder van het eerste cricketelftal van Hermes DVS heeft ons
geschokt.
Guust was geen grote cricketer, maar wel een grote captain.
Hermes-uit was in die jaren een gebeurtenis. Het kleine Hermes-veld aan de knusse Damlaan, met zijn verschrikke
lijke one wicket-pitch en met 2000 rumoerige toeschouwers op je lip was de wedstrijd van het jaar. Schiedam is
bij ons weten de enige stad in Nederland geweest waar je in de stad aanplakbiljetten zag hangen: Zondag a s. 11
