Onze promotie
1921 -1961 enz.
H
Feest
PLIEGER
KEUKENS
poolt allen mee, het is voor A.p.c.
Over het kampioenschap zelf heb ik
reeds het een en ander mogen zeg
gen en schrijven, zodat ik dit thema zal
overlaten aan de vele welversneden pen
nen die deze Promotieschakel zullen vul
len.
Wat zo verheugend is bij de promotie
van ons eerste en van ons zevende is, dat
geconstateerd mag worden dat van onze
acht seniorenelftallen niet minder dan
zes teams kans op de bovenste plaats
hebben gehad, terwijl geen enkel elftal
is gedegradeerd. Het is een goed seizoen
geweest. De jeugd bracht het, enigszins
tegen de verwachting, dit jaar niet tot
kampioenschappen. Maar deze grote af
deling is nog in opbouw en wij hebben
heel wat veelbelovende spelertjes, die ons
ook wat de jeugd betreft de toekomst
met vertrouwen tegemoet doen zien.
Nu is A.F.C. weer eersteklasser en gaat
weer meetellen in het amateurvoetbal.
Onze ruim veertigjarige periode aan
de Wandelweg spoedt ten einde; als eer
steklasser zijn wij er gekomen en wij ver
trouwen, dat wij dit knusse veld ook met
dit predicaat zullen verlaten.
A.F.C.A.C.C. en A.B.C. kuhnen met
vertrouwen de toekomst tegemoet gaan
indien wij allen bezield zijn van dit
ideaal: tezamen één in de Stichting Goed
Genoeg op een prachtig complex. Nog
zijn er vele moeilijkheden, financiële en
andere, te overwinnen, maar ik ben er
vast van overtuigd, dat wij zullen slagen.
Daarvoor dienen de handen inéén gesla
gen te worden en elke kleinzieligheid uit
gebannen te worden.
Ik zie vóór mij een grote en bloeiende
club, die straks in een nieuwe omgeving
een toekomst tegemoet gaat, steunend op
prachtige tradities en de clubliefde van
vele honderden.
G. H. H. KAPPELHOFF.
Het verleden:
et is een gloriedag in je leven, in je
sportleven, om voor een le elftal te
mogen uitkomen. Bij het vele mooie dat
altijd in je herinneringen opkomt be
hoort zeker bij mij het feit, dat ik een
telegram kreeg om in het 1c elftal van
plastic uitvoering
plaatstalen uitvoering
A.F.C. mee te spelen en wel tegen V.O.C.,
onze thans nog bevriende club uit Rot
terdam. We wonnen met 2-1 tegen de
toenmaals beroemde club van de gebr.
Horburger. De positie van A.F.C. was
al zeer wankel en nog 4 wedstrijden res
teerden ons in de le klasse en wel tegen
Sparta, D.F.C., en als ik mij wel herinner
H.V.V. en U.V.V. Het liep uit op degra
datie. Och, eerlijk gezegd, als jongeman
van 19 jaar nam je dat niet al te zwaar,
want een jaar daarop of enige jaren later
zou die schade wel ingehaald worden. Het
kwam heel anders uit. Jaar in jaar uit
trokken we naar de Wandelweg en de
strijd om het bestaan in de jaren 1921-
1927 was zeer zwaar voor onze goede
oude club. Als ik dit zo neerschrijf staan
achter mij alle jaargangen van de Scha
kels en Bulletins zoals die sedert 1923 zijn
uitgekomen, alles ingebonden. Als je er
naar grijpt gaan altijd een paar uren
voorbij, want je leest gebeurtenissen, die
alleen nog in je onderbewustzijn voortle
ven. In het kader van dit artikeltje heeft
het weinig zin aanhalingen daaruit te
doen. Het leven, vooral ook het A.F.C.-
leven heeft mij zoveel vrienden, sport
vrienden en kennissen gegeven, dat alleen
daarom ik reeds dankbaar moet zijn
A.F.C.-lid te zijn geworden. Die „jongens"
waarmede je speelde in het degradatie
jaar of daaromtrent (ervoor en direct
daarna) zijn nu de oudere leden van he
den. Mijn aanvoerder uit het degradatie
jaar 1921, Piet Bos, overleed helaas juist
deze maand, het stemt even tot naden
ken. Een aantal medespelers uit die jaren
zie je nog trouw, ook bij de promotie
1961. Mag ik ze even noemen: onze des
tijds beroemde keeper Jo Börnemann,
onze halfbacks Nico Holzappel en Jan
Walther, onze rechtsbinnen Chris Kreu-
gel. Maakten we geen prachttoer naar
Straatsburg, Metz en Schlettstadt, ook in
1921, met ons bezoek aan het consulaat,
waarbij ook Frans de Vilder, nog steeds
trouw lid en actief belangstellend, aan
wezig was.
