acht wedstrijden Hoe je er ook aan morrelt of draait, feit blijft dan we een sterke aanloop en een sterke
finish hadden. Mocht 't zo zijn dat we hard blijven lopen, een heel seizoen lang, enfin zal ie zien dat
Kees weer naar Hongkong moet.
Toch nog even naar die cijfers van 't eerste kijken. Resultaten thuis: 13 7 3 3 21-13 17.
Resultaten uit: 13 6 5 2 27-15 17Met andere woorden, 't maakt niets uit of we thuis of uit spelen
Het doelsaldo uit was zelfs vier doelpunten beterEen soort klantenbinding voor de tegenpartij. En dat is
geen toevalstreffer want in het eerste seizoen in de hoofdklasse haalden we uit méér punten dan thuis.
In het programmablad voor AFC-RVC voor de nacompetitie lazen we dat onze Simon Coheneen aanbod
heeft gekregen van AZ|67. Hij werd uitgenodigd daar als amateur te spelen. Toch aardig van die
Wastora-jongens. 't Zijn vast idealisten die iets willen doen voor de onderliggenden in de samenleving
Of zou 't iets met politiek te maken hebben: nivellering aan de basis op nul. Zouden ze Joop concurrentie
aan willen doen
Een van de beste wedstrijden, die het eerste dit seizoen heeft gespeeld, werd bewaard voor de laatste
thuiswedstrijd. Een 4-1 overwinning op RVC in de nacompetitie. Een wedstrijd overigens met een incident
dat zeer ernstige gevolgen had kunnen hebben. Vlak voor rust werd de op de grond liggende Frans van der
Bor door de nummer 7 van de tegenpartij tegen z'n hoofd getrapt. Er dreigde uiteraard een handgemeen
te ontstaan De scheidsrechter en de grensrechter hadden niets gezien, want die hadden de bal gevolgd
De rust redde de scheidsrechter en de wedstrijd. Na de rust was Frans vervangen, maar nummer 7 stond
weer m de wei. Gé van Dijk bewees daarmee een veel betere coach te zijn dan zijn collega van RVC. Want
•rans had daardoor geen kans - zo hij dat gewenst zou hebben - verhaal te halen. Het eerste speelde na
de rust schitterend voetbal als sportieve wraakneming en nummer 7 durfde geen been te verzetten. Uit
ang ^t.Z'n.S°1ien?n eraan gingen? Wat Gé van Dijk in de rust gezegd heeft, weten we niet, maar*er was
niemand bij AFC, die nummer 7 ook maar een haartje wenste te krenken. Er werd gevoétbald en hoe Als
die coach van RVC enig psychologisch inzicht zou hebben gehad, zou hij nummer 7 in de rust naar de
douche hebben gestuurd. Nu werd 't 4-1 en daar kwam RVC nog genadig van af. En Edwin Geluk fungeerde
nog als maatschappelijk werker door nummer 7 veilig naar de kleedkamer te loodsen. De laatste thuis
wedstrijd was in elk opzicht, qua speltechniek, produktie en zelfbeheersing, de kroon op het seizoen
Er zijn clubs waar ze hebben leren leven met degradaties. AFC is dat meer dan een halve eeuw gJleden"
o°°J ,1 l ut overkomen- In 1922 degradeerden we uit de overgangsklasse naar de tweede klasse.
Sindsdien hebben we ons altijd - wel eens met moeite en soms via beslissingswedstrijden - weten te hand
haven. Zelfs twee promoties, naar de eerste klasse in 1961 en naar de hoofdklasse in 1974. De competitie
stand van dat eerste jaar in de eerste klasse is toch wel leerzaam. Van de tien clubs, die zich toen eerste
asser mochten noemenzijn alleen AFC en De Spartaan hoofdklasser geworden. DCG speelt in de eerste
klasse en alle anderen zijn uit het gezichtsveld verdwenen. JOS, dat toen kampioen werd, is nu via een be
slissingswedstrijd teruggekomen in de tweede klasse. Maar Kon. HFC, OVVO en OSVzijn nu vierde klus
ser, HRC, Hollandia en UVV zijn ook ver afgezakt. Een andere traan geldt Zilvermeeuwen, in het vorige
seizoen nog collega hoofdklasser. Nu verder afgedaald naar de tweede klasse. Wij staan in AFC - dat is
een oude traditie - altijd gauw klaar met kritiek. Maar die organisatie van ons kan toch niet zo bedonderd
zijn als het eerste als tweede eindigt in de hoofdklasse en het tweede net niet het kampioenschap van de
reserve eerste klasse haalt. En daarom zullen we volgend seizoen met meer aandacht op het derde elftal
etten, want die degradatie zal ongedaan gemaakt moeten worden. Misschien is een indeling hoofdklasse
reserve eerste reserve tweede (waaruit het derde nu verdwenen is) erg hoog gegrepen. Maar wie niet
oog grijpt, zit voor hij 't weet op de glijbaan. En die kent maar één richting: naar beneden. Kijk naar die
oude clubs waar we 's zomers tegen cricketen.
V°C (vierde kiasser), HVV (derde klasser), HFC - Rood Wit (vierde klasser), UD (vierde klasser),
<derde ,^s1ser)'1^B® (derde klasser), Hercules (derde klasser). Eens roemruchte namen ik de
Nederlandse voetbalwereld, die aan de lopende band spelers voor het Nederlands elftal leverden. Nu
sorry, want t klinkt zo beroerd- buurtclubs, die negen maanden van het jaar in de vergetelheid leven en
alleen zomers dankzij cricket nog wel eens een kop in de krant zijn. Maar dat duurt maar drie maanden.
Verlies en winst
Onze stadgenoten uit Nood, Rood Wit, hebben 't niet gehaald. Uithuilen en opnieuw beginnen en alle suc-
toegewenst. Pleister op de wonde van ons Amsterdamse voetbalhart is het kampioenschap van Blauw
Wit dat wij van harte welkom heten in de hoofdklasse. Waarmee tevens gezegd is, dat vele oude namen
uit de voetbalgemeenschap uit de hoogste gelederen verdwenen zijn, maar dat je ze ook wel eens ziet
terugkomen
Coaches in het betaalde voetbal worden nimmer moe te propageren, dat de show op het veld aan het pu-
verkocht moet worden door middel van aanvullend voetbal. Dit betekent dan altijd de aanval voor
eigen publiek op eigen veld.
Wij hebben voor u eens nagegaan wat dat in de ere-divisie betekend heeft in het afgelopen seizoen. In de
6
