Terugblik en bezinning
Vreemd toch
Dit is de Schakel die komt hinden,
De oude club aan d'oude vrinden.
51e Jaargang
december 1971
No. 8
Over enkele dagen ligt 1971 weer ach
ter ons en dit is dus het moment voor
een terugblik enerzijds en voor bezin
ning over hetgeen 1972 onze A.F.C.
brengen zal, anderzijds.
1971 begon na een prachtige
Nieuwjaarswens nieuwe stijl met een
bijna hopeloze stand van ons eerste elf
tal. Na een forse ingreep waarbij
geen wanklank werd gehoord begon
ons elftal aan een grandioze opmars, zo
dat nog op een goede plaats werd ge
ëindigd. Het 2de elftal had een slecht
seizoen, maar gelukkig degradeerde
slechts één elftal in de Reserve 1ste
klasse, zodat wij behouden bleven. Het
3 de handhaafde zich, maar het 4de zag
geen kans degradatie te ontgaan. Al met
al géén seizoen om hoog van de toren
te blazen. Bomen groeien nu eenmaal
niet tot in de hemel en na jaren van
grote bloei, moesten wij een stapje terug.
De teruggekeerde Gé van Dijk en de
jongens van het 1ste hebben echter eer
van hun werk gehad.
Een blik op het standenbord elke
week nauwkeurig bij laat zien, dat wij
er nu wat de KNVB-elftallen aangaat
heel wat beter voorstaan dan een jaar
geleden. Alleen het 1ste verkeert nog in
de onderste regionen, maar ontegenzeg
gelijk gaat het elftal beter spelen, de
mentaliteit is goed, de inzet nog beter,
zodat wij vertrouwen mogen hebben,
dat onder de bezielende leiding van onze
nieuwe trainer Piet Ouderland, die zich
naar ik meen al vlug thuis is gaan voelen
bij A.F.C., ons elftal het zal klaren, al
zal dat nog heel wat moeite en zweet
druppels kosten, want het krachtsverschil
is buitengewoon klein. De elftallen 2, 3
en 4 nemen uitstekende plaatsen in en
zijn alle drie nog kampioenscandidaten.
Het tweede heeft zelfs bovenaan gestaan
en dat wil wat zeggen met elftallen als
Ajax 3 en Volendam 3! De geest in dit
elftal is heel wat beter dan verleden
jaar, al wordt er in het veld nog veel te
veel gekletst. Jongens neem eens een
voorbeeld aan het eerste, daar is dit een
heel stuk verbeterd. Het 3de speelt goed.
Het zou prachtig zijn indien door een
kampioenschap het Reserve 2de klasse
schap zou kunnen worden heroverd. Ook
het vierde heeft promotie op zijn ver
langlijstje staan.
i
Het is zo belangrijk dat wij hoge ogen
blijven gooien in de amateurwereld. Op
het moment dat dit artikel geschreven
wordt heeft de vergadering van de
KNVB die zich zal uitspreken over het
instellen van drie regionale hoofdklassen
nog niet plaats gevonden. Het is niet on
waarschijnlijk dat hiertoe zal worden be-
Wie kennis neemt van de gebeurtenis
sen in de sportwereld, maar actief noch
passief aan deze gemeenschap deelneemt
(deze mensen zijn talrijker dan u denkt)
zal zich waarschijnlijk vaak verbazen
over de problemen en conflicten in de
sport. Het is inderdaad opmerkelijk, dat
er in die sportwereld -een gemeen
schap waarin men in zijn vrije tijd ont
spanning zoekt zoveel rellen ont
staan.
De meeste affaires zijn prestigezaken,
soms met een ogenschijnlijk onbeteke
nende aanleiding, maar vele conflicten
komen ook voort uit een zwak of autori-
sloten en dus wordt het seizoen 1972/73
zeer belangrijk. Willen wij in die even
tuele hoofdklasse komen, dan zullen wij
in de bovenste helft van de ranglijst
moeten eindigen. Laten wij voorlopig
maar eens beginnen ons in de 1ste klas
in het seizoen 1971/72 te handhaven.
Dan zien wij wel weer verder!
Als wij het opgewekte clubleven, dat
op onze velden en in ons clubhuis
heerst, beschouwen, dan moet er een
gevoel van grote dankbaarheid in ons
opkomen. Dankbaar voor de club die
ons zoveel genoegen schenkt (het ge
schrijf over tanend clubleven ten spijt!),
en grote appreciatie voor het leger van
commissieleden, leiders, enz. enz., dat
jaar in, jaar uit, onze grote club in stand
houdt. Hartelijk, hartelijk dank aan u
allen! Ten slotte wens ik alle leden en
hun gezinen heel prettige Kerstdagen,
een goed uiteinde, Gezondheid, Geluk
en Voorspoed in het Nieuwe Jaar.
Henk Kappelhoff
tair beleid. Opvallend is ook, dat er in
de sport nogal gemakkelijk wordt ge
straft en ook zeer stevig wordt gestraft.
Iemand uitsluiten voor het leven, is be
paald geen uitzondering. In de gewone
maatschappij moet een burger wel heel
wat op zijn kerfstok hebben om defini
tief of nagenoeg definitief in de ban te
worden gedaan.
Ik beweeg mij nu bijna 25 jaar natio
naal en internationaal als journalist in
de wereld van de sport. In die periode
heb ik tal van geweldige conflicten mee
gemaakt, waarbij mensen uit de sport el
kaar op het scherp van de snede bestre
den. Er was naar mijn gevoel altijd één
duidelijke verliezer: de organisatie die
door dat conflict in het nieuws kwam.