nczli
Polemiek
PLIEGER
KEUKENS
poolt Allen mee, het is voor A.f.c.
midden om nog eenmaal gezamenlijk hun stemmen te ver
heffen.
De associatie tussen de met eten en drinken gevulde de
cembermaand en brandend zand (u weet wel, waar het koor
met de blote poten in het hete zand, staat te versmachten)
was gauw gelegd. Onze bloedeigen Cor van Peperzeel zette
het intro van „Brandend Zand" in klanken om en daar
gingen we:
BRANDEND ZAND
Refrein: Brandend zuur en een bedorven maag
Na de snoepmaand van bet jaar,
Brandend zuur en een bedorven maag
Ach, we eten, eten maar.
T.: Kom je kienen
Kip verdienen
Wint aan tafel,
Slechts je buur.
Wees dan vrolijk
En zeg olijk
Smak'lijk eten. denk om 't zuur
Refrein:
P.: Afipelflappeti
Dikke lappen
Oliebollen
Lekker vet,
Ook op Kerstmis
Rijke feestdis
Op Nieuwjaar lig je in bed....
Met de wensen werd besloten:
P.: Wij wensen liet bestuur, veel wijsheid,
kracht en moed
Houdt deze koers zo mannen, want zo,
zo gaan we goed!
T.: De EC-commissies, A, B, C en A, C, C,
een prima spelend eerste....
We zeiden het al eerder.... een kampioenschap
waarderen ice ten zeerste
P.: We wensen Cé van Dijk het sukses dat hij al
wist te vergaren
En misschien kan hij ons kampioenschap
ook bewaren
T.: We wensen Rokus en zijn team:
de geest van vorig jaar
We kunnen er nog komen....
U'e zeggen knokken maar'.
P.: De ereleden wensen wij gezondheid voor het leven
Dat zij nog jaren aan de club hun wijsheid
mogen geven.
Samen: En alle leden met elkaar
Veel heil en zegen in het nieuwe jaar!!
Enorm applaus was nu het aandeel van ons in deze
meesterlijke voorstelling. Als muziek zal dit enorme lawaai
onze Miep Hauber, Jan Snelleman, Cor van Peperzeel en
dichter Bob Wildeboer in de oren hebben geklonken.
Secretaris Jan van Dijk. die vanavond als plaatsvervangend
redenaar optrad, omdat èn Henk Kappelhoff èn Cees
Bouwens zich in de sneeuw verpoosden, vertaalde het hand
geklap in het Nederlands en bood daarbij het kwartet een
geschenkje aan. Aardige illustratie van „Brandend Zuur",
bonbons en jenever en een grote doos lekkers voor Bob.
Tot volgend jaar weer, vrienden.
J T. S.
In de vorige Schakel, wierp Toon van
Tien een aantal letters op papier,
welke tezamen en achter elkaar gelezen
een behoorlijk brok critiek op dit club
blad, ziju medewerkers en zijn samen
stellers opleverde. Misschien (te) sum
mier merkte ik reeds op, dat deze critiek
voor rekening moest blijven van Toon
himzelf.
Zolang ik meen, dat de „bon mots" en
de rallys en de witte pet en Leo Horn
(om maar een paar onmisbare zaken te
noemen) integrerend deel van dit club
blad behoren uit te maken zullen ze dat
ook. Er is geen sprake van dat door pu
blicatie van Toon's critiek mijn beleid
op de tocht zou zijn gezet. De A.F.C.-
Schakel is één der visitekaartjes van de
club en dat zal een smetteloos zijn; mijn
voorgangers zullen zich over mij niet
schamen.
Hieronder volgen artikelen van Nico
Holtzappel, Ad Onderdelat en Toon
plastic uitvoering
plaatstalen uitvoering
zelf. De kous is daarmee af. Althans in
gedrukte vorm. Hierna gaan we ons weer
wijden aan de hoofdklasse voor ama
teurs, de terugkeer der twaalf, de AROL
etc. met daarbij al mijn bon-mots-mom
pelende roodzwarte medestrijders.
Reactie op een jioging
In de vorige Schakel debuteerde een
medewerker onder de naam Toon van
Tien met een stukje dat, als eerste stap
in ons clubblad, maar meteen op alle
tien de tonen van vele A.F.C.-ers trapte.
Het is natuurlijk prettig dat jongere
A.E.C.-ers de drang in zich voelen om
hun ideeën over onze club te openbaren
in de Schakel, aangenomen althans dat
zij ideeën hébben. Onze ergernis wordt
nu niet zozeer gewekt door het feit dal,
na de veelbelovende titel „poging tot
polemiek" en de aankondiging dat de
nieuwe status van de amateurvoetbalclubs
aanleiding moet kunnen geven tot een le
vensvatbare gedachtenwisseling in het
clubblad, er zelfs geen poging wordt ge
daan ook maar iets over dit „belangrijke
probleem" te zeggen.
Ook ergerden wij ons niet al te erg
over wat er staat in de voetnoot, want
wij geloven dat daar niet zozeer jeugdige
verwaandheid als wel jeugdige onhan
digheid uit spreekt.
Neen, waaraan wij ons slootten, was
het in enkele woorden afkraken van de
Schakel, die.... „voor 75% gevuld is
met een brei (sic!) van min of meer
geestige verhaaltjes". Welnu, jongeman,
zolang onze lepel in dié brijpot schiet,
treuren wij nog niet!
Want in de ruim veertig jaren dat ons
clubblad bestaat hebben talrijke voor
treffelijke medewerkers, ieder naar zijn
eigen aard, zijn kolommen gevuld. Het
spreekt vanzelf dat de ene keer een
stukje wat minder gelukkig uitvalt dan
een andere, maar over het geheel geno
men hebben zij de Schakel gebracht en
gehandhaafd op een niveau dat door wei
nig andere clubbladen wordt benaderd
Niet voor niets worden geregeld gedeel
ten er uit overgenomen of geciteerd in
andere bladen.
Onder die medewerkers neemt Jonk
heer de Gaulin reeds tientallen jaren
een geheel eigen plaats in. Ofschoon hij
onze humorist bij uitstek is, willen wij
niet, zoals Toon van Tien dat doet, van
Bomans epigonisme spreken, want dit
dure en geleerd klinkende woord best nat
niet eens. Maar de vergelijking van onze
Jonkheer met Bomans is niet eens zo erg
de italiaanse keuken
imp. gebr. plieger Heerlen, amsterdam
6
