Mixed Pickles
kt*ê
j* JÊ-& tfëjtÊi
poolt allen mee het is voor a.p.c.
011
Cricket-dominé's.
Bij het scheiden van de „cricketmarkt" wat zijn onze Hollandse zomers toch akelig kort mogen wij een paar
prachtige verhalen over cricket spelende predikanten overnemen nit „Cricket", het officieel orgaan van de K.N.C.B.
Terwijl de deelnemers van het K.N.C.B.-Jeugdcricketkamp zich bij de afscheidslunch te goed deden aan de ijstaart, be
traden plotsklaps twee predikanten het hoofdveld van de Roggewoning, het veld nauwelijks verlaten door de luid schet
terende jeugd. Het waren: J. Spijker, Remonstrants predikant te 's-Gravenhage en L. Schuurman, Gereformeerd predikant
te Voorburg. Zij kwamen noch voor een jeugddienst, noch voor een hagepreek op het met zon overgoten glad-geschoren
veld. Ds. Spijker ging als aanvoerder voorop van het zaterdagmiddag-elftal van Hermes D.V.S., waarvan hij reeds 25 jaren
lid is, een voorganger dus bij uitstek en Ds. Schuurman, in 1941 het jongste lid van de Krekels, toen bijna twee turven hoog,
opende voor de Krekels, een inleider derhalve. De gereformeerde predikant scoorde geen runs, doch nam 4 wickets, de
remonstrantse predikant bracht het tot 12 runs, doch werd gebowled door zijn gereformeerde collega. Bovendien ving Ds.
Spijker een gemeentelid uit. die hij 's winters meer in zijn kerk opmerkt dan 's zomers.
Hadden de Krekels 126 voor 8, toen het tijd was wees het scoririgbord 125/5. Ds. Spijker was uitgerekend en nog niet
uitgerekend. De scoringboeken werden vergeleken, in het ene kwam men tot 127 en in het andere tot 125. De fout werd
gevonden en het resultaat van de geestelijke adviseurs was een tie. Waarover in de 3e innings nog lang werd nage
praat, maar er was in ieder geval éénheid van gedachte en van brouwerij.
Over predikanten gesproken. Ds. Sheppard (Sussex), die de laatste winter met de MCC door Australië toerde, was in
het veld niet bijster gelukkig, weliswaar werden een paar goede vangen genoteerd, maar er werden meer missers genoteerd.
Een jong Engels echtpaar, pas geëmigreerd naar Australië en gelukkig met een gezonde baby, wilde deze spruit alleen
maar gedoopt zien door een Engelse dominee. Dit bracht pa op het unieke idee om Ds. Sheppard, die tijdens zijn tour
iedere zondag een preekbeurt hield, hiervoor uit te nodigen. Hij besprak zulks met zijn vrouw, die angstig uitriep: „Oh no,
not likely, he would only drop it".
Reeds eerder was in het Engelse Test-Cricket een predikant voorgekomen, die bij het missen van een vang in de slips,
zich excuseerde, dat hij juist die plaats verzocht had, omdat hij zijn preek nog moest voorbereiden.
Hard vonnis.
Dit was uit het officiële orgaan van de K.N.C.B. Het officiële orgaan van de K.N.V.B. heeft een andere sfeer. Hoewel
99% van de leden van de Voetbalbond amateurs zijn, laat het officiële orgaan „de Sportkroniek" geen gelegenheid voor
bijgaan om de amateurs te denigreren. Ge herinnert U nog wel het verbijsterende hoofdartikel van Herman Kuiphof,
waarin hij vertelde, dat de amateurs primair voor de gezelligheid speelden en de resultaten er niet zo erg op aan kwamen.
De Leidse correspondent van „de Sportkroniek" heeft kans gezien, zijn hoofdredacteur op het gebied van beledigend
schrijven over de amateurs nog met stukken te slaan. Het leek ondenkbaar, maar het is gelukt.
In Leiden heeft U.V.S. destijds gekozen voor het semi-professionalisme. Dat is geen succes geworden en U.V.S. moest op
een gegeven moment stoppen met betalen.
