Overpeinzingen van de E.C.
Tevreden - maar niet voldaan
poolt allen mee, het is voor A.f.c.
XJet seizoen 1964—1965 behoort weer
-*--*■ tot het verleden. De statistici kun
nen hun hart ophalen. Ook de E.C. wil
de resultaten van het afgelopen seizoen
nog eens nader bekijken.
Natuurlijk zijn wij het met u allen eens,
dat je nooit moet kijken naar wat achter
je ligt. Zo is het in het leven en zo is
het in de sport. Toch kan het zijn nut
hebben. Misschien is er lering te trek
ken uit hetgeen achter ons ligt.
Bekijken wij dan de resultaten van onze
eerste vier KNVB-elftallen oppervlakkig,
zo zonder meer, dan is het niet eens zo'n
gek seizoen geweest.
Ie elftal in de kopgroep heeft lan
ge tijd een redelijke kans op het kam
pioenschap gehad.
2e elftal in de kopgroepvoor het
eerst weer in de res. Ie klasse KNVB en
behoorde tot de betere ploegen.
3e elftal in de kopgroepheeft
lange tijd een redelijke kans op het
kampioenschap gehad Res. 3e kl KNVB.
4e elftal middenmoot was lange tijd
het zorgenkind maar had formidabele
eindspurt, dank zij enige veel belovende
junioren. Voor het eerst weer in de res.
3c klasse KNVB.
Zo op het eerste gezicht helemaal niet
slecht. Als E.C. behoef je je met deze
nuchtere cijfers niet te schamen, nee je
zou er trots op kunnen zijn. En toch,
mijne heren AFC-ers, hoe gek het mis
schien klinkt, wij als E.C. zijn niet vol
daan. Er is naar onze mening niet vol
ledig uitgekomen wat er dit seizoen in
zat. Het was het jaar dat AFC haar 70-
jarig bestaan zou gaan vieren. Wij in de
E.C. hebben vanaf het begin van de
competitie gesteld: het le en het 3e
kampioen worden het 2e en 4e elftal
handhaven in de pas weer teruggewon
nen stellingen d.w.z. de res. le en 3e
klasse KNVB.
Het laatste is gelukt maar de beide
kampioenen zijn er niet uitgekomen.
En waarom niet? Wat is er mis ge
gaan waar hebben wij fouten ge
maakt? Hebben wij er minder of te wei
nig aan gedaan? Dat zijn vragen die wij
ons in EC-verband hebben gesteld.
En dan kunnen wij constateren: Dat
het 3e elftal voldoende doelpunten heeft
gemaakt, (67 in 18 wedstrijden) maar
dat de verdediging op bepaalde mo
menten en in beslissende wedstrijden te
veel steken heeft laten vallen (47 in 18
wedstrijden)
Dat geblesseerde en zieke spelers het
noodzakelijk maakten dat veel spelers
nodig zijn geweest om het 3e elftal te
completeren, hetgeen de homogeniteit
van het elftal beslist niet ten goede is
gekomen (ca. 30 spelers). Onder deze
omstandigheden kon het 3e elftal het
kampioenschap niet behalen. Force ma
jeure.
Bij het le elftal spelen andere facet
ten een belangrijke rol. De kampioens
competitie twee jaar geleden, ligt ons
allen nog vers in het geheugen. Twee
wedstrijden per weekend tegen dezelfde
tegenstander 5 weken lang. Het was voor
de spelers niet alleen een enorme zware
opgave, om niet te zeggen een onmoge
lijke, maar ook financieel werd het een
flop. Het blijkt in de praktijk, dat de
meeste van de kampiocnsploegen het
daaarop volgend seizoen een behoorlij
ke terugslag ondervinden. Slechts een
enkele vereniging is in staat gebleken, de
geweldige inspanning van een dergelijk
lang gerekt zwaar seizoen op te vangen.
Dit alles was reden voor zeer veel
AFCers om op te merken: „Jongens,
wordt s.v.p. geen kampioen" „Het duurt
veel te lang en het kost nog geld ook".
Natuurlijk menen die AFCers het alle
maal erg goed met de club, daar zijn wij
van overtuigd. En toch mijne heren,
hier zit ergens des Pudels Kern.
Je mag als E.C. nog zo de nadruk leg
gen op het feit, dat wij er gezamenlijk
een fijn jaar van gaan maken, dat wij
kampioen kunnen en moeten worden,
dat AFC 70 jaar bestaat, dat een kam
pioenschap een mooi cadeau aan de ver
eniging is, MAAR indien de vereniging
in haar geheel daar niet achter staat,
nee sterker nog zeer veel leden ken
baar maken dat een kampioenschap
niet erg op prijs wordt gesteld, dan
wordt de mentale instelling, waar je als
E.C. en trainer aan probeert te dokteren
en te verbeteren, enorme schade toege
bracht.
