Mag ik even.
In sjaaket
Steenstra
jParfumeriën
poolt allen mee, het is voor a.f.c.
"Tie redactie, daarbij gesteund door een
beproefd medewerker, zoekt naar
nieuwe ideeën voor ons clubblad. Zo
speelt zij met de gedachte op pagina 1
de afbeelding van het oude veld met de
vertrouwde tribune te vervangen door iets
nieuws. Maar daarover later meer.
Onder deze kop „mag ik even
kunt U voortaan alles kwijt, wat het ge
moed bezwaart. Of dat nu de soep is
waar slechts één bal in drijft, of dat het
de bal is, die niet rechts maar met de
linkerbuitenkant geschopt moest worden.
U schrijft het ons maar. En hoe meer hoe
liever vragen. Ze behoeven slechts zijde
lings met A.F.C. te maken te hebben. In
tegenstelling tot andere rubrieken slui
ten we geen enkel terrein uit.
We hebben in onze kringen een be
faamd socioloog, zoals sociologen betaamt
overal verstand van hebbend, bereid ge
vonden een en ander van commentaar te
voorzien, zonodig in nauw overleg met
het Bestuur, dat eveneens overal ver
stand van heeft, zoals gij wellicht weet.
De ingezonden brieven zullen geheel of
gedeeltelijk worden afgedrukt. Reacties
op het geplaatste zijn eveneens van harte
welkom.
Uitgelekt.
Het idee tot deze rubriek is toch ken
nelijk uitgelekt, want reeds mocht ons
een schrijven bereiken.
Naam en adres van deze vroegtijdige
inzender zijn bij de redactie bekend, maar
worden nooit gepubliceerd. Daar hij in
zijn moeilijkheden niet alleen staat, geven
wij hem hier graag het woord:
„Al jarenlang loop ik met een opge
propt gevoel rond (bruinbrood, jonge
man! soc.) en nu eindelijk kan ik mij
laten gaan (niet spatten! soc.). Alles is de
schuld van de sul3-commissie B. Zes jaar
geleden al was er een plaats vrij in het
zevende en ze wisten, dat ik als eerste
genoteerd stond voor promotie. Links ben
ik wel niet zo goed, maar ik kan me toch
omdraaien om hem rechts te nemen.
(Valt mij mee, soc.). Ik houd van impro
viseren. Maar ze passeerden mij voor een
vent, die er de balie van kan, die echter
gul is met bier. Na al die jaren heb ik
nog steeds geen erkenning gevonden en
ben zelfs nog verder teruggevallen. Mijn
gezinsleven lijdt hier erg onder. Wat moet
ik doen?" J. F.
Antwoord van onze soc.
„Uw uit het hart gegrepen woorden
hebben mij ontroerd. De Commissie, die
het destijds voor het zeggen had, be
richtte mij desgevraagd: J. F. heeft heel
weinig talent, draaft als een dolle over
het veld en de pilsjes zitten aan hem
vastgeroest. Voorwaar een duidelijke uit
spraak, J. F.
Mijn advies is: Iedere zondag naar bo
ven; drie a vier rondjes voor de com
missies en andere belangrijken, die Uw
opstelling kunnen beïnvloeden. Dit een
half jaartje volhouden en het zevende
komt binnen Uw bereik."
w.g. Soc.
Met belangstelling zien wij uit naar
Uw inzendingen, die U onder het motto
„Mag ik even aan de redactie kunt
zenden.
(Ook anonieme brieven worden behan
deld. Wanneer deze binnen de perken
van het fatsoen blijven op deze plaats
in Uw clubblad. Doen ze dit echter niet,
dan in een persoonlijk onderhoud).
DE REDACTIE.
~\7"an het zeer geringe aantal mensen,
die aan onze nieuwe inrichting iets
hebben verdiend, mogen John Kennis en
de firma Huyer gerekend worden. Het
geval wilde, dat de ontvangende garde
gekleed diende te zijn in een sjaaket.
Het moge bekend zijn, dat ik een ste
vig liefhebber ben van enige stijl en eti
quette. Dat maakt een club zo. Evenwel
ben ik niet officieel bezitter van een
sjaaket. Is die gelegenheid dan daar, dan
ga ik steevast mijn koffertje halen bij
John Kennis en pronk daags daarna, na
ernstige vervloekingen tijdens het aan
kleden, in het gitzwart, waaronder bre
tels, sokkenophouders, mouw-elastieken
en buikbanden.
Ik voel me aldus als een weemoedige
harlekijn, terwijl U ronddartelt in dat,
wat U het lekkerste zitHet is mijn
gewoonte na het aankleden een ieder te
vragen, of zij geen kaartje of iets derge
lijks van John Kennis zien hangen aan
de slippen van dat vermaledijde pakkie.
Doorgaans zegt men dan „neen, ik zie
niets", doch het gevoel, dat ze het plan
hebben je tot een lachwekkend object te
maken van deze gelegenheid, overheerst.
Tjonge, ongeacht dat sjaaket, wat was
dat een prachtige dag!! Ik heb vernomen
dat de kok flauw gevallen is en ook een
kellner van de sokken ging!!! Wil je een
geslaagder opening van een echte socië
teit. Alleen Joop Bakker had nog plat
moeten gaan van emotie. Ja. dat zou
den we wel gewild hebben. Maar Bak
ker stond als een rots in de branding.
Er was één man, die het hoofd en
het bier koel hield, en dat was Bak
ker. Mensenlief, over tempo gesproken!!
Hiernevens beweer ik zeker niet, dat
andere mensen het hoofd niet koel
hielden. Neem b.v. Johan Meijer, het
fris-van-de-lever-zijnde-lid-van verdienste.
Deze wist tot het moment van sluiting,
wat hij zeide. Dit zeide hij de volgende
dag en nog meerdere dagen erna nog.
Een bewijs slechts, dat óók Johan het
hoofd koel heeft gehouden.
Het strekt dergelijke figuren tot ere,
dat zij in het heetst van de strijd nog zo
volmaakt koel weten te blijven. Daarom
zitten ze dan ook trouwens in de een of
andere elftalcommissie. Daar heeft óók
Cor Peperzeel zijn functie aan te dan
ken. Cornelis voorzegde een verrassing
bij de openingsplechtigheid, maar een
sloperskind had de verrassing in zijn ten
gere en nog zo jonge slopershanden ge
nadeloos gewurgd. De verrassing was niet
meer
De „verdienstelijke" leden groeiden die
dag tot enkele rijtjes aan, en het was en
is nog steeds moeilijk te onthouden wie
er niet verdienstelijk was die dag.
Er valt zo ontzettend veel te vertellen
van die openingsdag. Er waren autori
teiten, o.a. onze bloedeigen burgemeester
Van Hall. Deze burgemeester ontwikkelt
zich langzaam, doch zeker als een ferme,
prettige burgervader. Hij had zich voor
die dag uitermate sportief gekleed, wars
van „offisjeeligheid". Kijk, en dat ligt
ons, A.F.C.-ers. Persoonlijk dacht ik met
weemoed aan het „John-Kennis-Pakje"
N.V. LOODGIETERSBEDRIJF v/h W. GELDERLAND
DIR. C. VAN PEPERZEEL
VALCKENIERSTRAAT 35
AMSTERDAM
v. Baerlestraat 160
tel. 794120
8