Het officiële orgaan van de voor 99% uit amateurs bestaande K.N.V.B. releveert nu, dat U.V.S. het in de eerste klas
amateurs (U weel wel, dat is dan zogenaamd vierde klasse en tussen die „speeltuinjongens" zouden die keiharde ex-
profs zich toch gemakkelijk moeten kunnen handhaven) óók niet kon houden en volgend seizoen uitkomt in de 2de klasse
A. West II. En „onze" Sportkroniek doet dat in de volgende bewoordingen (vet gezet):
„Sinds de invoering van het betaalde voetbal is het bergafwaarts gegaan. U.V.S. de hope der zijlijngangers faalde elk
seizoen in de semi-prof sector opnieuw. Maar het wist zich te handhaven in alles vergende behoudscompetities, tot aan het
seizoen 1961-'62. In de tweede divisie eindigde U.V.S. na een harde knock-out-competitie op de onderste plaats. „Terug
naar de amateurs", luidde het harde vonnis van de K.N.V.B. 'n Hard oordeel, zeker, maar zeer terecht."
Wij zullen het maar niet hebben over het treurige Nederlands in dit stukje. (Het U.V.S., een behoudscompetitie, een
terecht oordeel). Maar wij vragen ons wel af, hoe lang de o.i. veel te tolerante L.B.A. zulk geschrijf in ons officiële orgaan
nog over zijn kant zal laten gaan.
Spelletje.
Er is weer een nieuw vraag- en antwoordspelletje uitgevonden. Een paar voorbeelden. „Weet je, wat een dominé in
Keulen is?" „Nou?" „Dat is een Duitse herder." Nog een héél moeilijke „Weet je wat een typograaf in Dublin is?"
„Nou?" „Dat is een Ierse setter." Cor van Peperzeel kent er een paar dozijn. Dat moet-ie wel uit hoofde van zijn functie,
want als commissaris van materiaal gaat hij ook over de schat van materiaal aan humor, waarover A.F.C. beschikt. U moet
er van Peperzeel zelf maar eens naar vragen ze zijn n.l. niet allemaal geschikt om in de Schakel te worden afgedrukt.
How's that?
Door het aardige gedicht van B. S. Le Marché „Veertig jaar" hartelijk dank André keek ik toevallig naar de kop
van de A.F.C.-Schakel. En daar staat: 41e jaargang, nr. 1. Maar is dat wel juist? De Schakel werd geboren in augustus
1922. Toen kwam dus uit 1ste jaargang nr. 1. Als nu in 1922 de eerste jaargang begon, dan moeten we nu aan de 42ste
jaargang zijn en niet aan de 41ste. Naar mijn weten heeft de Schakel n.l. nooit een heel seizoen verstek laten gaan. Wij zijn
wel eens heel onregelmatig uitgekomen (de hongerwinter!) maar er zijn ook in die vreeslijke tijd nummers uitgekomen. Kan
iemand ons zeggen, wie zich verrekend heeft en wanneer?
En H.V.V. dan?
De protestdeskundige Wim voor zijn oude vrienden Juust Katoen tikt mij op overigens uiterst vriendschappelijke
wijze op de vingers over mijn stukje inzake de degradatie van H.V.V. Katoen schrijft, „dat in geen enkel opzicht is komen
vast te staan, dat scheidsrechter C. J. Kraay uit Edam, die de beslissende wedstrijd H.V.V.—Neptunus leidde, voor de com
missie heeft gejokt. De beslissing die hij op grond van zijn waarneming (wellicht was die waarneming helaas onjuist)
moest nemen, was de enig juiste. Hij constateerde buitenspel en hij floot hiervoor. Uit niets is gebleken dat de man on
waarheid heeft gesproken."
Tot zover onze protestdeskundige Wim Katoen. Ik mag wel even opmerken, dat de zaak nu niet zó simplistisch lag; het
Bondsbestuur is er zelfs aan te pas gekomenl En het is met dat „jokken" van scheidsrechters voor commissies altijd een
A?
