Mag ik even Joh. M. de Bie Dansen en voetballen Fa. FRED SAX poolt allen mee, het is voor a.C.c. piano's J. SUURBEEK REMINGTON DEALER Wij ontvingen deze maand het volgen de epistel. Uw initiatief tot het openen van de nieuwe rubriek „Mag ik even valt van harte toe te juichen. Reeds geruime tijd loop ik met een probleem rond. Mag ik meteen met de deur in huis vallen? Er wordt de laatste tijd zoveel gespro ken over het 4—2—4-systeem. Wat mij nu zo intrigeert is het feit, dat als ik deze getallen bij elkaar optel ik niet verder kom dan tot 10. Is het zo, dat men dit systeem speelt met 10 man of maak ik toch een telfout? K. L. te Amstelveen." Het antwoord van onze Soc luidt: „Uw schrijven heeft ons verbijsterd. Inderdaad, ook wij hebben over dit systeem horen vertellen (er zelf over gesproken) maar zijn nooit zo diep tot de zaak doorgedrongen als U. Dit logisch denken siert U K.L. Zoals wij reeds bij de aankondiging van deze rubriek kenbaar maakten, zouden wij zaken van enig niveau opnemen met ons Bestuur. Uw brief gaf daar alle aan leiding toe. Na 6!/2 uur vergaderen besloot de Voorzitter in laatste instantie de zaak te seponeren naar de ideeën-bus omdat U zult het begrepen hebben wij U geen uitsluitsel konden geven. Dat het systeem met 10 man gespeeld zou worden hebben we moeten verwerpen. Wij geloven na melijk niet dat men zo modern wil zijn, dat men zonder meer de elfde het bos instuurt. Heden ten dage zijn elke twee benen er twee, waarbij wij zeker niet moeten vergeten dat deze elfde man ook nog een belangrijk luchtreservoir kan betekenen. Ergo, er restte ons niets anders dan ons vast te bijten in de door U zelf gedane suggestie met betrekking tot het maken van een mogelijke telfout. Beste K.L., Uw optelling is correct. Elk Bestuurslid afzonderlijk in aparte ka mertjes heeft uw telling gecontroleerd; geteld van boven naar onderen en van onderen naar boven. Wij hebben een moment gedacht dat er toch nog iets mis was toen namelijk een van de heren heel opgewonden tot elf kwam, maar het bleek dat de man de keeper mee had ge teld. Met het schaamrood op de kaken drentelde hij de Bestuurskamer uit. Om zich een houding te geven ging hij een partij biljarten. A an een ensemble mogen we bepaald geen hekel hebben. Zelfs niet aan een ensemble, dat gevormd is uit bewo ners van de steppen van Georgië. Een STAATS-ensemble om nauwkeurig te zijn. Waarom zij nu juist mijn naam daar aan moeten verbinden ontgaat mij ge heel. Communist ben ik niet. Goed, goed, we zullen het mettertijd wel allemaal moeten worden, doch zover is het nog niet. Dansen ligt mij persoonlijk niet zo erg. Twisten gaat nog. Wat heeft dat dansensemble nu met voetbal te maken? zult U zich terecht af vragen. Juist, meneer, mevrouw, als U antwoorden wilt hebben op gecompli ceerde vraagstukken, dan moet U mijn stukjes in „De Schakel" maar lezen. Waarom leest U mij niet? Netty Duis leest mij wel en dat o.a. vormt voor mij de stimulans er mede door te gaan. Het zullen later de „verzamelde werken van Staats" worden. Ingebonden of genaaid, echter in beide kwaliteiten gretig verza meld. Kunt U het mij kwalijk nemen, dat ik dat Staats-ensemble daar in die Apollo- hal vergeleken heb met een voetbalteam? Neen, immers, want van ensembles op zekere tophoogte worden verwacht dat ze een meesterschap tonen. Wat een mees terschap, wat een techniek, een tempo en een uithoudingsvermogen vertoonden die Georgiërsü! 7,e lokten een slot-applaus van 15 minu ten uit en het is lang, heel lang geleden, dat een Oranje-voetbalteam zulk een ova tie wist te bewerkstelligen. Dat was mijn antwoord op de vraag, dat was mijn ge dachte op dat moment. Want ik ben namelijk de mening toe gedaan, dat wij, amateurs, ons met de zeden, de gewoonten, de gebruiken en de normen van professionals zo min mogelijk mogen bemoeien. Daar ligt alles op een geheel ander vlak. Bovendien hebben wij er geen enkel belang bij. Geachte K.L., het is goed brieven als de Uwe te ontvangen. Het geeft stof tot na denken en wellicht dat er toch nog een spitsvondige geest is die U een antwoord op Uw vraag kan geven. Onze Redactie neemt deze gaarne op." Nochtans waag ik het erop ook mijn lichte kritiek over wat tegenwoordig „HET oranjeteam" mag heten hier te uiten; het kan wel eens dienstig zijn. Deze dansende profs, getooid in hun nationale klederdracht dansten!! Wij zouden willen, dat onze Nederlandse vertegenwoordigers in ons nationale shirt zo zouden voetbal len. De entree-bewijzen bij de Georgiërs lig gen tussen de 4 en de 12 gulden. Voor 10 gulden zit je op de eerste rij en voor 12 gulden, heb ik mij laten wijsmaken, zit je op het toneel met de kans, dat je onder de voet wordt gelopen. Maar je geniet wél. Voor 14 gulden mag je zelf meedansen. De meesten onzer doen dat laatste niet graag. Of ze hebben er geen zin in, öf ze vinden die 14 gulden wat aan de lage kant. Jacques Kohier is de enige A.F.C.- er, die het eens heeft geprobeerd. Als ko zak hield hij het tot de pauze uit. Daarna is hij gesignaleerd in de buurt van de Begijnesteeg Trouwens, we zijn amateurs en dan kan dat eenvoudig niet. Wat dus wèl kan is half of heel prof worden en meedansen tegen een vergoeding van 150 gulden per voorstelling, buiten het trainingsgeld, etc. om. Maar dan moet je ook dansen, dan sen dat je niet meer kunt. Dansen dat de mensen, die kaartjes hebben gekocht (b.v. in Deurne) van 15 gulden per stuk wit na blijven applaudiseren. Ook ons oranjeteam amateur of prof, dat kan niets schelen is een Staats- ensemble. Zolang jullie dan goed voet ballen of op zijn minst er je best toe doet, mogen jullie mijn naam blijven dragen. Maar gaan jullie knoeien, gaan jullie suffen en emmeren dan moeten ze jullie maar weer gewoon Nederlands elf tal noemen. In dat geval bespaar ik duur geld voor een plaatsbewijs en blijft mijn naam er buiten. Jhr. van Rossem de Gaulin. vraagt vrijblijvend advies Woestduinstraat 114 - Amsterdam Tel. 155006 OFFICIAL N.Z. Voorburgwal 1 35, Amsterdam, telefoon 247272 Remington Cicero 275- 4

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1962 | | pagina 4