wmSm >r I 33i rafim Rallij rijden A.F.C. - Purmersteyn_; Zondag a.s. Gaan we meetellen bovenin Steunt onze vlaggedragers door uw aanwezigheid poolt allen mee, het is voor a.f.c. Vrijdag 27 september 1963, in de eer ste avonduren, nemen wij een kijkje voor u in onze sociëteit. De toto-commissie van A.F.C. telt, cijfert en bundelt de in zet aan de ronde tafel. Een wekelijks weerkerend ritueel, dat een onmisbaar deel is gaan vormen voor onze clubhuis houding. Dit keer echter zijn onze wakkere poe liers niet de enige aanwezigen. In de achterzaal heerst grote activiteit. De laat ste toebereidselen voor de Goed Genoeg Rally van de volgende dag worden ge troffen. De stemming is niet uitbundig, nog niet althans. Er wordt gewerkt als gold het de inrichting van vakbeurs stands of het gereedmaken van een con greszaal. Reclames worden omzichtig aangebracht en versieringen met cello tape bevestigd. Neen, gespijkerd wordt er niet meer in ons nieuwe gebouw. De dagen van het oude clubgebouw zijn met Aranjuez voorbij. Er worden geen luiken meer in de vloer gezaagd ter verboging van de feestvreugde, maar als alles in gereedheid is gebracht biedt het geheel toch een sfeervolle aanblik. Dan gaan wij naar huis, in afwachting van de dag van morgen. Wanneer wij omstreeks het middaguur op zaterdag arriveren worden de laatste instructies uitgereikt door een college vroede notabelen aan een zeer lange tafel. Nog weten wij niet waar wij aan toe zijn. Aanvankelijk leek het er op, dat wij on ze stemplicht moesten gaan vervullen, maar na een laatste kopje koffie over heerste de gelaten nervositeit, die aan een naderend examen vooraf gaat. Dan gaan wij stilaan naar buiten. Wij zijn nu geen individuen meer, maar equipes, ver vuld van oprecht wantrouwen jegens alle andere genummerden. Om 1 uur wordt de eerste wagen weg- gevlagd. Het is de rode Morris Cooper van Rocus Hoogendoorn met Trudy en Rob Duis. Na de dressuurproef op het parkeerterrein schiet de Morris als een komeet het heelal in, een weinig bemoe digende aanblik voor alle volgende deel nemers. Het was deze equipe, gekleed in de shirts van een Italiaanse profclub naar ik meen te hebben verstaan Pro Juventute die op alle wegen van het uitgezette traject de overige equipes regelmatig in beide richtingen passeer de, zodat het hardnekkig misverstand spoedig was geschapen, dat het hier huur lingen betrof ter vergroting van ander mans twijfel. Hoe dan ook, aan het einde van het eerste traject vonden de meeste deelne mers elkaar toch weer in een rustieke Kudelstaartse onderneming, van waar na een korte rustpauze het tweede traject zou gaan aanvangen. Dat werd dan de terecht beruchte bolletje-pijltje" etappe, die omstreeks figuur 14 van de opgave de meerderheid van de rijders op de knieën deed breken op een vermoedelijk nooit in kaart gebrachte weg, waar op dat moment welhaast iedereen zijn deel name diep betreurde. Maar weer kwamen wij terecht in Ku- delstaart, thans vastbesloten nooit meer Bolletje te willen. Een laatste test op weg naar Buitenveldert betreffende sportieve en verkeerstechnische kennis, gecombi neerd met snelheidsproef op de minia- tuurbaan, en wij hadden het gehad. Er is onderweg echter het nodige voor gevallen. Wat te denken bijvoorbeeld van de wakkere equipe Ignas Galavazi- l'aul Deken, die op jacht naar succes in ijltempo een controlepost naderde, de wagen uit stormde en de controlekaart op tafel voor de controleur smeet! Reeds hief de dienstdoende ambtenaar dreigend het paarse stempel, gereed tot de forse klats, toen hij tot plotselinge rust ver lamde en de eenvoudige woorden sprak: „heren, u zit in de verkeerde koers; dit is hier de Poelman-rally!" Wat ook te zeggen van onze controleur Harry Scheepstra, die zelf onbekend met het feit, dat hij door een verkeerde vlag te moeten voeren louter als val moest fungeren en in rallydrift geraakt eenvoudig niemand liet passeren door via molest toch zijn stempels te plaatsen! Van de 70 gestarte equipes werden et- ten slotte 37 geklasseerd, hoewel er 66 equipes op Buitenveldert weerkeerden. Waar de ontbrekende 4 bemanningen met hun wagens zijn gebleven is tot op de dag van vandaag onbekend gebleven. Hoewel er daags daarop enige elftallen incompleet in het veld zijn verschenen mocht daarmede geen verband worden gebracht. De Wereld Vluchtelingen Raad zal er hopelijk nog eens uitkomen. Terug in de sociëteit werd de kip ge nuttigd onder de opluisterende klanken van de „Gold Coast Combo", waarin Ad van der Hoed nog even meeblies. Later op de avond nam de Amsterdamse Stu denten Jazzband plaats op het podium. In deze formatie bleek Rob Duis op de trompet ook iets te zeggen te hebben. Een woord van hulde aan Big (Arnold) Bos(s) en zijn vele medewerkers mag zeker niet ontbreken. De organisatie was perfect! Het rally-brein van Ben van Delden, dat onze puzzle-rit had uitge dacht, bleek overigens luttele dagen later in staat zelf ook iets op te lossen. Dc heer van Delden won namelijk de railly rond het IJsselmeer. Tot slot volgt hier nog de officiële uitslag. Algemeen: le prijs J. H. v. d. Hoogen/mej. A. den Hartog (Volkswagen). 2c prijs B. Truyens/K. Schuttenhelm (Volvo). 3e prijs L. Woudstra/mej. L. Weissink (Peugeot). Dames equipes: le prijs mevr. Volkers/mevr. Kraal (Volkswagen). 2e prijs mevr. Karman/mevr. Glas (Ford Cortina). Echtparen equipes: le prijs heer en mevr. N. van l'elt (Citroen ID). 2e prijs heer en mevr. K. Nesenberend (Opel Kapitiin). Mixed equipes: le prijs J. H. v. d. Hoogen/mej. A. den Hartog (Volkswagen). 2e prijs L. Woudstra/mej. L. Weissink (Peugeot). Merkenprijzen: Citroën: beer en mevr. N. van Pelt. Renault: mej. T. Broekhof/mej. W. Schiphorst. Volkswagen: J. H. v. d. Hoogen/mej. A. den Hartog. Fiat: N. Kulkens/J. Draisma. Mercedes: W. Neseker/mevr. Kruisinga. Klassementsproef le prijs heer en mevr. F. Kat (Fiat 1300). Poedelprijs: Heer en mevr. P. A. Lenz (D.K.W.). Pechprijs: H. Woudstra/E. Pais (Volkswagen), ge broken voorruit. Prijs laatste traject: Mej. E. a Cohen/mevr. T. a Cohen (Daffodil). AD ONDERDELAT. 10

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1963 | | pagina 10