Jeugd
Onder ons gezegd...
Poelen, poelen
poolt allen mee, het is voor a.f.e
Stadionnieuwtjes
Omdat de amateuristische voetbal in
deze barre tijden op Buitenveldert
nog maar matig rolt heb ik in Bessems
Kuip eens een kijkje genomen, waar de
professionele broeders nog wel aan de
(betaalde) arbeid waren.
Een deel van de wedstrijd heb ik ge
mist omdat mijn aandacht werd gevan
gen door een voorval, dat in mijn herin
nering zal blijven nog lang nadat de
voetbalwedstrijd zelf zal zijn vergeten. Ik
wil het u dan ook niet onthouden.
Uit het vak voor staanplaatsen, nog
altijd merendeels gevuld met Mokurns
toekomst, klom zo 'n boender van een
jaar of tien over de omheining en gleed
bekwaam langs de wielerbaan naar be
neden; de wedstrijd was toen misschien
een kwartier aan de gang. Langs de kort
ste weg begaf hij zich naar tie andere
zijde van het stadion, waarbij hij wel
buiten de lijnen van het speelveld
bleef. Hij koos een windvrij zijvak, dat
hij weer via de fietspiste bereikte en
verdween daar in de massa.
Een wakkere suppoost had echter de
overtreding inzake de vermakelijkheids
belasting geconstateerd en beklom even
eens de wielerbaan, maar had daar ech
ter aanmerkelijk meer moeite mee dan
zijn jeugdige opponent kort tevoren. Al
len in het goed bezette vak zitplaatsen
hadden inmiddels instinctief partij geko
zen en hoopten sadistisch, dat de ambte
naar in de uitoefening van zijn bedie
ning de bovenrand van de baan niet zou
halen.
Maar niettemin slaagde hij volledig en
verscheen zelfs in het \ak onr de jeug
dige delinquent persoonlijk te verwijde
ren. In zulk een situatie zijn Amsterdam
mers echter groots. Niemand van de hou
ders van geldige plaatsbewijzen bleek be
reid de suppoost tussen de rijen door
tocht te verlenen. Zwijgend bleef ieder
een geboeid naar het veld kijken. De
suppoost zag zijn prooi op luttele me
ters afstand van hem. maar kon hem
niet bereiken. Toen gebeurde het. een
Amsterdamse huisvader stond op, pakte
de Stadionpet van 's mans hoofd en
smeet die met een eenvoudig handgebaar
over de wielerbaan het stadion in.
Zonder pet was de suppoost een ont
luisterd man, ontdaan van het symbool
van zijn macht. Wanneer een voetballer
wegens poging tot doodslag door de
scheidsrechter voor een vol huis naar de
kleedkamer wordt verwezen, dan kan zijn
aftocht niet zo smadelijk zijn als de af
gang van deze stadionsuppoost, die on
der hoongelach het vak weer uitklom,
zich behoedzaam de wielerbaan liet af
zakken en zijn pet ging halen.
Neen, hij is niet meer teruggekeerd,
zelfs niet met versterking, zodat het recht
heeft gezegevierd. Want tenslotte is recht
toch nog altijd iets, dat binnen een
gemeenschap tan mensen als recht wordt
aangevoeld
Verjaardag
Het jaardiner van A.F.C. zit er weer
op. Of er in, zo u wilt. De familie Ro
zenbroek had de sociëteit bekwaam hei-
schapen in een enorme tapijtenhandel
en er was een beeld van een barretje
bijgekomen, dat druk gefrequenteerd
werd. Mevrouw Rozenbroek bleek een
hostess van de goede soort tussen al die
mannen in smoking. Het geheel deed
mij even denken aan die goede oude
film „Honderd mannen en een meisje".
Ja, wij waren voor deze gelegenheid
weer eens in het zwart. Opmerkelijk was
het, dat ook in deze traditionele kle
ding de mode in de loop der jaren een
rol blijkt mee te spelen. Ik noteerde
voor u smokingjasjes met en zonder
overslag, met aangeknipte en met ronde
revers. Broeken met nauwe en minder
nauwe pijpen. Een aantal onzer zag er
volmaakt onberispelijk uit, maar die kwa
men dan ook zó van de verhuurinrich-
ting.
