Het zakboekje
poolt allen mee, het is voor a.p.c.
Het Heyermans-elftal.
TV't elftal is een mysterieus geval. Het
J-' wordt geleid door de Jonkheer. Wij
weten, dat hij met ballen weet om te
springen. Gezien zijn uitzonderlijke
prestaties op het biljartlaken, op het
cricketveld en volgens hem zelf heeft hij
ook veel kijk op voetbal, maar daar gaat
het schijnbaar niet om, het zwaartepunt
van zijn ambities ligt op het terrein van
organiseren en leiding geven aan een
team.
Als wij alles goed hebben begrepen,
verzamelt hij rondom zich merendeel
oudere, aftandse spelers, spelers die in
hun na-voetbaldagen zijn en toch nog
opgesteld willen worden. Herhaaldelijk
heeft hij in zijn beide artikelen over zijn
„wonder-team" gesproken en over zijn
aanpak der dingen en als U het ons
vraagt, is het geheim van zijn leiding
zoals hij schrijft de kracht die er van
hem uitgaat door gewoon maar wat met
de jongens te „keutelen". Persoonlijk
zien wij hierin niets, eigenlijk vinden
wij het een onestetisch gedoe het
woord ook alhoewel wij menen dit
woord ook wel eens op een ernstige, al
gemene ledenvergadering van A.F.C. te
hebben gehoord, hetgeen tot een uitleg
is gekomen door „van Dale" er bij te
halen. De storm van verontwaardiging
die dit woord wij schrijven het maar
niet meer neer toen ontketende, is
na de stilte van het verstand spoedig
geluwd. Behalve dan, dat hij heil ziet
in dit straathondengedoe, laat hij Arie
Mets een lezing houden over wat er met
zijn elftal gaat gebeuren, als er een
atoombom valt. Wij zijn er zeker van dat
Arie een aardig babbeltje kan opzetten,
maar zouden wij deze klusjes nou maar
niet liever door de B B. laten opknappen,
met alleen onder de douche te gaan staan
kom je er heus niet, bovendien moet die
bij de hand zijn.
Waar wij meenden, dat de Jonkheer
het meest succes zou hebben, nml. met
zijn leiding geven, daar faalt hij even
wel, want als U het verslag leest van het
voor ons werkelijke 9e elftal van „Ad
Onderdelat", dan proeft U hoe hij dit
elftal heeft misleid en misschien hele
maal niet of anders een ander elftal in
zijn drift heeft bezocht, hetzij met of
zonder „waterzak en zuidvruchten". Wij
vragen ons af, hoe van Rossum dit ver
klaart.-' Arbeid adelt, maar Uw adelheid
arbeidt ons te stoutmoedig.
Kegelen.
In acht dagen tijds hebben wij aan
twee gemengde kegelwedstrijden mee
mogen doen. Het is een vrij moeilijk
spel, dat van de speler een grote mate
van concentratie vergt. Men kan het op
vele manieren spelen. Om het ook voor
nieuwelingen aantrekkelijk te houden,
zijn er veel spelletjes uitgedacht en speel
den wij individueel als wel met paren,
maar tenslotte moet men de meester
erkennen.
6
Wonderlijk, dat dit amusante balspel
in de 18e eeuw zelfs voor een hazardspel
werd aangezien. Er waren gemeentebe
sturen, die de toegang tot stad of dorp
verboden aan landlopers, dobbelaars
en kegelaars. Natuurlijk deden toen
nog geen dames mede, maar het moeten
toch wel heel rare snijbonen geweest zijn,
indien men de stad wordt uitgezet, om
dat men kegelt.
Nou, in onze A.F.C.-kringen wordt,
naar wij hebben ervaren en kunnen be
oordelen, veel en goed gekegeld. Het is
een onschuldige, animerende sport en
biedt een goede gelegenheid om de huis
vrouw drukte en zorg te besparen als er
eens een feest of verjaardag gehouden
moet worden. Zo dachten Leny en Siem
ook en nodigden ons uit op de kegel
baan. De clichébijeenkomsten met hun
geklets en geroddel, worden op luchtige
manier vervangen door een kinderlijk
spelletje van gemeet van krachten, waar
een ieder met plezier aan deelneemt.
Wij kunnen de viering van een heuglijk
feit met een groot gezelschap op deze
wijze sterk aanbevelen.
Uitstapje.
