A.F.C.-clubh'ed Muziek van: L. Scheltus van Kampferbeke Woorden van D. J. Bessem In onze goede Amstelstad Is lang geleên geboren Een nietig clubje, echter dat Veel vreugd' en leed ons heeft beschoren. Drie letters slechts telt hare naam, Voor ons meer waard dan woorden, Want A.F.C. haar naam heeft faam Van Oost naar West, van Zuid naar Noorden. Ik heb U lief, mijn A.F.C., Gij telt in aller harten mee; Uw naam is mij een schoon symbool Van goede geest, sportieve jool. Te spelen onder Uw banier Is mij een eer en een plezier; Al word ik oud, mijn geest blijft fit, Omdat ik A.F.C. bezit. bis Wij allen dienen onze club Als plichtsgetrouwe mannen, Eens worden wij weer „runners-up" Jan Salie wordt voor goed verbannen. Wij allen zweren eeuwig trouw En zullen niet versagen, Want wat ook ooit gebeuren zou, Wij blijven fier ons ROOD-ZWART dragen. Ik heb U lief, mijn A.F.C., Gij telt in aller harten mee; Uw naam is mij een schoon symbool Van goede geest, sportieve jool. Te spelen onder Uw banier Is mij een eer en een plezier; Al word ik oud, mijn geest blijft fit, Omdat ik A.F.C. bezit. bis Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö ongelukkig. Zijn geestige stukjes vol ori ginele invallen doen ons meermalen in een lach schieten en evenals onze grote Godfried wel eens een Grand Gala du Disque-inzinking heeft, heeft onze Jonk heer wel eens een ietwat zwakker mo ment. Maar mag dit voor een aankomend A.F.C.-er, die zijn sporen op alle gebied nog moet verdienen, maar meteen aan leiding zijn te spreken van zouteloos pro za en van diepterecord? Wij zouden Toon van Tien willen aanraden eens in vorige jaargangen van de Schakel te bladeren en daarin enige stukjes van de Jonkheer te lezen; zijn oordeel zal dan zeker geheel anders uit vallen. En laat hij eens wachten op een volgend stukje. Als hij dan toch nog eens kritiek zou willen vlechten in de „levensvatbare gedachtenwisseling over belangrijke problemen" die hij ons in uitzicht heeft gesteld en waarnaar iedere A.F.C.-er nu vol verwachting uitkijkt, laat hij dat dan doen op een correcte ma nier die niemand kan kwetsen. Zijn laatste zin bevat de aansporing: „Bal dus uw linkervuist en klem de pen in uw rechter!" Voordat hij dit gaat doen, willen wij hem tot slot de wel gemeende raad geven zijn linkervuist niet te ballen maar daar een eenvoudige Ne derlandse spraakkunst en een woorden lijstje in te klemmen. Als hij daar van tijd tot tijd in kijkt, vermijdt hij mis schien fraaiigheden als „dit belangrijke probleem met haar achtergrond" en in fantiele spelfouten als „een brei van verhaaltjes" en dan voorkomt hij wel licht dat ook eens een citaat uit de Scha kel zou prijken aan de schandpaal van F.lseviers Praetvariavaria. J. N. H. Hoge Toon (van Tien In de vorige Schakel doet Toon van Tien een poging tot polemiek. Hij is namelijk nog lang niet uitgesproken over het AROL-toernooi en wenst voortzetting van de discussie. Ik neem aan, dat hij zijn polemiek wel zal hebben verkregen, zij het dan ook niet betreffende ons jaarlijks het seizoen inleidende toernooi. Over dat toernooi is inmiddels wel het nodige gezegd. Algemeen is men van oordeel dat er wat moet gaan gebeuren, maar laat het bestuur verder maar bin nenskamers in milde wijsheid beoordelen hoe verder te handelen. Dat die discussie in de Schakel niet meer voortgang vindt verdriet Toon echter nogal, zodat hij tot een nogal onbekookte aanval komt op ons periodiek, dat „voor 75% wordt gevuld met de maandelijks terugkerende brei (nou ja, Nederlands blijft een moei lijke taal) van min of meer geestige ver haaltjes". Om vervolgens een notoir me dewerker aan de Schakel in een enkele volzin weg te vegen. Daarover is nogal wat te doen ge weest. Vooropgesteld zij, dat aan het goede recht tot kritiek niet valt te tornen. Dat de Schakelredacteur Toon de kans gaf voor eigen verantwoording zich in de Schakel te uiten acht ik te recht, ook al weet ik, dat velen daar anders over denken. Jammer was het slechts, dat het redactionele commentaar vijf pagina's verder terecht kwam. Toon is nog jong van jaren en heeft de studentikoze behoefte tot dispuut nog niet afgelegd. Maar fout is hij, wanneer hij zijn controverse ontlaadt in het per soonlijke vlak. C'est le to(o)n qui fait la musique, maar ik neem aan, dat hij dat na deze Schakel inmiddels wel zal heb ben begrepen AD ONDERDELAT En nu dan Toon zelf. Hij is captain van het tiende, vandaar die „Tien" Hij is 28 jaar en enkele jaren lid van A.F.C. Vergebt, wenn manchen manches hart hier trifft. Mein Pfeil soil treffen, doch er birgt kein Gift. Chr. Morgenstern Rondom mijn laatste stukje is luid krakeel ontstaan. Gevestigde en andere meningen waren ernstig geschokt. De hoofdredakteur voorzag zich enkele da gen van politiebescherming. En zo kwam de verwachting uit, dat een wat scher per gestelde tekst de gemoederen wel in beweging zou brengen. De attenties voor mijn persoonlijk welzijn varieerden van binnensmondse bedreigingen tot mange len tussen barkrukken. Aan de toog van „G.G." maakte Joop Stokvis zich „Pos tillon d'amour" der gekwetsten en gaf de genadeklap door hardop te beweren, dat hij Toon van Tien's stukjes de laatste

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1964 | | pagina 7