Bepaald vertederend vond ik menig
jong eerste elftalspeler, bij wie een col-
bertcostuum al een opmerkelijk kleding
stuk is, laat staan een smoking.
De avond had stijl en was van tijd tol
tijd ook wel luidruchtig, een combinatie,
waarvan A.F.C. het geheim blijkt te be
zitten. Of het laat geworden is? Wel,
men zegt, dat er om ongeveer zes uur in
de morgen nog gebiljart is. Maai dat
heb ik dus niet uit eigen aanschouwing,
want ik ben nu eenmaal niet zo n stayer.
Zeker een vol uur eerder was ik heen
gegaan. Ik hoed mij tenslotte graag voor
overdrijving.
AD ONDERDELAT
Wij leven weer in het voetballoze tijd
perk. Al enige weken is het pro
gramma in z'n geheel afgelast.
Enkele keren ging er maar een zeer
klein gedeelte door.
En daar zit nu de moeilijkheid. Dan
moet er worden gekeken op de afkeu-
ringslijsten, en die hangen niet boven je
bed, daarvoor moet je er op uit.
Wij weten het allemaal wel, het valt
niet mee, maar het moet.
Het moet, als je tenminste je elftal
niet onvolledig wilt laten staan. Het
moet, anders staat de tegenpartij alleen
of de scheidsrechter komt voor niets:
je gedrag is zeer onsportief ten opzichte
van iedereen die ervoor zorgt dat jullie
kunnen voetballen.
Of het bekend is, weet ik niet, maar
bij niet opkomen wordt je vereniging
beboet met een fors bedrag.
Dit komt dus niet meer voor? Afge
sproken, daar praten wij niet meer over.
Toch nog
Twee weken is er toch nog gespeeld,
en wel wat de Junioren hetreft, door de
Al, tweemaal uit.
Tegen D.E.M. op een moeilijk, zeer
glad veld. Het regende iets en vroor 1
graad. Het was toch een prettige wed
strijd en er werd, gezien de omstandig
heden, vrij aardig gespeeld. Uitslag 1-1.
Het verloop was nogal grappig, n.l. na
1 seconde 0-1 en 1 seconde vóór tijd
1-1. Door Frank Reddering 0-1 en 1-1
door een vrije trap, waarvoor ons muur
tje niet goed werd opgesteld. Jammer!
Uit tegen R.K.A.V.I.C., uitslag 2-0.
Dit was een wedstrijd waarvan de uit
slag gerust anders had kunnen zijn als
Sjuultje, 2 x alleen voor de keeper, iets
meer geluk had gehad, of als Wouter
iets minder pech had gehad. Maar 2-0
of 0-2, er is heel goed gevoetbald op
een zeer hard, moeilijk veld.
jongens, bravo! Als wij zo doorgaan,
moet er een betere plaats in zitten.
Voorzover geen voetballen, jongens t eel
ijsplezier en tot ziens op het voetbal
veld.
Namens de Jeugdcommissie,
WEBU
Poelen, poelen, poelen, poelen
een, een, twee en drie, twee, een
poelen, poelen, poelen, poelen,
ied're week door het dolle heen
Voelen, met verstand steeds voelen
Ajax wint van Feyenoord
voelen, voelen, voelen, voelen
Blauwwit wordt door NAC vermoord
Woelen, woelen, woelen, woelen
van de zenuwen in bed
woelen, met kapitalen woelen
gooi de boel maar in mijn pet
Doelen, doelen, doelen, doelen
één goal scheelt een halve ton
doelen, doelen, omdat Aiax
dit keer niet van Feyenoord won
Smoelen, smoelen, smoelen, smoelen
want de uitslagen zijn raar
cijfertjes, die wild krioelen
dol en driftig door elkaar
Poelen, poelen, steeds maar poelen
doet U óók 'n keertje mee?
poelen, want een wint ten slotte
en dat is... onz' A.F.C.!!!
N. EVERSHARP
14