Men heeft ons gevraagd, vertel eens in
de Schakel over je reis naar Noord-Oost
Frankrijk, maar och. het heeft zo weinig
met voetbal te maken, of liever gezegd,
niets, maar gij moogt wel weten, dat wij
gedurende 14 dagen echte smulpapen
zijn geweest. Daarvóór waren wij het
echt niet, dat wil niet zeggen, dat wij
afwijzend staan tegenover een goed be
reide maaltijd, o, neen, zo zijn wij ook
weer niet. Een met zorg en liefde klaar
gemaakte stamppot van boerenkool met
rookworst en spek, zuurkool met saucijs
jes of hutspot met klapstuk, dat zijn echt
onze kostjes om over de Pilav van Willy
Neseker nog maar te zwijgen. Evenwel,
deze schotels noemt men niet fijn, het
is niet frans, het is niet direct voor gour
mets. Smulpapen drie in getal
waarmede wij in Frankrijk vertoefden in
het noordelijk Bourgogne-gebied waren
onze voorlichters. Zij zijn de echte fijn
proevers. Zij reden liever 100 km verder,
dan de paté te moeten missen of de
truits te moeten ontberen, die ergens in
een klein restaurant met zoveel „sterren"
werd aanbevolen. Zodoende waren wij
ook in Saulieu, Hotel de la Cöte d'Or,
relais gastronomique, waar Alexandre
Dumaine de wereldberoemde kok
zijn scepter zwaait bij hem waar
de club van „les cents kilos" jaarlijks
samenkomt. Het wordt als een gebeur
tenis aangemerkt als je daar hebt ge
tafeld. Hij brengt diverse specialité's
waarvan wij er enige hebben genoten,
o.a. zijn paté en de kip, die een dag van
tevoren moet worden besteld, omdat hij
24 uren lang in al zijn heerlijkheid, be
reid met allerhand ingrediënten en voor
ons onbekende kruiden in een speciale
aarden pot moet koken. Precies op het
afgesproken uur, geen minuut eerder of
later, wordt met veel ceremoniëel het
wonder ter tafel gebracht, de doeken of
servetten die de pot afsluiten, worden
dan verwijderd en als dan de deksel met
een zeker gebaar wordt opgetild, dan
moet men eerst genieten van het bou
quet dat opstijgt, alvorens U een deel
van het beest in zijn bijzondere saus op
het bord wordt gevleid.' Het was inder
daad overheerlijk en de daarbij door
Alexandre zelf aanbevolen wijn was een
streling van het gehemelte.
Bij ons vertrek reikte Alexandre ons de
hand, die was heel gewoon, maar zijn
keuken was apart.
Wij hebben tijdens onze toer veel oude
plaatsjes bezocht, verstorven dorpjes ge
zien, rijk aan kerken en katedralen met
veel kunstwaarde, doch arm aan mensen,
die ze kunnen onderhouden. Het kunst
zinnigste houtsnijwerk, de schoonste beel
den gaan verloren door verwaarlozing.
Jonge mensen verlaten de dorpen, huizen
staan te koop en raken in vervallen
staat. De voortschrijding der techniek
eist zijn tol, mensen die het ambacht
nog verstaan zijn schaars en niet te be
talen. Aan herstel valt niet te denken,
er is teveel te doen om er aan te be
ginnen.
Zo gij gevoel voor deze zaken hebt,
neem Uw auto en bezoek de dorpjes van
de Cóte d'Or, de natuur biedt afwis
seling door zijn bossen, dalen, plateaux
en ruime uitzichten. Over 50 jaren zal er
veel geofferd zijn aan de tijd. Er kan
niet ingegrepen worden, er is te veel te
herstellen of te vernieuwen, het geld is
er niet voor. En de fransman zelf leeft
voor zijn kous en zijn bed, die zijn hem
het heiligst.
Wij zouden U nog wel enige adressen
kunnen noemen en plaatsjes willen aan
geven, die U niet moogt voorbij rijden,
maar U bent ze vergeten tegen de tijd,
dat U er meer vanaf wilt weten. Dus
kom maar bij ons aankloppen, als de
gelegenheid zich voordoet.
De Zilveren Ploeg van A.F.C.
De jaarlijkse bijeenkomst van de leden
van bovengenoemde ploeg is door de
Commissie vastgesteld op
woensdag S november a.s. 6 uur in
de clubsocieteit aan de Zuidelijke Wan-
delweg.
Vergeet U vooral niet deze avond vrij
te houden, het wordt weer een avond
met verrassingen.
Aftreden wnd. redakteur.
Jan Steensma wensen wij van deze
plaats geluk met het slagen voor zijn
examen. Hij heeft in korte tijd zijn doel
bereikt en neemt nu de verzorging van
de Schakel weer op zich.
Wij zeggen alle medewerkers bij deze
heel hartelijk dank voor hunne talloze
bijdragen, waardoor onze taak zo zeer
is vergemakkelijkt geworden.
AREND.
