gandi
h. heRfst
Verruu/ing
drukkerij joh. meijer amsterdam
kanaalstraat 132
tel. 18 07 10
Sigarenmagazijn
poolt Allen mee, het is voor A.f.c.
Ucn onderwerp waarop vandaag de dag
heel wat kolommen gevuld worden;
rijk en geschakeerd als gesprekstof voor
welk medium dan ook.
Ieder heeft z'n zegje, dus vooruit dan
maar.
Dit stuk hang ik graag op aan A.V.R.O.'s
sportpanorama, gepresenteerd door Coen
Verhoef, de laatste uitzending in de
maand november, die geheel gewijd was
aan de VERRUWING.
Coen Verhoef, die ik overigens de
beste sportverslaggever vind, die onze
moerasdelta (excuus aan de heer v. 't
Reve) tot nu toe opgebracht heeft, had
enkele prominente figuren om zich heen
verzameld o.m. Jos Coler, Dorpmans, van
't Hart en m'n oude zandlandtegenstan-
der Eddie van Opzeeland. Nog een paar
maar de namen zijn me ontschoten,
waarvoor gaarne vergiffenis.
Verhoef begon de uitzending met wat
cijfers en we hebben geleerd, dat die
nooit liegen. Het statistiekje was niet
bijster fraai en de curve van de fatale
lijn is nog immer stijgende, het aantal
strafzaken neemt met het jaar toe. Nu
neemt het aantal voetballers per jaar
ook toe maar mensen, die statistieken
maken houden met alles rekening (ten
minste bijna alles) en ook dit was in
de cijfers gecalculeerd.
Scheidsrechter Dorpmans zag het niet
zo somber in, Cor van 't Hart ook niet
en Eddie van Opzeeland, practicus als
hij is, kwam meteen met een paar goede
suggesties om de zaak in te dammen.
Vooral z'n opmerking om spelers tijde
lijk van het veld te verwijderen (ijs
hockey, waterpolo) had m'n diepste in
stemming. Maar daar ging het in de
eerste plaats niet om, hoe gek het ook
mag klinken. Het ging om die nare
curve, die beroerde lijn, die nog maar
steeds omhoog klom langs de ruitjes van
het statistiekpapier en hoe dat nou
kwam.
En daar kwamen de schuldigen weer
aangehuppeld, voorop het gouden kalf
cn om dat beest kom je inderdaad heel
moeilijk heen. Dan de legioenen, de
legerscharen op de tribunes, die hoe
langer hoe meer verlangen van hun
afgoden en dit gestimuleerd door de
welvaart heel vaak doen met alcoholi
sche versnaperingen in hun weldoorvoede
buikjes. De algehele tendens van de
jeugd, die zich niet bezwaard weet door
feodale hoffelijkheid en zich vrij wenst
te uiten, zonder de alles overheersende
druk van het wieg-tot-het-graf-systeem.
En nog meer van dat soort dingen en
het was verrekte moeilijk om de heren
ongelijk te geven, alhoewel ik een lichte
de Italiaanse keuken
Imp, gebr. plieger heerlen, amsterdam
kriebeling van ongeduld nauwelijks kon
bedwingen. Een van de hoofdschuldigen
werd moedwillig vergeten of was het
inderdaad onwetendheid? En toen Coen
Verhoef de voorzitter van het betaalde
voetbal het laatste woord gaf en deze
heel erg gewichtig begon te doen over
een commissie van onderzoek, dat op zeer
hoog niveau naar de oorzaak van de
VERRUWING zou gaan zoeken kon ik
me niet meer inhouden. Want dat was
het einde van de uitzending en Coen
was heel erg blij met die mededeling
en dat kon je van z'n gezicht lezen en
die andere prominenten waren er ook blij
mee. alhoewel je dat niet meer kon zien
en uit het medium, het oh zo gebenedijde
medium, kwam al weer iets anders en
het woord was nog steeds niet gezegd,
zelfs in de verte niet aangeraakt en ik
ging bij mezelf te rade.
Moedwil of zo maar vergeten, niet aan
gedacht of zoiets? En dan terug, een hele
tijd terug naar de eerste verschijnselen
van massa-communicatie, de radio, de
stomme film en de mensen, die altijd
met hun vinger omhoog staan om het
volk te wijzen op het duiveltje. Het
duiveltje van de slechte invloed en het
is zo verschrikkelijk jammer dat de he
ren statistici dit niet in concreto kun
nen becurven. £n ik zou er geen uit
spraak over durven doen, beslist niet,
want wie ben ik? Toch durf ik te be
weren dat pers, radio, film lang niet die
invloed op het voetbalvolkje hebben als
het Grote Oog Op De Wereld.
De pers is (een enkele uitzondering
daargelaten) keurig verpakt in z'n code;
de radio verzuild en nog steviger ver
pakt in het eeuwenlang vingertje omhoog
houden en de film? Het visuele element?
Naar mijn beste weten is er in al die
jaren dat ik het filmbedrijf dien slechts
één keer een film geweest, die het voet
ballen tot onderwerp had en voor de
rest hebben we het moeten doen met
de films van de Olympische Spelen, die
tot voor kort braaf en allersportiefst het
„mens sana in corpora sano" omhoog hiel
den.
Het visuele element kwam pas goed
tot ons toen we gezeten waren in de luie
fauteuils en toen begon de VERRU
WING pas goed. Met het borreltje en
het kopje koffit naast ons.
Want waar hebben die jongens toch
dat overgedreven gedoe vandaan wan
neer er een doelpunt gemaakt is. Het
torentje, torentje, bussekruit en de slag-
in-de-lucht-met-het-handje? Ga me niet
vertellen, dat ze dat op het zandland heb
ben geleerd of op het pleintje bij de
kerk.
Waar hebben ze het simuleren van
daan, het grotesk neerstorten in het straf
schopgebied, het lang blijven liggen om
de anderen op adem te laten komen?
Het met armen en benen protesteren
tegen een scheidsrechterlijke beslissing;
het verdommen om de juiste afstand
te nemen bij een vrije trap.
Het uitlokken, het intimideren? Het
op doortrapte wijze uitschakelen van de
ster? U kunt het allemaal zelf invullen
want U hebt het met eigen ogen kunnen
aanschouwen. Samen met de jongens.
Als Eusebio morgen een handstandje
gaat maken na een doelpunt wordt dat
overmorgen toegepast in Amsterdam,
Rotterdam of zo maar ergens in een
weiland, waar een paar mensen om heen
staan. Als meneer Yeats morgen een
dubbele Rietberger op Cruyffie toe
past zie je hem een dag later op de De
Boelelaan. Ga maar door. We kunnen
ons zelf wel mensen noemen, de soort
mens, maar we blijven kuddedier. We
moeten imiteren, dat schijnt niet anders
te kunnen. Wat de sterren doen moet
de gewone jongen ook kunnen. We moe
ten mee kunnen lopen in het gelid.
En dat wordt ons sinds het begin van
de EUROPA-CUP met flinke porties en
op regelmatige tijden gedoceerd en op
dat element zat ik te wachten tijdens
het forum van de heren experts en dat
kwam niet.
Het duiveltje zat nu in het kastje en
de heren zaten er bovenop, misschien
daarom niet, wie weet.
Charlie.
Amstelveenseweg 294
Telefoon 72 78 42
Inlevering A.F.C. - totoformulieren
2
