Bon sang ne peut mmtïr
öe piLsenep cLub
Fa. FRED SAX
T. VAN VEEN
J. SUURBEEK
pooLt aLLen mee, het is voor a.f.c.
TTet opschrift is niet van mij, alhoewel
A mijn pseudoniem een Franse inslag
zou doen vermoeden. Vanzelfsprekend heb
ik getracht die spreuk te begrijpen. Aan
vankelijk dacht ik: wij zijn niet bang voor
een peut. Maar volgens het woordenboek
klopt dat niet helemaal.
Maar laat ik mijn opdracht gaan uit
voeren. Het goede bloed dat zich nooit
verloochent. En dat kan niet anders dan
op A.F.C. slaan. Ja, onze vereniging is
„first class." In die zin bedoeld, zijn wij
dat al bijna 67 jaar. Maar sinds de on
vergetelijke dag, dat Celeritudo pech had
en wij geluk zijn we thans officieel
„EERSTE KLAS".
Het was al zo een lastige naam om te
onthouden: Celeritudo. Er zat iets van
selderie in en via Tuborg bier wist ik
dan precies tegen welke club we die
merkwaardige dag speelden. Enfin, daar
nu maar niet meer over gepraat. Deze
Schakel zal er overigens wel vól over
staan.
De eerste vraag die zich opdringt is
wel deze: waarom zijn we in 40 jaar nooit
gepromoveerd? Ik zal het u zeggen: dat
is volledig de schuld van de Enquête
commissie, die het vertikte „maar ieder
een" toe te laten tot onze club. De enige
fout van deze commissie, die daarnaast
ook wel eens nuttig werk deed. Ik denk
hier aan Briedé, Bouwens, Boskamp, Hoo-
gendoorn, Bouwhuis en nog enkele van
die prettige snuiters.
Wat was er van A.F.C. geworden als
iedereen lid had kunnen worden? Mijn
antwoord is wederom zeer kort: NIETS!!
Oh, ja, we hadden waarschijnlijk dit jaar
Feyenoord opgevreten. Maar wat dan nog?
Dan waren WIJ het wellicht geweest,
die onze brave Leo Horn met stenen
hadden gegooid naar zijn zo verzorgde
hoofd. En er ligt namelijk zó een ont
zaglijke hoop stenen voor onze tribune.
Het materiaal was wel bij de hand tte-
weest.
Tegen profs heb ik totaal niets. Even
min tegen circusartiesten. Maar het ligt
me nu eenmaal niet te horen, dat mijn
broer of mijn neef onlangs verkocht is
voor een hoop geld. Wie met de Bijbel
bekend is, kent het verhaal van Jozef, die
verkocht werd door zijn broers. Ik vond
dat altijd een van de aandoenlijkste ver
halen en hoe vaak heb ik het niet over
gelezen en er verdrietig over nagedacht?
Hier komen we over amateurs en
profs gesproken op het terrein van de
beroemde Mixed Pickles. De toekomst
valt lastig met volle zekerheid te voor
spelen, maar als er óóit een optocht van
heel echte, zekere, vastbesloten, recht
schapen, eerlijke, konsekwente en nette
amateurs wordt gehouden (ik weet na
tuurlijk niet precies, waaróm ze eventueel
een optocht zouden gaan houden) dan
stel ik voor Jo Wijnand als vlaggedrager
voorop te laten lopen.
Hij zal nog liever sterven, dan het ama
teurisme verloochenen. En daar zit veel
schoons in. De stoet zal nu en dan wel
uitblazen hier of daar bij een zaak met
vergunning, doch dat kunnen amateurs
zich nu eenmaal permitteren. Jo zal daar
overigens geen bezwaar in zien.
We lezen zo vaak dat voetballers „hon
ger naar de bal" hebben. Ik heb daar
eens nauwkeurig op gelet en volgens mij
komt dat bij A.F.C. niet voor. Weliswaar
is de honger naar bitterballen soms over
stelpend en bezitten we een lid met
zekerheid kan beweerd worden dat hij de
enige in de wereld is - die de bitterbal
len met stokjes in de beide handen per
paar naar binnenwerkt. Doch dit mag
wel als een exces worden beschouwd.
