Uit het dagboek van een Engeland-Vlieger
Het Willem van Eekeren-toernooi
KEUKEN
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS houöt öe schakel in stanö
een beetje meer vechtlust en juiste men
taliteit hadden we de erepalm binnen
kunnen halen, die nu naar Z.S.G.O. is
gegaan. Al met al in deze reserve 2e klas
se een derde plaats met een eind balans
van 16.7.3.6.17. 50-44.
Nu de resultaten van ons aller derde.
In een paar woorden gezegd een machtig
leuk tam, waar voor iedere punt werd
geknokt met als eindresultaat dat het na
een lange „nek aan nek"-race met Uit
hoorn 2 dan toch maar kampioen is ge
worden. Aan alle spelers die het derde
hebben helpen promoveren naar de re
serve tweede klasse PROFICIAT voor hun
uitstekende mentaliteit. Mag ik de namen
van deze vaandeldragers in Uw herinne
ring oproepen: Bram Arnoldus, Nico Bijl,
Frans Heineman, Wijnand Heijnen, Ru-
die Janssen, Nico Kalsbeek, Mannus
Kinsbergen, Frits van Klinken, Jan
Meijer, Charles van Niehoff, Rob Red
dering, Rob Spruit, Ton Stap, Bob v. d.
Zeijst en ondergetekende.
In totaal werden er 55 doelpunten ge
maakt, waarvan Wijnand Heijnen er 28
en Jan Meijer er 18 voor hun rekening
namen. Er gaan reeds geruchten over een
eventueel contract van beide schutters,
maar het bier heeft ze doen besluiten bij
ons te blijven. In de thuishaven bleven
deze knapen ongeslagen met de niet kin
derachtige doelcijfers van 34 vóór en 9!!!
tegen. Hieruit blijkt wel dat zij bijzonder
aan onze knusse veld(en) zijn gehecht. Het
eindresultaat werd tenslotte 16.12.1.3. 25.
55—27 met als tweede Uithoorn 2, 16.12.
0.4. 24 die aan een overwinning in zijn
laatste wedstrijd tegen onze Fokker-vrien
den de Kampioensvlag hadden kunnen
hijsen, maar dit mocht niet en P.V.F.
deed zijn sportieve plicht door met 1—0
te winnen. P.V.F.-ers kom de volgende
keer eens gezellig een biertje drinken.
Het vierde tenslotte heeft het maar
heel kort kunnen uithouden. Nadat eerst
met man en macht is gewerkt om nog een
vierde op de been te krijgen, waren er
helaas een paar kornuiten die maar
zonder slag of stoot niet meer op het
appèl verschenen wat ons later genoopt
heeft hen weer uit de groene arena terug
We vertrokken met dertien man op
zaterdag 8 mei naar Haarlem. Het
regende toen we aankwamen, maar we
waren laat en dus gingen we ons meteen
verkleden.
De eerste wedstrijd was tegen K.H.F.C.;
we namen deze wedstrijd te licht op en
verloren met 2—0.
Na vijf minuten moesten we tegen
Schoten spelen. Dit elftal was niet sterk,
wij benutten de kans en wonnen met 1—0
door een doelpunt van W. Vos. De pauze
hebben we goed benut. We kregen een
flesje en een koek en na nog vijf minuten
rusten moesten we weer spelen; de tegen
stander was Haarlem. Dit team was niet
zo goed ingespeeld, waarvan we snel ge
bruik maakten door E. Walraven, die uit
een corner inschoot.
In de tweede helft ging het goed, we
waren steeds in de aar val. Een speler van
Haarlem veranderde een schot van rich
ting en het was 2—0.
K.H.F.C. had intussen genoeg punten
gehaald om op de eerste plaats in onze
te trekken. Mannus, votgena seizoen no
pen wij je weer de captains-scepter voor
een vierde te overhandigen.
Mag ik U nu nog tot besluit in alle
opzichten prettige zomersporten toewen
sen en al vast een genoegelijke vacantie
en ik hoop het volgend seizoen weer op
deze zelfde golflengte bij U terug te
komen.
MARTIN DUINKER.
poule te eindigen. O.G. was eerste van
poule A en K.H.F.C. was eerste van poule
B; dit kwam er dus op neer dat O.G. en
K.H.F.C. de finale moesten spelen om de
le en 2e plaats. Wij waren intussen 2e
van poule B en A.D.O. van poule A, zo
dat deze twee clubs om de 3e en 4e plaats
moesten spelen.
