bijna is het weer zo ver
HOERA DE ZOMER IS VOORBIJ
Nog een paar weken en de knuppels, de bats en de rackets liggen weer in een donkere kast uit te rusten van het zomerwerk.
Nou ja, écht zomer kon je het niet noemen. Het leek meer op één doorlopende natte moesson. Voor de jonge spinazie moge
lijk groeizaam weer, voor de zomersporters en zij, die hun vakantie 'in eigen land' besloten te houden, een zomerseizoen om
maar snel te vergeten. n u u :i.
En nu staan we weer, met het zweet in onze klamme handen, klaar voor de start van het amateur-voetbal. Persoonlijk heb ik
voor dat doel vele zaken subtiel geregeld. Mogelijk vindt u dat stijgende gevoelens van grote bezorgdheid iets te maken hebben
met ongezonde emoties, maar ik verrek het om, wat ook, voor risico te nemen bij het bezoeken van welke voetbalwedstrijd
Zoheb ik de volgende dingen effectief geregeld: mijn wurghoutjes zijn door een buurman vervaardigd. Zien er leuk uit Van
een goede vriend mocht ik een gave fietsketting overnemen. En een kennis van ons heeft een fabriek van W.C.-rollen Die kan
ik tegen inkoopsprijs bij hem kopen. Nu zult u onmiddellijk wel denken: dit arsenaal is niet geheel compleet. Waar blijft het
vuurwerk? Ook daar kwam een oplossing voor. Een buurjongen had per televisie laatst geleerd, hoe je kneedbommen en njolO"
tov-cocktails moest maken. U weet wel, zo een educatief programmaatje, meestal van de VARA of de VPRO. Zo in die stijl
van dat zoontje van die minister, die u op gezette tijden de prijzen vertelt van de markt in drugs.
Menigeen, dit lezende, zal denken dat een bepaalde neurose zich van mij heeft meester gemaakt. Nu, jullie mogen gerust
bezorgd naar mij informeren of zelfs kijken, maar ik verdom het om mij door sport-schorem in elkaar te laten rammen. Ik ben
op alles voorbereid. En zo jullie de nostalgische weg blijven bewandelen van onbewapend op een voetbalveld te komen, dan
kom ik jullie t.z.t. wel in het ziekenhuis een vriendelijk bezoekje brengen. Een bloemetje kan er dan ook wel af.
Zeer geruststellend is, dat zich een aantal gedegen AFC-supporters gemeld hebben, zij het dan niet zo absoluut en volledig
bewapend als ondergetekende, doch écht wel met wurghouten en ketting als minimum strijdattributen. De namen durf ik
gerust te noemen: George Wijnand (bijnaam de Heemsteedse beer), Dick Moesbergen (de City-rammer), Hans Dukker (de
poten-beuker), Guus Graanboom (the smasher) en Ben Bonkink (de verzekerde).
Toch vinden we ons team nog niet volledig. Wij zouden er nog enkele progressieve denkers bij willen hebben. Van die jongens,
ook al weten zij, dat wat zij echt willen, nu eenmaal niet mogelijk is, toch nijdige doorzetters zijn. Jongens, die voor hun
partij strijden. Right or wrong!!! j j
En dan denkende aan die gezellige zijde van het Utrechtse Stadion, als ik het goed heb: de Bunnik-zijde genoemd, dan zou i
willen voorstellen de zijde, waar wij ons dan gaan bevinden de Frunnik-zijde te noemen. Aldus uitgedost en goed bewapend
lusten wij iedereen wel rauw. Als een broodje tartaar! Kees Gehring, Edwin Geluk, Simon Cohen, Henk Bijlstra en hoe ze
verder ook mogen heten, kunnen gerust zijn.
Alle slingers die hun uitgedeeld worden, worden door de 'Frunnikers' beantwoord met rauwe slingers van tietskettingen,
het werpen van met kiezelstenen gevulde bierblikjes (zo mogelijk van HEINEKEN) en, indien in laatste instantie echt met
anders dan een uitweg, het wurgen middels de houtjes, van lastige tegenliggers.
