Resultaten van de groene velden
m t,».
4
Goed Genoeg 0 -1
Spanjaardlaan versus
BeüunstiQinQ van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Van menige captain zult U hierna een
regeltje aantreffen.
Onze eigen Cees Bouwens laat verstek
gaan en dat is te verontschuldigen. Tij
dens de Paasdagen hebben Gerda en hij
de zorgen gehad over hun Engelse gas
ten. Behalve insurance had beer hun
belangstelling en dit alles kwam A.F.C.
en „Goed Genoeg" ten goede.
Toen moest Cees nog voetballen tegen
H.F.C. en pakte daar met zijn makkers
de te behalen punten.
Jammer was, dat H.F.C. onze jongens
kennelijk zo bezig heeft gehouden, dat
niemand nog even thuis (op ons eigen
clubhuis) kon aanwippen. Terwijl A.B.C.
daar toch wel voor enige gezelligheid
had gezorgd.
In „Van de Brug" werd reeds een en
ander over de overige teams gememo
reerd. Vandaar, dat ik nu Uw aandacht
vraag voor de kapiteins, die iets te
schrijven hebben.
Na een winterslaap van drie maanden,
slaapt het 4e elftal verder en is het
aardig op weg zijn promotie naar de
K.N.V.B. te vergooien.
De eerste wedstrijd ging tegen een zeer
slecht spelend K.B.V. 3. Wij speelden
echter nog slechter en verloren met 2—1.
Blauw-Wit 5 was de volgende tegenstan
der. Wederom werd verloren met 1—0.
Voor de rust het zelfde beeld als tegen
K.B.V., namelijk lusteloos en zonder
vechtlust. Na de rust een heel ander
beeld het vierde vocht en knokte. He
laas lukte het ons niet gelijk te maken,
ondanks dat wij 40 minuten op de helft
van Blauw-Wit opereerden. Ballen suis
den net naast en net over. Op 7 april
gingen wij in alle vroegte naar S.D.W.
Voor de rust een aardige wedstrijd, waar
bij beide ploegen goed tegen elkaar op
wogen. Na de rust hadden we de storm
tegen. Ondanks dit nadeel konden wij
S.D.W. onze wil geheel opleggen en lie
pen wij na een 1—1 ruststand uit tot 3—
1. Kort voor het einde kwam S.D.W. nog
wel terug tot 3—2, maar daar bleef het
dan ook bij. De spil van S.D.W. was van
mening, dat het laatste fluitje van de
scheidsrechter tevens de bel van de eer
ste ronde van een bokswedstrijd was,
maar alles werd in der minne geschikt.
Veel dank zijn we in dit verband ver
schuldigd aan de voorzitter van S.D.W.
Op Tweede Paasdag was T.O.G. 3 onze
tegenstander. Al zeer gauw stonden we
1—0 achter, met welke stand ook de rust
inging. Gelukkig wist Jan v. d. Molen
met een hard schot de stand op gelijke
voet te brengen. Hier bleef het bij. Over
dit gelijke spel mogen wij niet moppe
ren. T.O.G. heeft veel meer kansen op
de overwinning gehad dan wij.
Met nog vijf wedstrijden voor de boeg,
hebben wij nog een kans. Drie punten
staat D.W.V. 4 op ons voor. Nog zijn
wij niet kansloos. Wij moeten nog naar
D.W.V. en D.W.V. speelt nog tegen
koploper Ajax. Verspelen zij daar dus
1 punt dan kunnen wij gelijk komen. Wij
geven de moed nog niet op. Er heeft wel
eens meer een A.F.C.-elftal tot de laat
ste wedstrijd op de koploper achterge
staan om dan nog net langszij te komen
en de beslissingswedstrijd te winnen.
Na vorige malen steeds 't stukje via de
pen van Ton Nooy tot U gebracht te
krijgen is het thans door een nieuwe
aanvoerder, daar Ton door drukke werk
zaamheden zijn taak z.i. niet meer naar
behoren kon vervullen. Ton, bedankt,
wat je als aanvoerder voor het 4e ge
daan hebt. Ik hoop U in de Mei-Schakel
een kampioenschap te komen melden.
Wij blijven ons best doen.
CHRIS SCHRÖDER.
Nu ik mijn oorspronkelijke taak be
richtgeving van de daden mijner toe
gevoegde krijgers na lange tijd weer
mag volvoeren, maakt zich toch wel een
lichte ontroering van mij meester. Eer
der reeds, in het holst van de winter,
had ik het voornemen u op de hoogte te
houden van de activiteiten van mijn
jongens. Maar in dit seizoen, waarin het
gebruikelijk was de temperatuur te me
ten in graden Keivin, waren wij allen te
zeer in beslag genomen door de primaire
zorg tot in standhouding van het leven
zelve.
