m
Mixed Pickles
Bequnstiqino van onze aöveRteeRöeps, houöt öe schakel in stanö
Lief en leed
Het achter ons liggende seizoen is voor tal van oude of ons welbekende verenigingen een seizoen van degradatie ge
worden. In onze eerste klas werden H.R.C. en J.O.S. kinderen van de degradatierekening hetgeen velen zullen
betreuren. Een woord van welkom uiteraard aan de promovendi Zandvoortmeeuwen en Rood Wit uit Amsterdam-Noord
(waardoor de helft van IA uit Amsterdamse eerste klassers blijf bestaan), maar de reis naar den Helder en de tocht
naar de Watergraafsmeerse „de Wetbuurt" zullen wij toch missen. Uit de tweede klas degraderen naar de derde klas Hil-
legom en Celeritudo, toevallig twee clubs die ons kampioen zagen worden. (HillegomAFC 01 op 16 april 1967 en
AFCCeleritudo 31 op 21 mei 1961). Die wedstrijd tegen Celeritudo zullen de meeste lezers zich nog wel herinne
ren. In die 2e klasse A waren meer ons bekende clubs aan een zwak seizoen bezig. Vlak boven de degradanten eindig
den DWV en de Kon. HFC. Aan de Spanjaardslaan was het een dubbeltje op zijn kant! De 3e klasse A was bar slecht
voor de oude clubs. Naar de vierde klas degraderen West-Frisia en Alcmaria Victrix; Helder redde zich op het nip
pertje met één punt voorsprong. In de vierde klas F was het voor onze oude tegenstander Watergraafsmeer de zoveel
ste martelgang sinds de degradatie uit de eerste klasse; onze befaamde tegenpartij uit de tweede en ook nog uit de eerste
klas degradeerde nu naar de Afdeling Amsterdam, waar het tweede óók al was terechtgekomen!
Wat zou het toch interessant zijn als de sportredacties eens meer aandacht besteedden aan de terugval van clubs dan
tegenwoordig het geval is. Waarom is Watergraafsmeer zó afgezakt? En West Frisia, dat in Enkhuizen iedere club
óók Ajax en zeker AFC en de Spartaan met ontzag vervulde? Het eerste zakt dus nu naar de vierde klas en het
tweede degradeert naar de Afdeling! Idem met Baarn, dat ook eens de tegenstanders met afgrijzen de reis naar dat vrien
delijke dorp deed aanvaarden. Het eerste had een uiterst matig seizoen in de vierde klas en het tweede elftal degradeert
nu naar de afdeling! Er zijn ook „come-backs": de Kennemers en Aalsmeer promoveren naar de 2e klasse en Rapiditas
uit Weesp (vele oud-spelers nog wel bekend) promoveert naar de 3e klasse. Verder deden enige „afgesplitsten" het
bijzonder goed. Blauw Wit werd kampioen in 3C, KFC in 4D, 't Gooi in 4G.
Voor AFC kan het een waarschuwing zijn dat de krachtsverschillen zéér klein worden. Een enkel voorbeeld: in 2A
van West II eindigt Leonidas als nr. 4 van de twaalf. Dat lijkt heel aardig, maar Leonidas heeft helemaal drie pun
ten meer dan het degraderende Naaldwijk. En nummers 5, 6, 7 en 8 (waaronder DHC en HBS) hebben evenveel punten
als nummer 4, namelijk 22 uit 22. Laat ons eerste toch beseffen, dat nonchalance in wélke van de 22 wedstrijden dan
ook, uit den boze is!
Mutaties
Wat gebeurt er met clubs die uit het gezichtsveld verdwijnen van tegenstanders die zich weten te handhaven? Dat loopt
merkwaardig uiteen. Sinds wij in de eerste klas uitkomen, zijn daaruit verdwenen UW, Kon. HFC, OSV, Gouda, Wa
tergraafsmeer, JOS en HRC. Hun entrée maakten SDW, -Uithoorn, Alkmaarse Boys, ZVV, Stormvogels, Rood Wit en
Zandvoortmeeuwen. Van de degradanten is Watergraafsmeer het slechtste gevaren (nu gedegradeerd naar de Afdeling)
en Gouda het beste. De pijpenezen kwamen terug in de eerste klasse en spelen thans in 1B (District II), UW doet het
zeer redelijk in de tweede klasse, HFC wisselend, maar OSV is het heengaan van Rensenbrink niet te boven gekomen
en is nu een vrij zwakke derde klasser. Handhaven is toch maar het veiligste, broeders!
