A.R.O.L geen probleem Vlieg met de PAASDAGEN met Reisbureau naar Londen 11 BeciunstiGinq van onze adveRteendeps, houdt öe schakel in stand Z"1 ezien de tomeloze drang van een nog jeugdige A.F.C.-er, die zich met een bijzonder gesoigneerd visitekaartje als nieuwste medewerker aan ons club blad presenteerde, roei ik mij genoopt de volledige inhoud van mijn zoutpot te strooien over datgene, wat ik thans ga schrijven. Zodoende hem, die zich de naam van „Toon van Tien" aanmat en die reeds één vol jaar lid is van onze vereniging, geestelijk te bevredigen. Ik ben mij namelijk niet geheel be wust van het feit, dat wij, amateurs, problemen Hebben. Er zal altijd wel iets te wensen over blijven. Zo is het, om tóch weer eens op de AROL terug te komen, een schijnbaar probleempje voor A.F.C. dat de AROL niet tneer je dat is ran vroeger. Laten wij vooropstellen, dat zeden en gewoonten sterk aan het Veranderen zijn. Doch niet alleen die dingen veranderen, óók de geest van de mens en van de we reld wankelt en hinkt rond door de enorme frequentie van al het nieuwe. Wij vergeten een hoop belangrijke punten. Vóór de laatste oorlog brachten velen hun vakantie door in Muiderberg, terwijl de financieel meer begunstigden Scheveningen wel eens bezochten. Zo zaten we toen scheen ze nog fijn in de zon. We waren niet verwend en blasé. Tegenwoordig ben je een ach terlijk wezen, wanneer je nog nooit in Italië, Spanje of Yougo-Slavië bent ge weest. Zo zaten dan, bij het jaarlijks AROL- festijn (ja, lees goed: festijn!!) de Amster dammers en de supporters van andere steden, heerlijk gemoedelijk in het zon netje van het oergenoeglijke oude veldje aan de Zuidelijke Wandelweg. Als Blauw-Wit meespeelde of Ajax, of alle twee, dan was het beide dagen uit verkocht (5500 mensen), doch als beide clubs dat om de een of andere reden niet deden, was het die dagen minder bezocht. Dan deden dezelfde clubs mee als thans. Hoort u maar: H.B.S., H.F.C... U.V.V., Robur et Velocitas, Zeeburgia etc. De spelers waren dolgelukkig met een zakje met drie belegde broodjes als mede een half flesje ijskoude melk. Begrijpt u nu goed deze twee dingen: publiek en spelers waren minder ver wend als thans het geval is. En nu het senri-prof voetbal er is, is het onmoge lijk een dergelijk sterk bezet toernooi te organiseren. Als wij het AROL-toernooi in volmaakt amateuristische zin willen handhaven, dan kan er geen sprake zijn van het uitnodigen van Ajax of Blauw-Wit zo veel. Betekende het toernooi vroeger een be langrijke post van ons inkomen, thans is het al of niet derven van de kosten in gunstige of ongunstige zin, geheel te verwaarlozen. Als bron van inkomsten kunnen wij het dus gerust zónder de AROL stellen. Als traditie echter, als een van de wei nige sieraden, welke cr op dat terrein nog zijn overgebleven, tenslotte als sym bool van het ware amateurisme moet de AROL wèl blijven bestaan. Doch dan lijkt het mij óók veel beter om de gehele organisatie in volstrekt ama teuristische banen te leiden. De bezoe kende clubs, die de invitatie accepteren, dienen voor eigen rekening naar het toernooi te komen, we zetten geen extra tribunes meer neer. Wij kijken bij de invitatie niet of een club tweedeklasser of, pakweg, vierde klasser is geworden. Wij nodigen onze vrienden uit. Anders niet! En wij laten alle bezoekers voor die twee zondagen gratis binnen. Wij stellen tribunes en sociëteit open voor iedereen, die wil genieten van, misschien niet geweldig goed voetbal, doch wel zó als het door goede amateurs en onder vrienden gespeeld dient te worden. Op beide zondagavonden feest in het clubhuis voor de leden vgn de Stichting, pers en verdere genodigden. Dan zal dat wel niet het allereerste jaar zijn bekend heid hebben, doch het is nu eenmaal zo, dat iets. wat schijnbaar afgebrokkeld lijkt, wat sfeervol schijnt te worden, opnieuw opgebouwd moet worden, aangepast aan de omstandigheden. De enige pretentie, welke A.F.C. moet hebben is, dat het een waar sportfeest MEVROUW STEENSMA Op Tweede Kerstdag 1963 ont viel mijn moeder ons. Ook A.F.C. had haar hart. Ruim 20 jaren leefde zij mede met de elftallen. Geen wedstrijd werd overgeslagen. De laatste jaren werd dat minder, maar van niet door haar bijgewoonde wedstrijden vroeg zij een nauwkeurig verslag. Sedert een paar seizoenen hielp ze mijn vader bij de verzending van het A.F.C.-bulletin. Op 30 december hebben we haar ten grave gedragen. J. T. S. wordt, te vieren temidden van onze vrienden. En als Melchers van Ajax of Van As- selt van Blauw-Wit die avond zouden willen komen, worden ze met open ar men ontvangen. Omdat wii, ondanks on ze verschillende instellingen qua voetbal sport en -vereniging, tóch vrienden zijn. Dan heeft de heer Peereboom gelijk, wanneer hij veronderstelt dat dan ook de AROL een goede toekomst weder tege moet zal gaan. Doch die „goede toe komst" is niet afhankelijk van het bin nenkomende geld, niet afhankelijk van de sterkte van de clubs, die eraan mee doen, doch enkel en alleen van de graad van vriendschap, sportiviteit, sfeer en gepaste jool. Is dus het „AROL-geval" een pro bleem? Ik zeg van niet! Een kwestie van goed organiseren. En enig geduld. Hen ry Ford is óók het eerste jaar niet zo bekend geworden. Uw dubbel gezouten Jonkheer van Rossem de Gaulin (Wij danken de Jonker, ook uit naam van Toon van Tien nemen wij aan. Eén opmerking: de bezoekende clubs komen reeds voor eigen rekening naar Amster dam. Red.) Per DC.7 retour fl. 73.- Inclusief Hotel Bangor, logies/ontbijt II. 11 7.- Vertrek 27 maart Amsterdam, Schiphol 07.30 uur Terug op 30 maart, vertrek Londen 1 6.30 uur Wacht niet te lang, maar boek direct bij Martin Duinker, telefoon 24 09 67 Vraag nu reeds om ons zomerprogramma Met o.a. vliegreizen naar: Joegoslavië, Italië, Adriatische zee, Italiaanse Riviéra en Capri, Spanje, Palma de Mallorca en Barcelona.

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1964 | | pagina 11