Incidenteel trof ik echter wel eens een
enkele ploeggenoot aan bij de koleboer,
gelukkig gemaakt met 10 turven of een
handvol vuurmakers. Eenmaal zelf op
weg naar een half ons zout (beter: 50
gram) trof ik Johan de Bie aan, bij het
brandhout hakken uit een zo op het oog
nog redelijke piano, gebroken op de
knieën. In die periode bleek slechts Ah
de Jong nog behoefte te hebben aan een
sportieve dadendrang. Zo ontmoette ik
hem eenmaal aan het einde van de Ha-
ringvlietstraat, schreiend op een stoepje,
de rondrijders om de hals geknoopt. Voor
het eerst had hij ervaren, dat de Boere-
wetering inmiddels was aangeplempt, zo
dat van krullen trekken niets was geko
men. Ontmoedigd ging hij met wentelen
de sneeuwkettingen huiswaarts.
Toch zou het leven zijn rechten gaan
hernemen, want nog in maart stond uw
negende A.F.C.-elftal op het okerkleurige
buitenvelderts gras gereed voor de ren
tree, zij 't nog wat nerveus trillend. De te
genstander was het hooggeplaatste R.A.P.
V, zodat het welhaast vanzelf spreekt, dat
voor deze gelegenheid een door mij
nieuw ontworpen verdedigingsplan zou
worden beproefd. Ditmaal introduceerde
ik het zuilensysteem, opgebouwd uit vijf
machtige pijlers voor mijn heiligdom, die
de welhaast commerciële aanvalsgolven
van de vijand zouden moeten stuiten.
Aanvankelijk leek het er nog wel wat op,
maar na een 1—2 ruststand stortte de
zaak toch nog in elkaar, voornamelijk
door het ontbreken van elke coördinatie,
zodat een 1—7 nederlaag de logische con
sequentie was.
Maar ik ben met Leo Horn van mening,
dat eenmaal een bepaald niveau be
reikt hebbende men het zich kan per-
miteren er eens naast te kleunen. En na
de vele successen, die ik in de afgelopen
jaren met kennis van zaken voor u heb
mogen behalen, schaam ik mij er dan ook
niet voor ditmaal eens misgegokt te heb
ben. Integendeel. Ik meen zelfs recht te
hebben op mijn incidentele tekortkoming!
Vijftien dagen kregen wij gelegenheid om
weer op verhaal te komen en op tweede
Paasdag trokken wij naar het land van
Amstelveen, waar nog verre van Schip
hol de Vliegende Hollanders bleken te
zijn neergestreken. Mogelijk beïnvloed
door het A.B.C.-honkbaltoernooi was het
misverstand geschapen, dat wij eveneens
met negen man moesten aantreden. In
ieder geval ontbraken naar voetbalmaat
staven 2 spelers. Voor rust hield held
haftig verzet tegen de storm in de scha
de beperkt tot een 0—1 achterstand. Na
de hervatting namen wij met wind mee
te veel risico om het getij te doen ke
ren, zodat de successen voor de tegen
strevers waren. Een 0—5 nederlaag werd
aldus ons niet verdiende deel. Voor de
tweede maal in successie trad voor ons
aan de nieuw aangekochte Paul Deken.
Bij de kennismaking, nog ter gelegenheid
van de opening van het clubhuis, had hij
reeds op ondubbelzinnige wijze zijn vi
sitekaartje afgegeven. Hij blijkt dan ook
wonderwel in het milieu van het negende
te passen.
In dit laatste treffen presteerde ik het
voor u om een strafschop te keren. Mijn
reactie om de knalhard op mij afgescho
ten bal te ontwijken kwam te Iaat, zodat
de bal via een pijnlijk getroffen linker
been weer het veld in sprong. Een hel
denfeit van betekenis derhalve. Is het
schaamteloos onbescheiden om hier zelf
melding van te maken? Och kom! Om
alweer met Leo Horn te spreken: vertel-
mij maar eens, dat het niet waar was.
AD ONDERDELAT.
(Ditmaal maar 'n kleintje)
Wat heb ik hem voor dit gevecht
geknepen van te voren.
Thuis immers ging 't ook lang niet slecht
en toch 0—1 verloren.
Nu ook in cijfers de „revans"
waar elk van ons naar snakte.
In eigen hand bleef onze kans.
Al ben j' ook zonder vorst meer mans:
BLIJF: Vorst der Gróéne Vlakten!
B. S. LE MARCHÉ
M Mt WWfi