De tijd schrijdt voort: 1927 verlaat ik
het le elftal, in 1932 gaat mijn ster nog
even op en speel ik weer een aantal ke
ren in het le mee, steeds maar in de
2e klasse. We verliezen tegen Velox met
5-0 en ondergetekende verdwijnt definitief
uit het le. Sportglorie is vergankelijk,
we weten het allen, maar prachtig blij
ven de herinneringen.
Het heden:
Altijd blijft A.F.C. mijn belangstelling
houden, doch het jaar 59/60 bracht der
gelijke complicaties, dat ik mijn activiteit
zeer beperkte en ziet in het volgende
jaar 1960/61 gaat A.F.C. zijn grootste glo
rie tegemoet om na 40 jaren terug te
keren in de le klasse. Intense vreugde
beleeft de jeugd, maar zeker ook wij
ouderen. Ongetwijfeld zullen elders in
dit blad de namen vermeld worden voor
de historie, van het elftal, dat de eind
streep gunstig overschreed. Zoals het le
ven nu is, en zeker onder ons A.F.C.-ers,
sommigen zullen lid blijven en anderen
zullen ons verlaten, doch allen die dit
grote gebeuren meemaken zullen zich la
de italiaanse keuken
Imp. gebr. plieger heerlen, amsterdam
ter altijd herinneren dat zij deel uit
maakten van een elftal, dat met enorme
krachtinspanning alle concurrenten voor
bijstreefde. In teamsport, zoals ook voet
bal is, heb ik altijd grote waarde ge
hecht aan goede captaincy en de eer
en verdienste komen toe aan Henne Bos
kamp, dat hij zijn elftal heeft mogen
aanvoeren en tot promotie heeft mogen
leiden. Eens zag ik hem pl.m. 10 jaar ge
leden in mijn functie van E.C.-lid spe
len in het 4e elftal aan de Velserweg,
opvallend in dat team. Zijn weg heeft hij
gevonden; voor hem zal alles wat hij in
A.F.C. beleefde en leeft altijd sterk in
de herinnering blijven bestaan.
De toekomst:
Met A.F.C. ging ik als speler mee van
Watergraafsmeer in 1920 naar de
Wandelweg. De Wandelweg, die thans
snel zijn einde tegemoet gaat en in 1962
niet meer bestaat. A.F.C. verhuist weer.
na ruim 40 jaren, een verhuizing, die ik
en alle oude getrouwen gaarne hopen
mee te maken. Wat voor prachtig pers
pectief opent zich voor onze club: 5 nieu
we terreinen, een zich ontwikkelend Bui-
tenveldert, als verlengstuk van Amster-
dam-Z. Naast het sociëteitsleven telt de
club 3 gezonde sportgroepen: voetbal,
cricket en honkbal. Er is veel, heel veel
jong leven in de good old A.F.C., er
zullen steeds mannen aan het roer ge
roepen worden om ons over de woelige
baren heen te sturen. Wij zijn allen de
nazaten van Schaf Scheepens en zijn
vrienden, die in 1895 A.F.C. oprichtten en
in de omgeving Koninginneweg voetbal
den. Wij zijn dankbaar wat deze club ons
geboden heeft, nog steeds biedt en zal
bieden. Hulde aan allen, wie dan ook.
die elk op hun belangrijke of bescheiden
post een steentje ertoe bijgedragen heb
ben, dat de glorie van A.F.C. onveran
derd blijft bestaan.
J. v. N.
A LS Amsterdammers helemaal
-*• gek worden van vreugdedan
gaan ze varen op het „Suider-
soppie" zoals de Zuiderzee, her
doopt tot IJsselmeer nog altijd
heet.
U krijgt dit nummer, als ge
aan boord bent van de „Waal-
stroom". Goede vaart en behou
den thuiskomst met de eerste
klasser A.F.C.!