Nou niet meteen om te zeggen, dat het een bloedbad wordt op Goed Genoeg, doch het zou werkelijk niet tot de onmoge
lijkheden behoren, dat zij ons veld in de toekomst anders gaan noemen. Ik vrees, dat het dan de naam van Bloed Genoeg
zal dragen. t
Aan George, Guus, Dick, Hans, Ben en ondergetekende zal het niet liggen. We rammen alles in elkaar. Laat het een waar
schuwing zijn voor al die betaalde amateurs.
En nu ga ik mijn fietsketting wat oppoetsen. Het uiterlijk wil ook wat!!
J.E.Canmé de Bout-Ha chèle
Naschrift redactie: Gelukkig kennen we de jonkheer goed genoeg, maar tochZou het geen aanbeveling verdienen
hem en die andere jongens een beetje in de gaten te houden.
MUIS
Niet de razendsnelle, frisdrinkende èh rechterspits van onze vaandeldragers zat naast me in de naar het verleden ruikende
konversatiezaal van het gerespekteerde hospitaal, maar de man die destijds de kiel voor hem had aangedragen: inderdaad, de
vader oftewel de heer Gehring Sr. en die had ons zojuist een verhaal verteld over een muis in een knie.
'Als 'ie naar boven kruipt, tot onder het vel, dan moet je 'm pakken en daar moet je een kruisje zetten, da's makkelijk voor de
chirurg'had Dr.Tetzner te verstaan gegeven.
De knie in kwestie lag op een bankje, heel erg groot en dik te zijn in een enorm verband. Je hebt m te pakken gekregen
mompelde Nol Boyenk (Ajax) en hij liet de kaarten geroutineerd door zijn vingers glijden. 'En met je hand op je knie ben
je toen hardhollend hiernaar toe gekomen', vervolgde hij, de kaarten op tafel leggend voor het open klaverjasje. Gehring Sr.
slurpte gedistingeerd van zijn thee en knikte. 'Schoppen' zei ik en Nol begon te glimlachen. 'Die dubbel ik maar eens, Karei-
tje'. Van zijn stralende gezicht las ik de roem af, op z'n minst honderd. 'Ik doe er niets aan. Lucky Ajax zuchtte ik. Nol
gaf openheid met een brede lach, vier azen glommen me tegemoet. Terwijl ik mezelf bekruiste, wat losse guldens^uit de kamer
jas te voorschijn liet komen, draaide Nol een halve slag in de richting van de geblesseerde man: Een muis, zei je?
Een zuster zweefde de zaal binnnen, een schoonheidje. Achter ons werd een vergeten pols vastgehouden, onze ogen bleven
haar volgen tot ze weer op de gang was. 'Welk een brok', mompelde de vader van onze frisdrinkende rechterspits. Hapklare
brokken, allemaal, ze staan er om bekend hier' gaf Nol te kennen. 'Is die belangstelling wel gezond op jullie leeftijd vroeg
ik, waarschijnlijk toch een tikkeltje wrevelig vanwege het verlies. Nol negeerde mijn opmerking, tikte op de tafel omdat
Gehring maar in de richting van de gang bleef staren. 'Hebben jullie zoveel last van muizen, thuis?' informeerde hij. \Vatte?
'Misschien met open mond geslapen', merkte ik op, terwille van de goede richting. 'Wat open mond, wat muizen? Z n stem
trok de aandacht van wat oudere dametjes, die afkeurend keken. Nol knikte naar het enorme witte been: 'Niet in je mond, in
je knie! Zat er een muis in je knie?' 'Dat heb ik je toch verteld, man! Als Dr.Tetzner het zegteen autoriteit, dacht ik
'Jessis, dat kan alleen maar in AFC gebeuren, bij Jan Mulder hebben ze niet eens een staart kunnen vinden gromde Nol en
hij graaide de kaarten van tafel voor het zoveelste klaverjasje.
Charlie
Een waardeloze zomer met slecht weer en weinig sportgebeurtenissen op Goed Genoeg. Zodra de voetbal niet meer rolt,
komt er een onwezenlijk sfeertje rond de sociëteit. Veel vrouwelijk schoon (Nou ja, soms) en weinig bekenden. ATC en ABC
hebben beiden een totaal andere supportersschare: de eersten zijn rustig tot ze een slok op hebben en de anderen doen het
9
