gandi
PLIEGER
KEUKENS
poolt Mlen mee, het is voor a.f.c.
logeren. Tegen 11 uur is iedereen onder
dak en wordt er in de diverse huisgezin
nen onder een drankje nader kennis ge
maakt. De drinkgewoonten van de En
gelsen dacht iedereen te kennen, doch
een bekende uit Den Haag kreeg voor
het naar bed gaan een glas warme melk,
inplaats van het door hem verwachte glas
bier. Na de toch lange en vermoeide reis
was het goed slapen in een vreemd bed
op Engelse bodem en iedereen was be
nieuwd, wat de volgende dagen hem zou
den brengen.
Vrijdag 16 april. Voor de meesten is
vrijdagmorgen vroeg begonnen; bij ons
wertl er tenminste reeds om kwart voor
7 op de slaapkamerdeur geklopt en trad
onze gastheer, geheel gekleed, binnen
met een dienblad met thee. „Heerlijk"
dachten wij, „een lekker kopje thee op
bed", maar bij het zien van de kleur en
de hoeveelheid, schrokken wij wel even.
De eerste slok bleef kleven aan de tan
den en onze tong en viel als een blok in
de maag. Mijn slapie keek mij eens aan
en wij zeiden beleefd, dat het "very good"
was. Om 8 uur werden wij aan het ont
bijt verwacht, dat bestond uit een warme
maaltijd: corn-flakes met warme melk,
heet uit de oven, „ham and eggs", „sau
sages" en warme toast en verder thee,
thee en thee. Maar de magen waren goed
gevuld, genoeg voor een hele dag. Om
10 uur was de hele groep aanwezig op
het stadion, waar de eerste ervaringen
uitgewisseld werden. De spelers gingen
een uurtje loslopen en trainen onder
leiding van de hoofdtrainer van Watford.
De officials werden om 11.00 uur op het
stadhuis verwacht door de Burgemeester
van Watford, Mr. Reynolds. Een zeer ge
noeglijke receptie met, voor het uur van
de dag. misschien wat veel drankjes,
maar nu kwam het stevige ontbijt van
pas. De Amsterdamse clubs boden een
boekwerk over Amsterdam aan, met een
begeleidend schrijven van burgemeester
Van Hall; de Hagenezen idem een boek
van de residentie. Burgemeester Rey
nolds bleek een zeer gevatte persoonlijk
heid en is ons voorgegaan in een rond
leiding door het indrukwekkende, vrij
nieuwe stadhuis; om 1 uur de laatste
gasten-afscheid. Intussen was onze groep
uitgebreid met enige supporters uit Am
sterdam; penningmeester Hurwits was
met zijn zoon naar Londen gereisd, even
als onze spelers Duis en Brouwer, de
Robbies, per wagen.
's Middags waren alle Hollanders op uit
nodiging van het Bestuur van Watford
aanwezig bij een competitie-wedstrijd van
het eerste elftal tegen Scunthorpe, welke
wedstrijd met 5 tegen 0 door Watford
werd gewonnen. Lunch en diner werd
door de meesten weer thuis genuttigd,
waardoor velen gewaar werden, dat men
in Engeland per dag 3 maal warm eet.
Maar alles smaakte uitstekend en het
plastic uitvoering
plaatstalen uitvoering
biertje in de pub, waar de avond werd
doorgebracht, viel ook niet slecht. Maar
aangezien dit soort gelegenheden in En
geland vroeg sluit, omstreeks 11 uur, is
er niets meer te beleven.
Zaterdag 17 april. Na de nu, traditio
nele thee op bed en in plaats van gebak,
ham en sausijsjes, gebakken vis als ont
bijt, waren wij om half 10 op het veld
verzameld, om de opening van het tour-
nooi bij te wonen. De Nederlandse con
sul, Jkh. De Beaufort werd in gezelschap
van Mayor Reynolds aan de spelers voor
gesteld en onr half 11 begon het tour-
nooi met de wedstrijd Watford tegen
Zeeburgia. Onze Amsterdamse vrienden
spelen een goede wedstrijd, welke zij
tegen de verhouding in, met de oneven
goal, verliezen, 1—0 voor Watford.
In de tweede wedstrijd treedt ons team
aan tegen de jongens van, de ons beken
de, George Woodhouse, het elftal van
Queens I'ark Rangers. Door onbegrijpe
lijke beslissingen van de scheidsrechter
en van de linesman wordt ons elftal uit
zijn spel gehaald en tot overmaat van
ramp krijgen wij 10 minuten voor het
einde een penalty tegen, waardoor wij
onverdiend verliezen. Als onze voorhoe
despelers meer dash en durf hadden ge
toond, had deze wedstrijd gewonnen kun
nen worden. Bravo, aanvoerder Hein
Lans en Jan Geus Voor de wijze, waarop
jullie deze wedstrijd hebben geknokt voor
een beter resultaat.
