Naar Miesnamens u allen.'
Datjes en Plus
poolt allen mee, het is voor a.p.c.
/"kndanks de juist gestarte televisie-
marathon, die ons land n-ir pri".
in spanning zou gaan houden, was het
op clubavond 26 november 1962 onge
meen druk. Al vroeg was een A.F.C
afvaardiging naar de RAI gezonden met
de opbrengst van een bliksemcollecte in
de sociëteit, waarmede A.F.C. snel aan
haar plicht had voldaan, zodat de kaar
ten weer als meeuwen over de tafels
scheerden en de ballen elkaar weer over
de biljarts achterna liepen. Met „tiener"
zat ik toen aan de bar, waarbij wij voor
de zoveelste maal het standenbord be
spraken. Uiteraard voornamelijk de twee
meest rechtse rijtjes genoten onze voor
keur, die begrijpelijk mag worden ge
acht. Toen de telefoon rinkelde bleek
het mevrouw Kerker te zijn, die haar
eti onze Cor moest melden, dat door
Paul Bouwman H.F.C. op de beeldbuis
geld aan Mies Bouwman had aangebo
den voor Het Dorp. En waar of nou
A.F.C. bleef...
Een aantekening op een uitgeratst
agendablaadje bracht de oplossing en
daar schoven wij al het beeld in. Cer
berus Prior wendde wenend het hoofd
af.
Mies lachte charmant, maar alleen tie
ner en ik hebben haar heel vals zien
denken „daar heb je die schobbejakken
tóch!" Met het eenvoudige gebaar van
de vermogende gaf tiener haar om half
twee 's nachts zijn agendablaadje-chèque.
Het toelichtende woord van mij zult u
ademloos hebben vernomen. H.F.C. was
met dubbele bezetting gewroken.
,De groeten aan de oudste Amster
damse club", zei Mies Bouwman nog en
bij deze breng ik ze aan u over. Bob
Bremer zei een heel onparlementair
woord en lachte daarbij dan ook fijntjes.
Ik had het kunnen weten", mompelde
hij nog.
„Wat nu?", sprak tiener tot mij op de
toon van iemand, die een moeilijke
kwestie tot ieders genoegen heeft we
ten te regelen. „Blijven", meende ik.
Onze eigen Eddy Posthuma de Boer
trok eerst zijn camera en schoot nog
een paar plaatjes van ons met op de
achtergrond Ko van Dijk, Han Bentz
van den Berg en andere comedianten.
Inderdaad, Eddy heeft een góed gevoel
voor verhoudingen.
Om zes uur 's morgens ging ik huis
waarts, maar tiener bleef nog even.
Slechts weinige uren later kwam hij.
gelijk met het ochtendblad, thuis, in de
vaste veronderstelling, dat vrouwlief hem
wel op het scherm gezien zou hebben
en daaruit haar conclusie wel zou heb
ben getrokken. Goed, natuurlijk kon hij
niet weten, dat zij alleen de radio aan
had gehad. En die had uiteraard zijn
voila-gebaar met de kunstchèque vi
sueel niet aannemelijk kunnen maken.
Maar het is weer allemaal goed geko
men. Ik ben nog even langs geweest.
AD ONDERDELAT.
Goed, wij hadden al uren tevoren in
stilte geofferd, maar dat nu juist H.F.C.
wél en A.F.C. niét in de huiskamer was
geweest bleek moeilijk te verteren. Het
thuisfront verlangde een daad! Dat was
zonder meer duidelijk.
Het zal U niet verbazen, dat tiener
en ik weinig later met instructies be
laden op weg waren naar de andere
zijde van de dijk. „Kunst", mompelde
tiener nog. „Paul Bouwman, d'r broer
tje". De wetenschap, dat wij bij even
tueel niet doordringen voor de televisie
camera's voor het leven belachelijk zou
den zijn in de A.F.C.-gemeenschap, stem
de ons grimmig.