Hebben wij voetballers gehad met „gou
den beentjes"?? Ik zeg: neen! En wel
pertinent blijf ik bij die bewering. Dat
kunt u beslist van mij aannemen, omdat
ik altijd nog beschouwd word als een van
de zéér, zéér spaarzame experts met voet
balkennis in A.F.C., Cor Kerker hierbij
niets te kort willende doen.
Jawel, Charles Lungen (Sjarles van
Lunge in de volksmond) had prima be
nen. Tenslotte was Charles een man en
wat voor een kerel! en we kunnen op
dat chapiter niet tè diep ingaan. In ieder
geval waren zijn benen behaard en dat
kun je van je verlovingsring niet zeg
gen. Gouden benen dus taboe.
Nu nog een vraag: Hoe oud zal AF.C.
worden? Als u mij dat zou vragen zeg ik
het volgende: In de oertijd zijn er clubs
geweest die het Grieks-Romeins worstelen
ondeihielden. Waar zijn die clubs geble
ven?
Maar toch, welke club bestaat er 1000
jaar? Een gek idee. Veronderstel dat over
934 jaar A.F.C. op het punt staat te Ij-
kwideren. De toestand is er niet beter-
op geworden. De velden zijn kaal afge
trapt en er is geen Herman meer, die zo
goed voor ons zorgt. Er moet nog twee
ton worden afgelost van de schuld. Niet
„goed genoeg" dus.
We zien in gedachten al een heel vet
nazaatje van Kappelhoff delibereren met
een jongetje van Disselkoen. „Wat zullen
we doen" zegt Appie Kappelhoff, „we
zijn nog met zijn tweeën over?"
„Doorgaan" zegt Bartje Disselkoen, die
eveneens als zijn voorvaderen wel eens
eigenwijs kon zijn. „Jij in de verdediging
en ik in de aanval".
„Vooruit dan maar," zegt Appie K.
„Laten we de lijnen dan maar weer gaan
tiekken. Haal de krijtwagen even. En als
we goed spelen komen er wel weer een
paar nieuwe leden bij."
Dat ze zelf de lijnen moesten trekken
kwam namelijk, omdat in die periode
de mensen nog maar twee dagen in de
week werkten.
Nee, ik geloof dat A.F.C. nooit zal
ophouden te bestaan. BON SANG NE
I'EUT MENTIRÜ Zolang wij, vaders en
moeders, onze kinderen maar blijven ver
tellen, dat er een zeer groot verschil be
staat tussen het nozemschap en het lid-
zijn-van-A.F.C. en zolang die kinderen dat
ook maar weer oververtellen aan hun kin
deren enzovoort, zal onze club nooit ten
ondergaan.
De status van A.F.C. wordt niet be
paald door de soort soep, die we bij het
reunistendiner nuttigen. Ook niet door
het aantal velden, de tribunes en het
clublokaal.
De apartheid zit in ons binnenste. We
aanvaarden gaarne succes, maar we aan
vaarden óók tegenslag, omdat we maar
één doel voor ogen hebben: Sport is ons
amusement. En vrienden kun je niet ko
pen.
Misschien is dat laatste zinnetje een
beetje afgezaagd, maar het is wel hard-
stikke waar!!
Tenslotte nog dit: enkele weken voor
dat we eersteklasser zouden worden zei
een bestuurslid met een gezicht van die
pe rimpels: „Als we het maar houden in
die eerste-klas."
Ik heb in mijn leven wel eens gevoch
ten voor een zeker doel. Toen ik het een
maal had, liet ik het niet meer los. Dit
is de goede mentaliteit en het enige
antwoord aan deze man is: De tanden
op elkaar!! Maar vergeet vooral niet tus
sen die „beroemde tanden van A.F.C." het
eersteklaseschap te steken!!
BON SANG NE PEUT MENTIR.
Voelt u???
Jhr. VAN ROSSUM DF. GAULIN.
BEGIJNENSTEEG 4 AMSTERDAM
OFFICIAL
REMINGTON DEALER
N Z. Voorburgwal 1 35,
Amsterdam, telefoon 247272
Remington Cicero
f. 275.-
14