Ondertussen was het weer er niet beter
op geworden; veel wind, guur weer met
zo nu en dan regen; het verblijf rond het
veld of op de tribune was geen pretje,
zodat een invitatie van de voorzitter van
Watford, beneden in zijn Directors-
Room" iets te komen gebruiken, dank
baar werd aanvaard. Dit verblijf was
meer bar dan vergaderruimte, vandaar
dat velen al om 11 uur enkele whiskey's
achter de kiezen hadden. Gevaarlijk was
echter het feit, dat er elk half uur rust
was of gewisseld werd, zodat in de loop
van de dag de koude steeds minder merk
baar werd, integendeel, de temperatuur
inwendig was prima op peil, dankzij gin
of whiskey en soep. Maar om te vervol
gen met het tournooi, HBS versloeg, in
een doelpuntrijke wedstrijd, bij verrassing
een wederom goed spelend Zeeburgia
(3—2), Luton Town won van Queens Park
Rangers (1—0), wat een rechtsbinnen
hadden deze knapen, en versloeg HBS
wederom bij verrassing, met 2—1 Wat
ford.
HBS dus in de finale als winnaar van
poule A en in de laatste wedstrijd van de
dag, AFC—Luton Town, zou de beslissing
vallen voor de andere finaleplaats. Wij
moesten met 2 doelpunten verschil win
nen om de finale te bereiken, maar het
pakte anders uit. De scheidsrechter en één
van de grensrechters bleken niet best
op elkaar ingespeeld te zijn, wat als ge
volg had, dat onze jongens door een
clean buitenspeldoelpunt achter kwamen
te staan. Vlak voor rust kwamen we
door Ernst Seunke gelijk. Vlak voor en
tijdens de rust begon het zodanig te plen
zen, dat in een ogenblik het veld meer
een openlucht bad leek, dan een voet
balveld. De rust duurde een half
en toen achtte men het „veld" wel weer
geschikt voor voetbal. Luton Town, ge
wend op slechte velden te spelen, kwam
beter uit de voeten dan onze spelers, een
misverstand tussen back en keeper Van
der Valk was de oorzaak, dat wij met
2—1 achter kwamen en toen wederom de
linesman een buitenspelsituatie over het
hoofd zag, was het 3—1.
Rechtsbuiten Ridderikhof werd op de
tribune uitgeroepen tot de smerigste spe
ler van het tournooi, en Luton Town was
de 2e finalist. Douches en een kuipbad
deden de nederlaag snel vergeten en om
7 uur was iedereen weer „at home".
Zondag 18 april. De morgenuren waren
vrij, maar van uitslapen was geen sprake,
want om 7 uur kwam de thee weer boven
en om half negen waren wij per auto op
weg. Onze gastheer wilde ons het een
en ander laten zien van de omgeving,
zodoende kwamen wij terecht op, waar
schijnlijk de enige goedbestraatte en uit
6 rijbanen bestaande autoweg, de Ml, en
bezichtigden wij enkele markante streken
en punten uit de oorlogstijd. Om half 3
bestegen alle Hollandse deelnemers voor
het stadion twee autobussen om een tour
naar Londen te maken, hetgeen voor
meerdere spelers aanleiding was in Lon
den uit te stappen en onder leiding ran
Rob Duis te gaan eten.
Maandag Tweede Paasdag. Deze dag
begon om 11 uur met de wedstrijd AFC-
Zeeburgia, wederom met overvloedige
massa's regen en daardoor een modder-
veld. Zeeburgia versloeg ons met 4—1, een
hattrick van Zeeburgiaspeler Eigensteyn
bezorgde hem de prijs voor de topscorer
van het tournooi, en om 1 uur ving de
wedstrijd aan tussen Watford en Q. I'.
Rangers om de 3e en 4e prijs. Met 1—0
versloegen de Rangers hun tegenstanders.
In een hardgespeelde wedstrijd bleek
HBS kansloos. Luton Town was winnaar
van het tournooi en voor HBS een ver
diende 2e plaats.
Om 7 uur 's avonds kwamen alle deel
nemers en officials met onze gastheren
bijeen voor het afscheidsdiner, dat ge
houden werd in de aula van de Techni
sche Hogeschool van Watford. Na een
paar drankjes ging men om 8 uur aan
tafel. Burgemeester Reynolds opende het
diner met een kort gebed. Toen kwamen
de sprekers aan het woord, werden meer
dere toasts uitgebracht en dankten de
diverse verenigingen Watford voor de
organisatie en de genoten gastvrijheid.
Jan van Dijk bracht, in een voortreffe
lijke speech, dank namens AFC en bood
Mr. Reynolds een AFC-das aan, wat door
hem op hoge prijs werd gesteld. Om 11
uur was iedereen op weg naar huis of,
zoals de hele AFC-groep, in een pas ge
opende dancing; de Top Rank bleek een
immense gelegenheid te zijn, onwaar
schijnlijk groot, maar prachtig ingericht.
Voor enkele spelers al meerdere avonden
hun home, hetgeen bleek uit de contac-
de Italiaanse keuken
Imp. gebr. plieger heerlen, amsterdam
4
