□sntzJi
Dagje
verzekeringen
Voor
al
Uw
van Emden Snoek
Na
sportieve
strijd,
gezelligheid
in de
A.F.C. sociëteit
DE SELL
KEUKEN
BecjunstiGinG van onze aöveRteeRöeRS, houör öe schakel in stanö
dat ik verplicht was geworden aan te
trekken. U ziet, het kan best anders.
Neem een voorbeeld aan het simpele
doen van hooggeplaatste lieden. Het
„duur doen" mogen „ergens" belangrijk
lijken, de eenvoud wint het nog steeds.
A.F.C. is een aparte club! Neem nu
eens dat bekritiseerde klokkespelü Is het
niet héérlijk van erkende tegenstanders
op faire open wijze te horen, dat ze, nu
ze het gezien en gehoord hebben, op
hun mening terug willen komen. Is het
dan niet zdaalig, dat ze erbij zeggen dat
ze nochtans geen sou eraan wensen te
schenken. En de Pers sprak nog wel van
een wereldprimeur.
Kijk, dat is nu A.F.C.!!! Kritiek ge
noeg, maar daarnaast een saamhorigheid,
die je practisch nergens kunt vinden.
Zonder die kritiek, zonder die saam
horigheid zou er geen barst, lees dus
goed: geen enkele barst van al dat
nieuwe gedoe terecht zijn gekomen.
Juist, omdat we altijd lieden hebben,
die het beter weten en die daarnaast een
saamhorigheid kennen, die weinig in
stanties bezitten, zijn we royaal aan de
winnende hand.
Wij benijden de profclubs beslist niet,
die moeite hebben slechts hun spelers
uit te kunnen betalen.
Over een landgoed spreken we maar
niet
Jhr. VAN ROSSEM DE GAULIN.
TTet was een door-de-weekse-dag; een
heerlijk-ruikende, zonovergoten herfst
dag. Bankdirecteuren, steno-typistes, jong
ste bediendes en chefs postkamer lagen
gekooid in hun papieren te rommelen
toen ik met Sim Sala Bint (wij noemen
OVERSCH1ESTRAAT 13-15
TEL. 15 44 33, A'DAM-W3
J. Bakker,
A F.C. Clubhuis
haar Sala) koers zette naar de plaats waar
't moest liggen. In het enkele pakkie, zij
alleen in halsband dartelden wij de we
reld in.
Geen omwegen, dacht ik bij-de-hand,
gekomen in het verlengde van de Beet-
hovenstraat en staande voor het opge
spoten land aan deze zijde van de dijk.
Dieswege sprongen wij onder luid geju
bel de eindeloze zandvlakte in. Zand was
voor Sala (3 mnd.) nog een vreemde
materie, hetgeen zij hoognodig moest
laten blijken door op grote schaal olie te
gaan boren. Het leverde slechts een fraaie
Salapoe op, waar ik niettemin erg blij
mee was, want zij is in het tijdperk, dat
wij het zindelijk-worden noemen en elke
buitenshuis geplaatste Salapoe wordt met
luid gejuich ontvangen. Het braaf,
braaf werd met gepaste trots getou
cheerd, waarna zij zonder haar produktie
een blik waardig te keuren met mij ver
der de zandvlakte in dreef. De zon, glim
lachend om al dit enthousiasme, deed alle
verschrikkelijke zomers vergeten en wij
stapten vrolijk via loopgraven, smalle
beekjes en grote zandhopen in de rich
ting waarvan ik dacht: daar moet het
zijn. De dijk werd stormenderhand ge
nomen, doch eenmaal bovengekomen
verstomde alle geluid. Als genageld ston
den wij tussen het onkruid en Sala's
staart hield eerbiedig op te kwispelen.
Zachtjes zakten we door de knieën en
met ogen groot van ontzag keken we neer
op het resultaat van 67 jaar A.F.C. Mijn
gedachten gingen terug naar de dag dat
ik als 11-jarige op het 3de veld aan de
Wandelweg werd geselecteerd en ik was
dankbaar dat ik juist op die dag geen
onverantwoorde overstappies had gemaakt.
Een derde gedeelte van de eerbiedwaar
dige A.F.C.-leeftijd mocht ik reeds niee-
draven en ik probeerde mij grootse feiten
te herinneren waarin ik de hoofdrol had
mogen spelen. Een mislukt entree in het
eerste en een fantastische wedstrijd in
Junioren II tegen Swift-junioren waren
gebr. plieger
heerlen, amsterdam
eigenlijk de grote herinneringen die
boven kwamen drijven en ik realiseerde
mij leunend in nostalgie hoe snel
mijn A.F.C.-tijd gegaan was. Een dreu
nende klap van een in het blauwe zwerk
opererende straaljager bracht mij terug
tot de werkelijkheid en vastberaden lie
ten wij ons naar beneden glijden om de
burcht te nemen.
Een uit zijn krachten gegroeide sloot
weerhield ons in eerste instantie, maar
na nog een half uur door de bush-bush
te zijn geslopen bereikten wij de echte
ingang en voorzichtig drentelden wij naar
datgene, dat in wandelgangen voor club
huis wordt uitgescholden.
Anderhalf uur zandvlakte en bush-bush
weerhield mij naar boven te gaan, maar
Sala had het vrouwtje geroken, die boven
reeds achter een kop koffie zat te genie
ten. Niet meer te houden gleed zij (Sala
wel te verstaan) meterslang onder de
biljards door om haar trouw en aanhan
kelijkheid te tonen, terwijl ik buiten en
kele kubieke meters zand verwijderde uit
mijn schoenen en deze verder met de
zakdoek waardig maakte om voor de eer
ste maal voet te zetten in het bolwerk.
Het ontzag van de dijk maakte plaats voor
oprechte bewondering. Ik neem aan dat
de rij van ere-lidmaatschappen wel uit
gebreid zal worden dit jaar.
Enkele loslopende chiefs-of-industry,
door de mazen van hun kooi geglipt,
waren ter begroeting aanwezig en aldra
klotste de eerste carambole melodieus de
immense ruimte in. Vier uur later waste
ik mij het krijt van de vingers na onder
gaan te hebben dat biljarten lang niet
zo vermoeiend is als je met Wim Staats
te maken hebt.
Om alle mogelijkheden te onderzoeken
en zonodig uit te buiten wierpen wij ons
even later op Bakker's culinaire geneug
ten en om het dagje rond te maken
spoedden wij ons, na het laatste kippe-
levertje van kant te hebben gemaakt,
in snelle vaart met broeder Jan aan de
stuurknuppel Aalsmeer-waarts om aldaar
tussen enkele fanatieke kwekers de
schoonheid van A.F.C. en Goed Genoeg
te prijzen
Een door-de-weeks-dagje, dat door het
lid te zijn van zo'n club, wel heel erg
prettig werd.
CHARLIE.
de Italiaanse keuken
imp, gebr. plieger heerlen, amsterdam
9