Wij begonnen direct, A.D.O. trapte af
en na enkele minuten was het 1—0 voor
A.D.O. Na de rust waren de partijen
ongeveer even sterk, maar in de laatste
minuut scoorde ondergetekende 1—1. Er
moesten, na 10 minuten verlenging, straf
schoppen genomen worden, na ieder drie
keer geschoten te hebben, won A.D.O.
Na ons speelde K.H.F.C.—O.G.dit werd
0—0, maar na penalties won O.G. De prijs
verdeling was dus als volgt:
le prijs: O.G.
2e prijs: K.H.F.C.
3e prijs: A.D.O.
En wij gingen met de vierde prijs naar
huis.
ORLOW SEUNKE.
rkonderdag 15 april 1965. Om 13.00
U uur komen in de vertrekhal van het
KLM-bus-station op het Museumplein
een aantal AFC-ers bijeen om gezamen
lijk per bus naar Schiphol te rijden. Niet
om onze nationale luchthaven als tourist
te gaan bezichtigen, maar om per vlieg
tuig de Noordzee over te steken. Op uit
nodiging van de Watford Football Club
is de AFC, met Zeeburgia en het aloude
HBS uit den Haag, vanaf dit moment op
weg naar Watford, een industrieplaats
van plm. 80.000 inwoners, 20 mijl ten
Noorden van Londen, waar onze 15 spe-
lesr gedurende de Paasdagen deel zullen
gaan nemen aan een voetbal-tournooi
voor jeugdige voetballers.
De AFC-afvaardiging, bestaande uit de
oficials: Van Dijk, Bos, Kerker, Van der
Valk, Gé van Dijk en de spelers Kuikens,
Van der Valk, Hans en Jan Geus, Loon-
stein, Lonnée, Seunke, Slaap, Theeboom,
Draisma, Lans, De Waal, Ridderikhof,
Leonard en Coeleman en echtgenote van
onze secretaris, wordt om half twee door
familieleden, ouders, vrouwen en ver
loofden hartelijk weggewuifd en afge
duwd. In Aviorama op Schiphol ont
moetten wij onze medereizigers van Zee
burgia en HBS, waarmee kennis wordt
gemaakt en waar ook 2e penningmeester
Van Rijn ons nog een goede reis komt
wensen. De heer Cörs is leider van het
uit 72 personen bestaande gezelschap.
Vanaf 3 uur meldden wij ons persoon
lijk bij de Controle van Martins Air Char
ter in hal 3 en laten de bagage achter.
Voor het vertrek wordt door velen nog
even het een en ander ingekocht bij de
Tax Free Shop, vooral de goedkope siga
retten en drankjes vinden aftrek.
Als wij om kwart voor vijf over het
platform naar het vliegtuig lopen, zien
wij een DC-4 gereed staan om ons in zich
op te nemen, hetgeen voor velen aan
leiding is om te dehken. „Moeten wij met
dat ouwe beessie de lucht in" of „Zal
zo'n overjarig toestel ons wel de lucht in
kunnen tillen". Maar de start verloopt
prima en iedereen voelt zich met het
aangeboden kopje koffie door liefst 3
charmante stewardessen al snel op zijn
gemak.
De douane op Southend-Airport heeft
geen interesse voor onze bagage, wel voor
de paspoorten, hetgeen geen moeilijk
heden oplevert. In de aankomsthal wor
den wij begroet door enkele officials van
de Watford Football Club en met gereed
staande reisbussen gaan wij om 7 uur op
weg naar de plaats van bestemming. De
reis zal ongeveer 2 uur gaan duren, zo
wordt ons verteld, maar op een punt niet
ver van Londen maken wij kennis met
het verkeer op de Engelse wegen, waar
door wij een uur vertraging hebben en
pas om kwart voor tien aankomen op het
voetbalstadion, alwaar onze gastheren ons
met „koffie"? en broodjes ontvangen. Na
een welkomswoord van de chairman van
met onze gastvrouwen en gastheren, bij
Watford, Mr. Bonser, maken wij kennis
wie wij gedurende de Paasdagen zullen
gebr. plieger
heerion, amsterdam
3
