Sietelma Setuice
Een Hagenaar over A.F.C.
A.F.C. 3 kampioen
v/h
JAN SUURBEEK
PRINSENSTRAAT 25 - AMSTERDAM C.
TELEFOON 6 54 04-24 72 72
SCHRIJFMACHINES
ADLER - OLYMPIA - HERMES
TELMACHINES
ADDO-X - WALTHER - FACIT
De Sportredacteur van Het Vaderland
een middag toevallig als introducé op
bezoek bij A.F.C. schreef in zijn krant
van 10 april de volgende „column".
Vorige week ben ik eens even binnen
gewipt bij een amateurclub, die niet tot
district West II behoort, maar die zeer
wel thuis past in de rij van clubs, die ik
vorige week op deze plaats in het kader
van het kampioenschap van HVV even
aanhaalde, namelijk A.F.C. in Amster
dam. Vroeger aan de Zuidelijke Wandel
weg, nu alweer jaren aan een riante Bui-
tenveldertse verkeersader gelegen en
toch eigenlijk helemaal buiten, wat voor
de stadsmens belangrijk is.
Gewoon zo'n woensdagmiddag voor
de wedstrijd Ajax-Benfica eens even bin
nenstappen bij een amateurvereniging.
bijkans professionele barman heeft han
den te kort koffie, thee, bier en borrel
aan te dragen. De gepensioneerde Sta
diondirecteur Dick Bessem legt er even
goed zijn kaartje als de voorzitter van de
Nederlandse Sport Pers, bekend als Rien
Bal. Er zijn wel eens mensen, die denken
dat het een pseudoniem is, maar Bal is
inderdaad Bal vanaf het moment, dat hij
in het eerste van VOC in Rotterdam
speelde tot en met zijn lidmaatschap van
AFC toe.
Nu is A.F.C. geen uitzondering onder de
amateurclubs; daarom noemden we deze
oud-organisator van de Arol-bekerwed-
strijden niet. Eerder is A.F.C. gewoon
een bevestiging van het enorm verander
de clubleven, dat zich meer en meer wij
zigt in een zeer op prijs gesteld sociëteits
leven. De gezelligheid uit de drukknop-
selfservice horecabedrijven is verdwenen.
De warmte van een tafelkleedje heeft
daar plaatsgemaakt voor het berekende
formica (vuil? hup, de dweil er over). De
oude sobats zijn verdreven en waar zou
den zij beter terecht kunnen dan bij hun
clubs. Niet alleen als er „match" is, maar
door-de-weeks, hetzij als gepensioneerde,
hetzij gewoon even na het werk, zo van
half zes tot zeven uur. Wat is er gezel
liger denkbaar. Het borreltje komt ten
goede voor het grootste deel aan de club
kas, het smaakt er des te lekkerder door
en je bent er zeker van met gelijkgestem
de zielen te zijn, want als je niets anders
meer weet kun je altijd nog over voetbal
praten. Misschien wèl tekenend voor de
A.F.C., dat we er zo weinig over voetbal
hoorden praten. De verenigingen met
zo'n clubhuis kunnen gelukkig zijn; ze
doen er een hoop goed werk mee.
F. BERSCH
Wat je dan vroeger zag? Niets. De hou
ten keet gesloten, de velden niet be
speeld. En nu? Een bruisend clubleven,
zeker daar bij A.F.C. De drie biljards ge
regeld vol bezet. Vijf of zes tafeltjes vol
bezet met klaverjassers en bridgers en
zelfs patiencers. Een „gereserveerde"
hoek achter bloemmakken (heeft Feije-
noord dat ook niet in zijn restaurant),
waar bestuursleden vertoeven, die ook
door de weeks nog heel wat te babbelen
hebben. Zeker niet altijd over de club.
Nee, zo maar even binnenlopen, relaxen,
goede relaties zien. Het behoort tegen
woordig allemaal tot het clubleven. De
Slaand v.l.n.r. P. de Vries, H. Slaap,
K. Boyenk, P, Vellenga, B. v. Wattingen,
M. Slinkert. T. Nooy.
Zittend v.l.n.r. P. Peelen, R. Prins,
J. Bouwhuis, H. Bosma,
C. Klein, R. Minor.
