Mixed Pickles
BequnstiGinq van onze adveRteeRdeRS, houdt, de schakel in stand
5
De dames van A.F.C.
Rally-commissie om
Mans
F.C. zijn heel wat mans. Zij bewijzen dat herhaaldelijk. Maar dat is nog geen reden voor de volijverige
te schrijven over „dames, wiens echtgenoot lid is van een der voornoemde verenigingen". Onze dames
zijn heel wat mans, maar gelukkig niet mannelijk.
Een weekend
Hoe de kracht van A.F.C. de laatste jaren is gegroeid, blijkt uit ons onvolprezen A.F.C.-bulletin. Leest U dat bulletin
wel grondig? Ik wel, omdat het de zuiverste weergave is van de enorme hoeveelheid werk puttend uit één bron: club
liefde die iedere week in onze club wordt verzet. Al die opstellingen, al die lijsten en adressen en dat iedere week
(een week is gauw om) het is om heel diep je hoed voor af te nemen.
Daar staan ook alle uitslagen in en daar wilde ik het dan even over hebben. Zo maar een weekend in de vorige maand.
Ik heb de uitslagen opgeteld en gerubriceerd. Moet U even opletten:
zaterdag/veteranen 4 4
Senioren 10 6 3 1
Junioren A 6 3 12
Junioren B 5 3—2
Dat zijn dan 36 winstpunten uit 25 wedstrijden of wel een gemiddelde van 1.44 Het is natuurlijk niet ieder weekend
zo mooi, maar over het algemeen zijn de resultaten toch bijzonder aangenaam om te lezen. De bloei en de kracht van
A.F.C.. zijn jtiist gelegen in die successen over de gehele linie. Want de kracht van A.F.C. kan echt niet afgemeten worden
8
15
7
6
15-7
42-14
38-13
18-19
kig. De bordjes zondags op de trams en op de autobussen: Heden A.F.C. Dat is eigenlijk fout, want aan de hand van het
Bulletin zou je die bordjes willen veranderen in: Altijd A.F.C. Maar dat kan natuurlijk niet. Dat „heden A.F.C." heeft
betrekking op het eerste elftal.
I och is het gelukkig het Bulletin bewijst het dat A.F.C. niet alleen draait om het eerste. Het eerste kan eens een
beetje gelukkige of een beetje ongelukkige wedstrijd spelen, maar wij staan of vallen niet daarmee. Het gaat om A.F.C.
als geheel.
Gesloten seizoen
En zo krijgen wij dan eindelijk een „gesloten seizoen". Het is niet van humor ontbloot dat de wintersporten er nooit
in geslaagd zijn een echt gesloten seizoen gedurende de zomermaanden voor elkaar te krijgen en dat er nu gedurende
de wintermaanden wél een gesloten seizoen voor de wintersporten komt. Van half december tot 1 februari ligt de Korf
balsport stil en voor zover ons bij het schrijven bekend is —bij de voetballers de afdeling Den Haag. De statistische
gegevens liegen er niet onr. In tie afdeling Den Haag zandgrond, tlus daar is het nog heilig vergeleken bij Amsterdam
- werd de laatste jaren in de periode van 15 december tot 1 februari (gemiddeld zeven weekends) vijf maal de zaak
integraal afgelast. Het lijkt dus wel verstandig al was het alleen maar uit het oogpunt van kostenbesparing om
het eens met een gesloten seizoen te proberen. Er is één „maar". Ons klimaat pleegt met alle statistieken te spotten.
I ogen de tijd, dat „.iedereen beweert, dat de Golfstroom anders is gaan lopen en wij nu altijd zachte winters krijgen,
vriest en sneeuwt het drie maanden achter elkaar. Wanneer iedereen weet, dat wij „door de atoombom nooit meer een
mooie zomer krijgen" schijnt de zon van mei tot september. En zo zal het ditmaal wel van 15 december tot 1 februari
stralend sportweer zijn en de hele bezending ijs, sneeuw en regen in februari en maart worden afgeleverd. Dan kan de
Bond weer gaan puzzelen.
Gouden medicus
Dr. J. Ph. Hofstee (Bob voor zijn vrienden) heeft zijn gouden jubileum als medicus gevierd een niet bepaald alle
daags feestje. Wij kunnen ons hem nog herinneren als keeper van het roemruchte tweede, dat toen als enig reserveteam
van een tweede klasser in de Westelijke Reserve Eerste Klasse uitkwam. Verder is hij een trouw A.F.C.-er gebleven, een
prettig mens, een voortreffelijk kameraad en een begaafd pianist. Heel wat nachten na onze jaardiners luisterde hij op
met zijn pianospel.
Bob Hofstee werd twee jaar geleden „front page news" voor de Nederlandse pers. Hij was toen „pas" 71 jaar en scheeps
arts op de „Prinses Margriet" van de Oranje-Lijn. De „Margriet" zwoegde West van de Scilly-eilanden op een ruwe zee,
toen er een S.OS. kwam van een ander schip, dat een bemanningslid een ongeluk had gehad en zou doodbloeden als
er niet onmiddellijk medische hulp kwam. De „Margriet" wendde de steven, voer 20 mijl terug en daarop stapte dr. Hof
stee opgewekt in een reddingboot en liet zich over de letterlijk „woelige baren" naar het andere schip brengen. Het
leven van de patiënt kon hij redden.
En nu is hij 73 jaar en zo gezond als een vis als scheepsarts met de „Karimoen" van de Maatschappij „Neder
land" op weg naar Nieuw-Zeeland. „Is dat nou je laatste reis?" vroeg ik voor zijn vertrek. Bob Hofstee antwoordde
stomverbaasd: „Welnee, waarom? Zo lang ze mij hebben willen blijf ik varen." That's the spirit, old man!
Jan van Gessel 80 jaar
Dat wordt tegenwoordig maar aan de lopende band 80 jaar. Alsof het heel gewoon is. En toch 80. Moet je toch
even nagaan jeugdig gespuis. Toen Jan van Gessel geboren werd, was wijlen Koningin Wilhelmina, de moeder des vader
lands, een peuter van 4 jaar; toen reed de Gooische Stoomtram net van Amsterdam Weesperpoort naar de Hoogeweg in
Watergraafsmeer, en een enkele keer maar dat was een reis tot Diemen. Er was hier en daar een petroleumlamp.
Geen auto, geen radio, geen TV, geen fiets, geen telefoon, geen electra, vrijwel geen veldsport. Jan van Gessel is ruim
10 jaar ouder dan AFC. Laat dat eens even tot je doordringen!
Hij heeft heel veel voor de voetbalsport in het algemeen en \oor AFC in het bijzonder gedaan. Hij was een bekend
en geëerd scheidsrechter, een prima speler van ons eerste in de nu „grijze oudheid". Kijkt U maar eens in ons Gouden
Boek naar de foto tegenover pagina 16. Daar staat het beroemde AFC 1 van 1906. Het zijn de ouderen en de héél
ouderen die iets zullen voelen trillen, als ik de namen noem: Frans Pasteuning, Nic. Scheepens, Dirk Ouwehand, Arie
de Graaf, van Overeem, „Toggi", Krieks, Dok Buijs, Jan van Gessel, Jan Blanken, Chris Klomp. Wat een ploeg, een
van de gaafste kampioensploegen die AFC ooit in het veld bracht.