Voor vele bezoekers in de RAI bleek
de kantoorhal het absolute eindpunt te
betekenen, maar met twee losgeprate
passagebiljetten kwamen wij weer een
heel eind verder. Maar Bob Bremer,
TV-man en zelf oud-A.F.C.-er, kon ons
toch niet bij Mies organiseren. In de
showzaal zelf lagen de mogelijkheden
ook niet voor het opscheppen. Dan
maar onder gordijnen en podium door
naar de artiestenafdeling. Karei Prior
leek ons een redelijke kans, maar wij
vergisten ons. Hij deed uitsluitend dienst
als uitsmijter. Wachten, kijken, praten
en wachten dan maar weer. En daar
was dan plotseling Miss Mies zelve. Zij
beloofde de A.F.C.-gift af te zullen roe
pen, hoewel dat nog wel uren zou kun
nen duren. En weg was zij alweer, tot
onze verbijstering met onze kwitantie!
De andere kant maar weer eens op, de
zaal in. Gezeten op een strategische po
sitie kwam nog onverwacht onze kans.
Onder politiebewaking kwamen enige ge
legaliseerde deputaties hun opwachting
maken. En opeens stonden wij er tussen
in, dik buitenspel overigens, maar er
floot niemand. „Wat hebben wij nou
eigenlijk nog aan te bieden?" realiseerde
ik mij in plotselinge angst. „Weet ik
veel", meende tiener verhelderend.
Those Wedding Bells (II)
Gerrit de Vries en Els van der Camp
zijn deze maand getrouwd. Gerrit speelt
reeds lang een rol in onze club. Ik her
inner me nog een jaar of wat geleden de
redding van het vierde voor de
K.N.V.B. Reddingspogingen met Chris
Geluk en Dick Disselkoen in de gelede
ren, culminerende in de avondwedstrijd
tegen V.V.A. Met 2—1 gewonnen o.a.
dank zij Gerrits gehele inzet. Ook Gerrit
en Els hopen we vaak te begroeten. In
tussen wenst A.F.C. hen van harte geluk.
Helpers weg
De bel voor de laatste ronde in dit
Schakel-jaar heeft geluid en het resul
taat ligt nu voor U. Tal van vertrouw
de medewerkers heeft U weer aan hun
specifieke stijl kunnen herkennen. Twee
helpers, n.l. Willem van Oort en Joop
Peeters hebben geholpen mij de standen
van de lagere senioren resp. de jeugd
te verschaffen. U zou dat niet geweten
hebben als ik het niet had verteld. Toch
zult U in het vervolg Joop Peeters' werk
altijd kunnen herkennen, omdat hij in
dit werk toch een geheel eigen stijl
heeft gelegd en noodgedwongen het ge
hele jaar moet blijven leggen. U heeft
het al bemerkt of U zult het direct
merken. Een geheel eigen persoonlijke
stijl. Te beginnen bij A2.
A.B.C.
Op 14 november heeft deze club haar
algemene ledenvergadering gehouden en
deze geactiveerd door de biljarters in
het aangrenzende vertrek, tot een goede
gemaakt. In A.B.C.-publicaties zal er on-
getwijfeld nieuws over komen. Hier wil
ik reeds het enigszins gewijzigde Bestuur
aan U voorstellen:
voorzitter: Jan Steensma
secretaris: Johan de Bie
penningmeester: Henk Kampstra
2e voorzitter: Jaap van Nek
wedstrijdsecretaris: Joop de Bie
commissaris v. mat.: Rein Akkerman
commissarissen:
Jan Eist, Ad Kraal, Wil Brommel-
kamp.
Jan Eist gaat proberen het „Honk"
weer in oude luister te herstellen en de
beide laatste heren zullen zich intensief
met de spelende leden gaan occuperen.
A.F.C. H.B.S. 10-12
De uitslag is onbelangrijk, lezers, maar
de lol, die op deze avond door iedereen
beleefd is, is dat niet. Eerst de sportieve
vreugde bij het spel en later de gezel
ligheid zonder het klikken van het
ivoor. Wim Staats, Arie Mets, Klaas van
Rijswijk, Willem van de Marei, om de
voornaamste gangmakers te noemen,
hebben voor de plezierige herinnering
aan deze avontl gezorgd.
Wellicht dat een hunner in de janu-
ari-Schakel, die toch al altijd verslag
doet van onze feestjes, nog iets uitge
breider op een en ander in wil gaan.
Jeugd
Met ingang van de volgende maand
gaan we de verslaggeving over onze
jongere medestrijders wat veranderen.
De hulp van jeugdcommissie en leiders
is ingeroepen. Van elk team, al is het
maar in een paar woorden, gaat een ver
slagje komen. Tot volgende keer dus.
J. T. S.
8