Misschien klinkt dit alles vele AFC
ers wat overdreven in de oren, maar ik
kan u de verzekering geven dat het een
zeer belangrijk punt is geweest.
Laten wij toch vooral niet vergeten,
dat het hoogst bereikbare ideaal voor de
amateurclubs, dus ook voor AFC, blijft:
„het kampioenschap van Nederland te
behalen"
Dan moet je beginnen met kampioen
van je afdeling te worden. Daar speel je
voor, tenminste als je de capaciteiten
hebt. Gaat dat alles goed en maakt men
een kans op het kampioenschap, dan
mag men verwachten, dat de gehele ver
eniging als één man achter je elftal
staat.
Wij vertrouwen, dat de leden het vol
gend seizoen een grote morele steun
voor de spelers zullen zijn. Zij verdienen
het en hebben het nodig.
Een ander facet is naar onze mening
het uitkomen van liefst 3 spelers in het
Nederl. Amateur Elftal.
Natuurlijk zijn wij AFCers trots op
onze vertegenwoordigers in het Ned.
Amateur elftal. De keerzijde van de me
daille is echter geweest, dat zij. geheel
onbewust, in het AFC-elftal minder
goed zijn gaan spelen. Een verder na
deel is geweest, dat zij in de uitstal
kast van het amateurvoetbal zijn te
recht gekomen, waar de scouts van de
semiprofclubs graag plegen te kijken.
Naar onze vaste overtuiging is dit de
oorzaak geweest van het minder goed
spelen in ons le elftal van een paar spe
lers. Men was in gedachten te veel be
zig met aanbiedingen van semiprof
clubs. Waarschijnlijk hebben Onsman en
Vlietman als deze Schakel in de bus
valt, reeds een contract getekent.
Dit is een euvel van ons hedendaagse
voetbalbestel, waarmede de amateur
clubs te maken hebben. Vooral de le
klasse amateurclubs natuurlijk. Komen
er dan nog spelers in het Ned. Amateur
Elftal uit, dan is het helemaal mis. In
dit verband citeer ik een stukje uit de
sportkroniek van 8 juni 1965, na de wed
strijd van het Ned. Amateur Elftal te
gen West Duitsland geschreven:
„Het samenstellen van een krachtig
Nederlands amateurelftal is een vrij
moeilijke zaak. Dit is woensdag in Win
schoten duidelijk gebleken in tie wed
strijd tegen W. Duitsland. Het ont
breekt onze geselecteerden niet aan goe
de wil, wat blijkt uit het feit, dat nóch
de leiders nóch de trainer, nóch de spe
lers ook maar iets hebben nagelaten, om
tot een zo sterk mogelijke combinatie te
komen. Hun treft dan ook geen enkel
verwijt. De oorzaak ligt aan de omstan
digheid, dat elk seizoen een vrijwel ge
heel nieuw team moet worden opge
bouwd, doordat de scouts van het be
taalde voetbal telkenmale met contrac
ten wapperen naar spelers, die zich in
het Ned. Amateur Elftal onderscheiden.'
Dan volgen 3 namen van spelers waar
van op het moment van publikatie reeds
bekend was, dat zij tot de rijen van het
betaalde voetbal zouden toetreden t.w.
Roggeveen, Mulder en Van Beveren.
Dit alles heeft in ieder geval, naar de
mening van de E.C. en trainer, wel de
belangrijkste rol gespeeld. Naar onze
overtuiging is dit de oorzaak, dat wij
het kampioenschap in de le klasse niet
hebben gehaald. Daarom zijn wij wel te
vreden, maar niet voldaan.
Dit slaat natuurlijk niet op de re
sultaten van onze resterende reserve
elftallen 5 t.m. 13. Een eresaluut aan de
diverse commissies, die op een fantas
tisch seizoen terug kunnen zien. De po
sities over de gehele linie zijn verbe
terd waardoor op brede basis aanslui
ting werd verkregen en onze elftallen
volgend seizoen in hogere afdelingen
zullen uitkomen. De onderbouw van on
ze vereniging is hierdoor sterker dan
ooit. Voorwaar een heel goed resultaat,
waarmee wij bijzonder blij zijn.
Rest ons nog u allen een prettige
vakantie toe te wensen, mooi weer en
tot het volgend seizoen.
Cor Kerker
Mag ik U, nu het Bulletin voor
lopig niet uitkomt, wijzen op mijn
adresverandering, opgenomen in de
kop van deze Schakel?
J. T. S.
4
