9 door, want de beide ploegen wilden wel en wierpen zich direct op de teruggekeerde bal. Later heb ik me wel afgevraagd wat er gebeurd zou zijn als onze leider de bal "rechtstreeks" in het "vijandelijke" doel had geknald. In een bepaalde poule moesten penalties de beslissing brengen tussen SVW Heerhugowaard en onze E10. Met een "Neeskens"allure "knalde" Bas er een penalty in, het was geweldig! En voor hen, die Bas nog niet kennen, het gras moet kort gemaaid zijn, anders zie je hem niet eens in het veld lopen. Kortom, onze jongste voetballertjes hebben genoten, mede dankzij het feit dat AFC over zulke goede elftalleiders beschikt. Bedankt heren, hopelijk tot volgend jaar, dan zal EVC ons graag weer ontvangen, maar dan op hun nieuwe velden die begin volgend jaar hopelijk klaar zullen zijn, want EVC is op het huidige complex wel uit de kleren gegroeid. Het tweede toernooi met een "speciaal" tintje was het "Blauw-Wit E-pupillen toernooi". Hier moest onze El het opnemen tegen de eerste pupillen-elftallen van b.v. Ajax, Feyenoord, Sparta, Haarlem etc. Wij hebben een heel goed seizoen met dit le team achter de rug en alleen voor de beker 1 keer verloren, terwijl in de competitie geen enkele wedstrijd verloren werd en na de competitie alle toernooien (4x) gewonnen werden. In de eerste wedstrijd tegen Haarlem, gingen onze jongens wat lauw van start, er werd aardig gecombi neerd, maar het tempo lag erg laag en hoewel er in de 2x10 minuten nog wel een kans kwam, bleef het 0-0, mede door het goede keepers-werk van Gielen en de goed sluitende verdediging Kampstra-Speelman- Franke-Druif- de Graaf. De tweede wedstrijd tegen HDVS gaf een heel ander beelder werd sneller gespeeld en de bal ging beter rond in de ploeg. Maar HDVS bleek een team met een zeer goede verdediging en hoe v. Zweden, Bakker en Wijnschenk alle registers ook open trokken, we kwamen niet verder dan een afgekeurd doelpunt. Een snelle rush van Bakker werd door Wijnschenk afgerond met een beheerst schot. Het was voor de jongens sneu, dat dit doelpunt door de scheidsrechter afgekeurd werd, Het had een beter beeld gegeven van de werkelijke krachtsverhouding. Nu bleef het weer 0-0, maar wij zaten, mede gezien de andere uitslagen, in onze poule nog vol in de strijd om de finale-plaats, toen wij voor de 3e wedstrijd aan moesten treden tegen Ajax. Na 5 minuten kwamen wij door een vreemd en wat gelukkig doelpunt met 1-0 voor, maar helaas kwam even ongelukkig nog voor de rust de balans weer in evenwicht 1-1. Toen die tweede helft Geweldig, zoals er gespeeld werd. De jongens roken de winst, van Dongen, de Jong, v.d.Reis, van Alem, ze bleven het tempo aangeven en knokten voor iedere meter. Maar wéér kwamen wij niet verder dan een afgekeurd doelpunt. Het mocht gewoon niet, maar de prestatie van de AFC-pupillen die de Ajaxieden echt in hun greep hadden in die tweede helft is er niet minder om. Weer stapten de jongens met een gelijkspel, 1-1, van de grasmat, terwijl er meer ingezeten had. Maar in de wedstrijden van 2 x 10 minuten kom je wel snel in tijdnood. De rekenwonders onder ons gingen berekenen, hoe de uitslag tegen het aloude Sparta moest zijn voor een finale-plaats. Het bleek een 2-0 overwinning te moeten worden. Het elftal ging steeds beter spelen en door twee fraaie doelpunten van Wijnschenk en v.Alem werd het gestelde doel bereikt, nl. een finale plaats tegen Feyenoord. De elftalleider Hr. Franke stond voor de niet geringe taak, 12 speelse jongens 2 uur lang bezig te houden, met niet al te vermoeiende toestanden. Via o.a. aardrijkskunde-lessen is dat goed gelukt. De wedstrijd begon van AFC-zijde erg sterk. Feyenoord kwam nauwelijks in het stuk voor, maar het overwicht kon niet in een doelpunt uitgedrukt worden. De tweede helft (de finale duurde 2 x 15 minuten) begon voor ons nog wel veelbelovend, maar het uitgekookte goede positiespel van onze tegenstanders begon zich steeds sterker af te tekenen. Ze namen steeds meer het spel in handen. Het einde kwam met 0-0, waarna verlengd moest worden. Het was wel duidelijk dat het elftal dat het eerste scoorde de winnaar zou worden. Dat was Feyenoord, dat uiteindelijk de sterkste bleek en verdiend de eerste prijs naar Rotterdam sleepte. Al met al een ere-saluut aan onze E-pupillen. Een waardig besluit van jullie "E-pupillen tijdperk". Ook namens de Heer Benoni wens ik u allen een plezierige vakantie. André Brokmann DRIE Een sterk jeugdig AFC-team deed mee aan het internationale jeugdtoernooi van Zeeburgia. Van de vijf wedstrijden werd er geen enkele verloren, maar een surplus aan gelijke spelen, deed ons op de derde plaats belanden, na strafschoppen nog wel. Simon Cohen werd uitgeroepen tot beste speler van het toernooi, waarvoor onze felicitaties. NET NIET Ook in de nacompetitie hebben we het net niet gehaald. In alle vier de wedstrijden is echter goed ge speeld en veel gescoord. De beslissende wedstrijd tegen EDO zondag jl. waren we zonder meer beter, maar te veel kansen bleven ongebruikt. Tot de laatste speelminuut van dit lange seizoen werd er gestreden. We haalden het net niet, misschien maar beter ook, want bij een gelijkspel was overspelen noodzakelijk en het seizoen voor ons weer verlengd. EDO speelt dus voor de KNVB-beker. We zijn

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1977 | | pagina 9