gsnczli
Resultaten van de groene velden
1
10
7
PLIEGER
KEUKENS
poolt allen mee, het is vooc a.f.c.
Zo even verliet Uw redacteur de Be
stuurstafel. Zoals te doen gebruikelijk
heeft voorzitter Henk Kappelhoff deze
bijeenkomst van dit „Geacht College" (ja,
mensen, zo spreken bevriende verenigin
gen ons wel aan) geopend met een vogel-
vluchtig overzichtje van de gang van za
ken met onze teams. Hij roerde daarbij
aan, dat ons vierde het beter doet, dan
in de tijd, dat Jan Tjalling nog captain
van dit elftal was. En wie nog weet, dat
het Jan Tjalling alleen maar gelukte een
optimistisch verslag te maken, als hij in
zijn achterhoofd Anita O'Day hoorde zin
gen, in June Allyson's gezellige pretoog
jes keek en Jane Russell zag afwassen, die
moet beamen, dat Henk Kappelhoff gelijk
heeft: het gaat Uw en mijn en ons aller
Vierde goed. Sinds kort overigens, maar
dat is voldoende.
De overige K.N.V.B.-teams aan de beurt
nu. Weliswaar heeft het tweede een paar
lelijke opdoffers gehad, maar daar moet
het team, sterk als het is, overheen kun
nen komen. Het derde is nog ongeslagen
en zal hogerop komen. Naar mijn me
ning moet af en toe een stuivertje op zij
gelegd worden door hen, die het aangaat,
want 1963 zal nog menige datum rood-
omrand krijgen. Feest in A.F.C.
In dit verband komen we op het
Zevende.
Neen, vrienden, over Breda (Bierstad)
geen woord. Dat is trouwens oud, net zo
oud bijna als de hierboven genoemde
sterren. Het zevende, het zevende van
ons bedoel ik, wint steeds. Waar de cap
tain van dit team aan denkt, weet ik
niet. Sophia, Brigitte of de onzichtbare
man? In ieder geval een onzichtbaar ver
slag deze keer. Wel een gemiddelde van
twee. Bravo.
Of de andere teams nog kampioens
kansen hebben? Allicht. Hoe groot deze
kansen zijn zal ik U een volgende keer
d.m.v. publicatie van de standen, aan
tonen.
Nu eis ik Uw aandacht voor enige
captains.
Om onze Schakelredakteur niet al te
zeer in het figuurlijke hemd te zetten ben
ik op een middernachtelijk uur aan het
werk getogen om de door hem in de
vorige Schakel gedane belofte, althans ge
deeltelijk, waar te maken.
de Italiaanse keuken
imp. gebr. plieger heerlen, amsterdam
Vorige keer dus 6 punten uit 3 wedstrij
den, thans 14 uit 8, een resultaat dat de
verwachting rechtvaardigt dat we dit jaar
niet bij de strijd om de laatste plaats be
trokken zullen zijn. Zelfs staan we even,
zij het geflatteerd om dat we één wed
strijd meer hebben gespeeld dan de K.H.
F.C., bovenaan (let U s.v.p. wel op het
woordje „even").
Ondanks deze eerste plaats kan ik niet
enthousiast zijn over het door ons ver
toonde spel, behalve in de wedstrijd tegen
de K.H.F.C., waarin we sterk domineer
den, maar die we wonderlijk genoeg toch
verloren, ondanks dit sterke spel.
Onze voorhoede kan nog maar niet de
weg naar het doel van de tegenpartij
vinden en wij prijzen ons maar geluk
kig dat deze tot op heden ook niet erg
doeltreffend tegen ons is opgetreden.
Het zijn anders maar benauwde over
winningen, die wij behalen (Gouda, Jos,
Watergraafsmeer!).
Jammer genoeg spelen wij praktisch
iedere week met een gewijzigd elftal, deels
door blessures, deels omdat de E.C. zoe
kende is naar grotere produktiviteit.
