-5-
Als AFC 1 in het huidige tempo doorscoort komen we tot 88 doelpunten, dat zou twaalf paar
schoenen betekenen. Kunnen onze spelers tenminste weer even voort.
BALLEN
Schoenen krijgen, is natuurlijk mooi, maar AFC kan nog wat ballen gebruiken. W e kunnen er
nog vier plaatsen. Bied ook eens een bal aan, zo één waar we veel mee scoren. U kunt u
opgeven bij Frank Reddering.
LOTTO/TOTO
Net als ons eerste, draait ook de lotto bij AFC als een trein» Frans Hubrich c.s. zijn dan ook
zeer tevreden. Speelde u nog niet mee, waag eens een kansje: de prijzen zijn vaak niet te ver
smaden. En bedenk: AFC wint er altijd bij. Bezorg de Lottocommissie dus handen vol werk
ELTON
Het zal 1962 geweest zijn, dat we met een jeugdig AFC-team naar Engeland togen om mee te
doen aan een toernooi van Watford, een in de derde divisie uitkomende profclub. Londen en om
geving werden toen onveilig gemaakt door toenmalige corypheeën als Ben Slaap(jr dus) en Roel
Ridderikhof. Hetzelfde Watford, waarmee we ook later nog goede contacten hebben onderhouden,
staat thans onder voorzitterschap van popidool Elton John. Het lijkt misschien een aardig idee
Watford nu eens - beter laat dan nooit - voor een tegenbezoek uit te nodigen. Met hun praeses
uiteraard, die dan in de rust met onze eigen John van Dijk (ook geen kleine jongen) een stukje
muziek zou kunnen maken. Kunnen we eindelijk nog eens het Olympisch Stadion vol krijgen»
Natuurlijk feest na, alleen voor de leden op ons eigen Goed Genoeg, dus niet in Privé.
VERLIEZEN
Een enigszins vreemd bovenschrift voor een artikel in deze Schakel, gezien de schitterende
successen van het eerste elftal. Dit stukje gaat dan ook niet over ons eerste - hoewel dit elf
tal dat zeker waard zou zijn - maar over wat misschien wel ons laagste team genoemd moet
worden: Zat-drie. (De strijd met het twaalfde omtrent het predikaat "laatste" is nog steeds niet
in ons voordeel beslist).
Zat-drie heeft namelijk zijn eerste competitieduel verloren, hetgeen natuurlijk een schokkende
ervaring is voor een elftal, dat twee seizoenen ongeslagen gebleven was» Wellicht zat het kam
pioensfeestje onze mannen nog in de benen. Klaas Netel, eigenaar van de Amsterdamse bistro
"Woutertje Pieterse" zou hier terecht trots op kunnen zijn. Zijn wijn zou dan toch hardnekkiger
gebleken zijn, dan de meesten gedacht hadden. Echter daar het hier een uitspatting d,d 26 mei
1976 betrof en de eerste wedstrijd 4 september gespeeld werd, moeten wij deze mogelijkheid
terzijde schuiven. Aan de conditie kan het ook niet gelegen hebben, want behoudens Karei
"Buik" de Graaf was er niemand merkbaar zwaarder geworden. We zullen het maar op de tegen
stander houden: Amsterdamse Gemeente Tram 4. Deze mensen dribbelden alsof er geen rails
meer bestond en waren nog zeer alert op het fluitje van de scheidsrechterdie ons dan ook een
vermeend doelpunt onthield. Toch kwamen we voor: 1-0, 1-1, 2-1, 2-2. Het eerste doelpunt
van de AGT-ers was een presentje van onze aanvoerder Ron Limburg, die bekend staat als een
zeer genereus man. Na de rust werd het 2-3 en 2-4, alvorens wij de eindstand op 3-4 bepaalden.
Ook het derde doelpunt ontstond uit een puntgave pass van één onzer backs. Arnoud Munter,
aan de spits van AGT. Ron en Arnoud stelden door hun daad in deze wedstrijd hun uitdrukkelijke
kandidatuur voor de door keeper Jan Snelleman beschikbaar gestelde Terugspeel Bokaal die
vorig jaar overtuigend door Peter van der Valk werd gewonnen, Overigens werd de nederlaag
manmoedig geslikt, zelfs kon bij deze en gene iets van opluchting en zelfs van enige voldoening
waargenomen worden. De competitieleider was duidelijk met ons lot begaan en gaf ons spontaan
twee weken vrijaf, die door sommige spelers benut werden met het opdoen van ervaring in
hogere teams.
Zaterdag 18 september kwam het ongeslagen Beursbengels 4 op bezoek, een ploeg van notoire
drinkers met een surplus aan techniek en ervaring. Peter van der Valk pakte direkt na het
begin de opgelopen achterstand voor de Terugspeel Bokaal terug door de bal feilloos naast Jan
in het eigen doel te plaatsen. Wij dreigden weggespeeld te worden maar kwamen via Karei
met inmiddels geslonken buik, gelijk. In de tweede helft draaide de conditieslag op volle toeren
We kwamen voor en leken het te houden, maar weer via een eigen been kwamen de bengels
vlak voor tijd gelijk. Dit laatste doelpunt wordt zowel door Peter, Arnoud als Ron geclaimd, Na
afloop boven bleef het ook gelijk en bleken we veel gemeen te hebben: leeftijd en vooral dorst.
Bij 114-114 pils staakten we de strijd en gingen naar Kinzo- Nationale Nederlanden, waar we
minder punten zagen.
