On dit et datjes
poolt allen mee, het is voor a.f.c.
Tn de vorige Schakel betitelden wij onze
Jan Meyer, ABC's beste slagman, als
satraap en dat woord wekte kennelijk
hier en daar onbegrip. U moet dan we
ten, dat er in de goede, oude tijd, toen
AFC nog slechts één zaterdagmiddagteam
telde geen moeilijkheden in de benaming
schuilden. We kenden reeds de Vetten
(Veteranen) en werden toenmaals verrijkt
met de Zatten (Zaterdagspelers).
Niet zodra traden echter een tweede,
derde en zelfs een vierde zaterdagteam
op, óf er diende onverwijld naar een on
derscheid te worden gezocht. Dat werd
Zateen en Zatwee. Daar echter geen recht
geaard Amsterdammer deze woorden be
hoorlijk kon uitspreken, pasten wij ons
aan bij de volkswil. Sateen en Satwee.
Spelers van deze elftallen heten Satees en
Satwees. Spoedig werd toen, ook al met
het oog op de duidelijk uitspringende
overeenkomst tussen de Jordaan en Mont-
martre algemeen erkend, dat Satrois en
Sakat de enige echte (genuine heet dat
ook vaak) namen Voor Zatdrie en Zatvier
konden zijn. Satrapen en Sakatten is dan
een woordafleiding, welke in het vervolg
zeker geen wanbegrip meer zal wekken.
Het gehele seizoen 'n kanon in je schoen!
Vreernd shirt
Onze spelers Jos kemna en Ernst Seun-
ke treden regelmatig op in het shirt van
het Nederlands Studententeam.
Onze vriend Piet Langelaan (toen mid
denvoor van HBS en nu o.a. leider van
het Studentenelftal) had tot dusverre wei
nig succes met zijn discipelen. Verbete
ring der prestaties ligt echter in de lijn
der verwachtingen.
Laurens
Siep Schaaphok, die zo rond 1946 en
daarvoor deel uitmaakte van een der beste
achterhoedes, welke AFC ooit heeft be
zeten, is, nu zijn Zoon de voetbalgerech-
tigde leeftijd bereikte weer teruggekomen.
Voor zeer korte tijd echter, want functie
verandering deed hem onlangs in Deven
ter belanden. Zijn zoon Laurens, die in de
korte tijd, dat hij een AFC-team helpt
bevolken, zijn hart kennelijk aan onze
club heeft verpand, vond deze verhuizing
verschrikkelijk. Slapeloze nachten, men
sen. Maar een bliksemactie onder de va
ders der overige spelers, geleid door Ton
Slinkert, stelt Laurens in staat om dit
seizoen voor AFC te kunnen blijven spe
len. De retourtjes Deventer—Amsterdam
zijn goeddeels verantwoord.
Het gehele seizoen 'n kanon in je schoen!
Ben
Ben Slaap Jr. is voor militaire dienst in
Duitsland en daardoor niet beschikbaar.
Maar ook wanneer hij des zondags wel
naar Amsterdam zou kunnen komen, had
de E.C. hem niet mogen opstellen. Toen
Ben nl. met het elftal van in Duitsland
gelegerde militairen tegen Braunschweig
(ja, heus het echte en ten aanschouwe
van 30.000 kijkers) een doelpunt maak
te, raakte hij geblesseerd. Overigens won
Nederland met 4—2.
Ben Sr, over wie ook boekdelen te
schrijven vallen, vertelde mij ook nog,
dat Ben Jr. de honderd meter nu in 10.1
loopt. Daar ik echter enigszins bevreesd
ben, dat er verwisseling met een der
snelle Amerikaanse lopers heeft plaats
gevonden. zwijg ik hierover verder.
Nummer.
Dit nummer van Uw lijfblad lijkt enigs
zins te vroeg te verschijnen. Maar toch
is het het echte November nummer. En
door deze verspringing is het gat, dat
in april (bij de rigoureuze bezuinigings
gedachte) ontstond, weer geheel dicht.
Kopij
Het volgende nummer van „De Scha
kel" verschijnt omstreeks Kerstmis. Mag
ik schrijvers onder U uit nodigen even
tuele artikelen uiterlijk 15 december bij
mij in te leveren.
Het gehele seizoen 'n kanon in je schoen!
Publiciteit.