Wist U, dat
Ieder jaar bezorgt het prachtige statistische werk van Chris Schroder aan degenen die het krijgen toegezonden een
boeiende avond. Foutloos getypt ontvangt men alle competitie-standen van onze elftallen (dat ging dit keer om 41
standjes) en aan de hand van die standjes heeft Schroder interessante combinaties en conclusies gemaakt. Uit de cijfers
van Schroder blijkt dat wij een veel beter seizoen hadden dan velen dachten. Het eerste en het vierde misten het kam
pioenschap, het derde degradeerde en wij hebben maar drie kampioenen. Matig, heel matig. Niks hoor, het was een heel
aardig seizoen. Goed, het eerste heeft het vergooid en het vierde had pech. Maar het had toch 32 punten uit 22 wed
strijden met een score van 4623 en het was het enige vierde elftal in die afdeling; de tegenstanders waren tien tweede
elftallen en één derde elftal. Die degradatie van het derde van AFC is een rare; er moesten wegens een nieuwe inde
ling zes elftallen degraderen, de helft dus van alle ploegen. Voor het eerst in onze geschiedenis kennen wij nu een
degradatie met een positief doelsaldo (4539).
En nu de kampioenen. „Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst". Kampioen werden junioren A 3 (18 gespeeld, 18 ge
wonnen; score 12620!!), junioren C 2 en junioren C 4. Maar vergeet U onze pupillen niet. Vier pupillen-elftallen
kwamen in z.g. „selecties" uit en behaalden in totaal de volgende resultaten: gespeeld 23, gewonnen 16, gelijk 4, ver
loren 3, punten 36, doelpuntencijfers 78 voor en 16 tegen. Dan hebben de pupillen dus in 23 wedstrijden een gemid
delde score van 31! Het doet gewoon aan Mexico denken.
Er was veel meer fraais. Het totale gemiddelde was 1.08, dat is zeer behoorlijk en het hoogste van de laatste vijf
jaar. (1.04, 1.07, 1.1.05 en 1.08). Het aantal doelpunten mag ook gezien worden. In de vijf seizoenen, die door
Chris Schroder werden opgegeven was er steeds een voordelig doelpuntensaldo, respectievelijk 226, 194, 102, 230 en
het afgelopen seizoen 342. Het totaal aantal gespeelde competitiewedstrijden bedroeg in die vijf jaar 533, 578, 636, 620
en 673. Wanneer men nu die aantallen vergelijkt met de voorsprong in de doelpunten en met het gemiddelde, dan blijkt
het meest verheugende over ons jubileumseizoen: AFC is niet alleen kwantitatief sterk naar voren gegaan, maar ook
kwalitatief. Dat blijkt overigens niet alleen bij vergelijking maar ook uit de analyse van dat laatste seizoen. Goed, drie
kampioenen is niet daverend, dat is wel eens meer geweest. Maar acht elftallen eindigden op de 2de plaats, twee op
de 3e en vijf op de 4de plaats. Van de 41 elftallen eindigt geen enkel elftal op de laagste plaats en 18 (dat is bijna de
helft!) eindigden bij de eerste vier van hun afdelingen.
Wie haalden nu de tweede plaats? Van de senioren AFC 4, 5 en 9, waarbij vooral het vijfde de aandacht vraagt.
Dat speelde weer zo hoog mogelijk namelijk in de reserve le klasse van de Afdeling. Kampioen werd Rood-Wit A 2;
er zit dus nog wel een grote marge tussen het eerste en tweede elftal van de nieuwe eerste klasser. AFC V moest acht
tweede elftallen bestrijden, twee derde elftallen en slechts één vijfde elftal, namelijk van DWV dat prompt degradeerde.
Ons vijfde maakte ver uit de meeste doelpunten, namelijk 79 (Rood-Wit II 62).
De jongste jeugd deed het buiten de competitie om, dus in wedstrijden om prijzen ook prima. Junioren a, b en c won
nen eerste prijzen bij RKAVIC, pupillen A 1, B 1 en B 2 eerste prijzen bij het poliotoernooi en bij WMS. Aan die
jongens ons respect aan Chris Schroder onze dank.