Hierbij komt nog dat Rocus Hoogen-
doorn voor 4 weken (sic!) is geschorst
voor een vermeende overtreding in de
wedstrijd tegen Watergraafsmeer, hetgeen
natuurlijk ook de nodige moeilijkheden
oplevert. Deze schorsing is in mijn ogen
(en naar ik aanneem ook in de ogen van
diegenen die de betreffende wedstrijd
hebben gezien) een zware straf voor een
overtreding die ik niet heb kunnen kon
stateren, hoewel ik nog geen meter ver
wijderd stond van de plaats waar het ge
beurde.
Een prettiger geluid is dat John van
Beynum weer geheel van zijn verwon
ding, opgelopen in de wedstrijd tegen
O.S.V., is hersteld en alweer mee heeft
gespeeld tegen JOS, in welke wedstrijd
hij zelfs de beslissende goal scoorde.
Bravo John, nog even wat konditie kwe
ken en je bent weer de oude.
CEES BOUWENS.
Op 7 oktober was gevreesde, ongeslaag
de koploper. Y-Boys aan de beurt (vorig
jaar: 13—1!). Voor het eerst hadden we
ze „uit" alle elf bijelkaar; al moet ge
zegd worden dat 6 oktober 1962, gouden
bladzij in het boek van Bachus, zijn in
vloed op 7 oktober wél liet gelden. Tot
de thee redden we het met een 1—0
achterstand. Daarna sloegen de scheeps
bouwers klinknagels met koppen: 5—0
Dankzij Pim Been, onze „Rijvers", werd
het 5—1 en van Caspel maakte 5—2. Ten
slotte een schitterende kopbal van een
heer, die door onze B.V.D. als speler van
vijand's Eerste werd herkend en wij moes
ten met een 6—2 nederlaag het veld ver
laten.
H.R.V.C. 5 trof het onzalige lot onze
eerste tegenstander op Goed Genoeg te
zijn. Met onze enige echte aanvoerder
Joop Stokvis (voor zaken?? in Parijs ge
weest kom, kom Joop!!) en ontblootte
tanden betraden we het veld om koste
wat het koste deze wedstrijd te winnen.
Na tien minuten opende Uw kronikeur
de score met zijn eerste doelpunt voor
A.F.C. Hij werd op passende wijze gehul
digd. De strijd werü hervat: 1—1. Polak
maakte er 2—1 van. De tegenstander
blééf opdringen de strijd blééf ener
verend. Vooral door de oratorische be
gaafdheden van bijna alle tieners, die het
forum van de hooggeleerde Diepenhorst
onnavolgbaar imiteerden. Voor de T.V.
schijnt echter ieder op zijn beurt te spre
ken. Van Hilst en Bierman maakten nog
wat doelpunten zo ook onze tegen
stander
De strijd werd harder, hetgeen culmi
neerde in een trap tegen het hoofd van
Eddy Posthuma, die de lensjes even moest
sluiten. Overigens werd deze trap afge
leverd door een heer, die het zó bont
maakte, dat zelfs de Grote Horn aan deze
man zijn handen vol zou hebben gehad!
Wij handhaafden ons lichamelijk en gees
telijk overwicht en gingen met 5—4 door
de finish.
11—11 bleek inderdaad een vreemde
dag. In praehistorische koude waren wij
de gasten van Sport 4. Rekening houdend
met vroegere ervaringen, begonnen wij
optimistisch met de ijsgekoelde orkaan
in de rug. De gastheer opende de score,
maar Jaap Ellerbroek maakte „mooi" ge
lijk. Na rust, laverend tegen de wind,
ging de strijd ongeveer gelijk op. Sport
nam de leiding. Bierman maakte gelijk.
In de laatste tien minuten kwamen wij
met 3—2 achter en wat er ook gedaan
werd door Ellerbroek: schot tegen de
paal, Leo van Hilst: 2 harde „near mis
sers", en de andere heren: het bleef 3—2!
Resultaten? A.F.C.-ers, laten we het ge
zellig houden!
Komt U eens kijken? U weet niet wat
U ziet!
TOON VAN TIEN.
Ja, er is nog gevoetbald, en om maar
met de woorden van ons aller Jan Tjal
ling in huis te vallen, voor den donder
niet slecht. Slechts weinige trouwe sup
porters, zeven in getal, vergezelden Uw
zevende op 21 oktober naar Sportpark
Buitenveldert, waar een geladen S.C.A.,
plastic uitvoering
plaatstalen uitvoering
2
