-7-
PSYCHOLOOG GEVRAAGD
Coach Henk Hendrix van zaterdag Drie is bijna ten einde raad. Niet dat het slecht gaat met zijn
team, integendeel. Zijn team bleef ongeslagen en wist zelfs op 17 januari, de dag na het jaar
diner nota bene, voor het eerst dit seizoen de bovenste plaats te bereiken. Werd tot die dag
steeds Zeeburgia 4, dat een wedstrijd voorsprong had, in de nek gekeken, doordat dit Zeeburgia
eindelijk ook eens vrij was, terwijl zelfs met 6-2 van Flora Boys gewonnen werd, werd met 18
uit 10 de kop gepakt,
Nee, Henk worstelt met een heel ander probleem; de honger naar de bal bij zijn spelers. Ener
zijds is er een gedeelte van de ploeg, waarvan deze honger niet te stillen is, hetgeen in deze
tijd van afgelastingen vaak tot grote, vooral psychische problemen leidt, anderzijds zijn er
enkelen in het team, en zeker niet de minst begaafden, wier passie voor het voetbalspel volkomen
verdwenen lijkt. Voer voor psychologen, dat is duidelijk.
De oorzaak ligt wel voor de hand. Bij de ene speler leidt de voortdurende reeks successen
- Zat Drie is bijna twee jaar ongeslagen - tot een steeds grotere zucht naar roem en eer, bij
de ander treedt een enorme verzadiging op. De problemen, die hieruit voortvloeien zijn veel
vuldig en voor een coach bijna niet op te lossen. Zo zijn er spelers, die gezin en werk ten
allen tijde in de steek laten, wanneer er gevoetbald kan worden en de coach dan met omkoperij
(pils) en andere vuige praktijken tot opstelling dwingen. Andere grijpen ieder voorwendsel aan
om maar niet in actie te hoeven komen, het meest gebruikte middel is daarbij de oncontroleer
bare blessure. Zij kunnen echter wel tot midden in de nacht in de stad zwalken, spottend met
hun conditie. Twee van Henk's spelers werden zelfs op de vrijdagavond/zaterdagochtend na het
jaardiner met enkele spelers van het twaalfde gesignaleerd in een niet met name te noemen
whiskylokaal. Overigens Charlie, de scribent van twaalf, was er niet bij. Jammer, want hij had
de details ongetwijfeld sappig kunnen beschrijven, iets, wat ondergetekende u maar zal besparen.
Het twaalfde, met Charlie als grensrechter, won overigens de zondag daarop van de koploper,
waaruit blijkt, dat de taktische en technische gesprekken met de zatten-jongens hun uitwerking
niet hadden gemist.
Intussen zit Henk er maar mee. Een ploeg heeft hij niet meer, hij heeft er twee; de ene over-
de ander onder-gemotiveerd. Aan de eerste heeft hij natuurlijk meer, maar hij kan niet zonder
de andere, zeker niet in de toppers.
Toch had Henk zijn ploeg zo evenwichtig, bijna academisch opgebouwd. Nu heeft hij echter niets
aan de juristen-alle hoofdinrichtingen, behalve strafrecht; dat is niet nodig-, de economen, de
mathemaat, de pharmaceut en zelfs niet aan de politicoloog, zij brengen geen baat.
Het is duidelijk, waar de behoefte van Henk ligt; de psychologisch-sociologische hoek. Zo
iemand is echter niet gauw gevonden, terwijl Henk ook niet nog meer afhankelijk wil worden.
Daarom heeft hij na rijp beraad besloten zelf de studie aan te vangen. Vandaar dat u hem niet
zoveel meer ziet.
Zelfs moet hij, vanwege de weekendcolleges, een enkele zaterdag het coachen het coachen laten.
Hij zal dan echter voor adequate vervanging zorgdragen; Michels, Weisweiler of Ron Böhne.
In ieder geval wordt Zat Drie over enkele jaren geleid door Drs. Henk Hendrix, of niet soms?
FREDJE
N. B, Mijn medespelers, die ik zo lange tijd niet mocht zien, doe ik de hartelijke groeten,
Overigens wonnen we in de lotto één vierde en twee vijfde prijzen. Proost
Speelt u al mee in de lotto?
A. F.C. 3
De stand van ons derde op de ranglijst is niet erg rooskleurig. Er is echter nog een vlak, waarop
AFC 3 niet al te best gaat, zoals wij op een van onze barre tochten naar het Noorden leerden.
Enige weken geleden vertoefden wij namelijk voor sportieve doeleinden in het landelijke De Rijp,
waar wij temidden van de autochtonen onze grote vriend Hans Geusebroek ontwaarden. Ondanks
het late uur konden wij zijn uitnodiging om aan de lokroep van het plaatselijk bier gehoor te
geven, geen weerstand bieden. Zo gingen wij met Hans naar zijn stamkroeg "Het wapen van
Amsterdam", ongetwijfeld bij velen bekend.
Op zijn bekende uitbundige manier introduceerde Hans ons bij de plaatselijke biljartfenomenen,
die hun wekelijkse partij maakten: "Hier zijn mijn vrienden van AFC, uit Amsterdam". Wie
een enthousiaste reactie verwacht had, komt bedrogen uit. "Zeker van AFC 3", mompelde één
der keuvoerders schamper, een opmerking, waarvan wij uiteraard niets begrepen.
Dat deden wij pas, toen wij aan de bar plaats genomen hadden en ons oog op de achter de bar
opgehangen voetbal-uitslagen en standen gevallen was, AFC 3 stond met 8 uit 12 derde van on
deren, hetgeen volgens ons met onze beperkte standenkennis wel ongeveer kon kloppen; zeker
een punt in mindering wegens niet opkomen.