Velen onzer staan zo nu en dan onder
de zon der publiciteit. De kroon span
den deze maand wel Tom Swart en
Hans Boskamp. Tom Swart trad op als
beklaagde in een aflevering van de be
kende Rechtspraakserie van de V.A.R.A.-
Televisie. Wijzelf aanschouwden het
stuk niet, maar wel wei-kijkers zeiden
ons, dat Tom het puik deed. Kunst,
als Anita Leeser je met rechtskundige
aanwijzingen ter zijde staat
Over Hans Boskamp lazen we een
mooi stuk in Voetbal international. Het
verheugt ons over onze spelers te lezen
en het verheugt ons eveneens, dat dit
blad kennelijk van plan is veel aan
dacht aan het Nederlandse Amateur
voetbal te besteden.
Waar?
Is het waar, dat het ongestoorde ver
loop van de competitie 1965-'66 een uni
cum is? Men zegt mij, dat men heel
lang moet teruggaan om een competitie
te vinden, welke tot diep in november
zonder afgekeurde velden doorliep.
Opwekkingen.
Mag ik alle dingen, welke U zoal in
en ten behoeve van A.F.C. en van Uzelf
kunt doen eens opnoemen:
1. Poolen, liefst acht kolommen;
2. Het gehele seizoen een kanon in je
schoen;
3. Voor minder dan een tientje het
heertje met de clubdas;
4. Autotransparant aan het Buffet vra
gen: Bezoekt zondag A.F.C.
En dan natuurlijk voor hen, die nog
achterstallig zijn: Contributie en/of Do
natie overmaken.
T oppers.
Onze topscorers staan er nu aldus
voor: I. Peper met zeven; 2. Kemna en
Kraaipoel met zes; 3. Frie en Schot met
vijf; 4. Röhrig, Gehring, Beekman en
Rooze met vier goals.
Opvoeren dat totaal, mannen.
Chris.
Mijn enige Chris Schroder hield aan
de, sportieve, wedstrijd tegen D.C.G. een
aantal fikse verwondingen over, die hem
noopten het bed en, later, de stoel te
houden. Chris, beterschap en
goede
moed.
Namens A.F.C.
Gemiddelden.
v.m.
I
Junioren AI
1.87
1.83
II
Satwee
1.80
1.86
III
Satrois
1.70
1.71
IV
Derde
1.66
1.60
V
Tweede
1.37
1.17
VI
Zevende
1.37
1.17
VII
Achtste
1.37
1.40
VIII
Twaalfde
1.14
1.-
IX
Tiende
1.12
1.17
X
Eerste
1.-
l._
XI
Negende
1.
1.—
XII
Elfde
1.-
1. -
XIII
Vierde
0.83
0.75
XIV
Zesde
0.75
1. -
XV
Junioren B1
0.66
0.50
XVI
Dertiende
0.50
0.40
XVII
Vijfde
0.43
0.60
XVIII
Sateen
0.40
0.50
XIX
Sakat
0.00
0.00
Een lichte achteruitgang, welke tegen
Kerstmis, wanneer de volledige standen
worden gepubliceerd, niet meer wordt
toegestaan.
J. T. S.
Van het groene laken.
Vrijdag 29 oktober j.l. ontving A.F.C.
in haar sociëteit de Haagse vrienden
van H.B.S.. Doel: versterking van oude
vriendschapsbanden. Middel: drie bil
jarttafels. Wederom bleek H.B.S. door
ons niet te kloppen. Wat manager Arie
Mets ook mag schuiven met van te vo
ren op te geven gemiddelden; in Den
Haag gaat dat blijkbaar altijd nog iets
geslepener, zodat de beker na een 13-11
zege mee ging naar Houtrust.
Wel noteerde Wim Staats een magi
strale winstpartij, maar daar staat tegen
over een nederlaag van Arie zelve, wiens
nervositeit (kenmerk van het raspaard)
hem ditmaal niet kon redden. De slot-
partij was voor Theo van Emden met
een op dat moment gelijke stand (11-11).
Al coördinerend kwam Theo echter nog
juist 1 carambole te kort.
Na afloop de spraakwaterval. Arie
Mets reikte de beker uit onder een vloed
van woorden. Want omdat hij ditmaal
zijn bril bij zich had gestoken was hij
bijzonder op dreef. Wijzend op de ten
gere beker, waar het nietsluitende deksel
herhaalde malen afrolde, besloot hij:
„Ik begrijp, dat jullie deze fraaie beker
met trots mee naar huis zullen voeren".
Het dankwoord van Klaas van Rijswijk
begon met: „Wij hebben in het verleden
wel grotere en mooiere bekers gewonnen,
en ook dié hebben wij laten staan".
Ja, zo gaat dat dan.
Niettemin werden nog uren lang heil
wensen voor elkanders welzijn gewisseld,
waarbij de kelkjes geheven bleven bij een
blik vol ernst.
Als alles goed is gegaan moeten zo
juist de laatste Hagenaars thuis gearri
veerd zijn....
A. O.
2
