Resultaten seizoen 1960/61
poolt allen mee, het is voor a.p.c.
Tfo, dat was dan weer het seizoen 1960—
1961. De strijd is gestreden. Alle
senioren uitgespeeld wat A.F.C. betreft.
Training stopgezet. Wij kunnen ons allen
weer aan de diverse zomergenoegens over
geven. Nu maar hopen, dat de „Minister
van Weer en Wind" ons een beetje gunstig
gezind zal zijn. Prettige vakantie en tot
het nieuwe seizoen.
Op deze wijze zouden wij natuurlijk als
E.C. van de A.F.C.-ers afscheid kunnen
nemen. Maar ik zie onze eminente Scha
kel-Redacteur al. Daar neemt hij onder
geen enkele voorwaarde genoegen mee.
Hij wordt kwaad zelfs. Heeft U onze
Schakel-Dictator wel eens kwaad gezien?
Verschrikkelijk gewoon. Nee, dat willen
wij ons niet op de tere hals halen. Deze
is al zo kwetsbaar. Wij zijn van mening,
dat je deze man, die zo onopvallend mo
gelijk zijn uiterste best doet al zijn pro
minente voorgangers, door zijn geheel
eigen „style" voorbij te streven, zijn jeug
dig enthousiasme niet mag bederven,
door alleen slechts tot ziens te zeggen als
hij een overzichtje van het afgelopen sei
zoen verwacht van de E.C. Dus „daar
gaat ie dan".
Het is voor de E.C. bijzonder pretlig
aan het einde van dit seizoen te mogen
vaststellen, dat alle elftallen, met uitzon
dering van het 4e elftal, in de kopgroep
van de resp. afdelingen zijn geëindigd.
De oogst aan Kampioenschappen was
klein (le en 7e elftal) maar wel heel erg
belangrijk. In het bijzonder en vooial het
kampioenschap van het eerste elftal, met
de daaruit voortvloeiende promotie naar
de hoogste amateurafdeling, de eerste
klasse, is wel de vervulling van een jaren
lang gekoesterde wens. Ja, een wensdroom
van jaren is hiermede dan toch eindelijk
werkelijkheid geworden. A.F.C, is EER
STE KLASSER.
Het idee zeg, dat A.F.C. 1 het komende
seizoen in de eerste klasse zal uitkomen.
Het is misschien helemaal knots om het
te zeggen, maar wij moeten echt nog aan
het idee wennen. Af en toe moet je jezelf
in arm of been knijpen, om te kunnen
constateren, dat het geen droom maar
werkelijk waar is. A.F.C. eindelijk op de
plaats, waar wij haar allen zo graag wil
den zien.
De E.C. dankt alle A.F.C.-ers, die in zo
grote getale, het gehele seizoen bij thuis-
zowel als bij uitwedstrijden, het eerste
elftal door hun aanwezigheid, de nodige
steun verleenden. Wat was het niet fan
tastisch bij de beslissende laatste thuis
wedstrijd tegen CELERITUDO, om weer
zoveel oude bekende gezichten te zien.
Een gezellige volle overdekte tribune en
een onoverdekte, waar men alleen uit
angst voor instorten, slechts een beperkt
aantal op wilde toe laten. Wij geven U
de verzekering, dat deze supportersschare
een enorme stimulans voor de spelers be
tekende. Het gaf hun bij tegenslag de
kracht om terug te vechten. Op deze
wijze konden diverse wedstrijden in winst
punten worden omgezet.
Voor de spelers een bijzonder succesvol
seizoen, waarvoor geheel A.F.C. jullie bij
zonder dankbaar is. De E.C. dankt jullie
allen voor het feit, dat jullie je zoveel
opofferingen hebt willen getroosten. De
meeste spelers waren regelmatig op de
trainingsavonden aanwezig. En hoe vaak
is het dit seizoen niet voorgekomen, dat
het gehele eerste elftal compleet aanwe
zig was. Het heeft de vriendschap onder
ling verstevigd en deze vriendschap was
tenslotte de basis van de geweldige men
tale kracht van het elftal. Hierover zou
den wij nog veel meer kunnen vertellen,
maar dat laat de beschikbare ruimte
niet toe.
Natuurlijk zijn er ook dit seizoen, even
als in voorgaande jaren, verschillende
spelers geweest, die teleurgesteld waren
omdat zij op een bepaald moment gepas
seerd werden. Tijdens de gesprekken tussen
de E.C. en deze spelers, hebben zij echter
getoond uit het goede, sportieve hout ge
sneden te zijn. Ook zij waren bereid het
ALGEMEEN BELANG TE STELLEN
BOVEN HET PERSOONLIJKE. Zo kon
het gebeuren, dat dit seizoen het eerste
elftal kampioen werd, niet met 11 spe
lers, maar met een team van totaal 18
spelers. Jongens het was prachtig, maar
bovenal, „het was ook dubbel en dwars
de moeite waard."
De E.C wil gaarne van deze gelegen
heid gebruik maken, de namen van deze
17 spelers voor het nageslacht vast te
leggen. Het ziin: in het doel Hubert Brie-
dé, rechtsachter en aanvoerder Henne
Boskamp, linksachter Cees Bouwens,
rechtshalf Paul Meijer, spil Elbert Tak,
linkshalf Frans Kal, rechtsbuiten Ko Ons
man, rechtsbinnen Robby Duis, midvoor
Wim Bouwhuis, linksbinnen Henk van
Dam, linksbuiten Rokus Hoogendoorn.
Verder de spelers-reserves: Tonny Beek
man, Rolf Leeser, Benny Roode, Eddy
Blöte, Jip Vogel, Henk Teiwes en Henk
v. d. Bergh. Als grensrechter fungeerde:
Gerrit Stallmann (voor ons „n.o.") Het
geheel onder de zeer bekwame leiding
van onze trainer: Gé van Dijk, die nota
bene pas het eerste jaar bij ons is.
Bravo Gé, je pakte de koe vak
kundig bij de hoorns en liet er geen gras
over groeien. Meteen maar Kampioen,
huppeké, voorwaar een grootse prestatie.
Het was voor de Elftalcommissie in ieder
geval bijzonder prettig met je te mogen
samenwerken.
Dit team bestond voor het grootste deel
uit spelers, die reeds langer lid zijn van
A.F.C., behalve Wim Bouwhuis en Rokus
Hoogendoorn. Zij speelden dit seizoen
voor het eerst in A.F.C.-tenue. Het is
niet onze bedoeling om alle spelers on
der de loupe te nemen, maar een enkele
uitzondering willen wij daarom toch wel
maken, zonder daarbij ook maar iets aan
de prestaties van de niet genoemde spe
lers, te kort te willen doen.
In de eerste plaats dan onze keeper
Hubert Briedé, de oudste van het gezel
schap. Het lijkt ons echt hier wel op zijn
plaats Hubert een extra compliment te
maken voor zijn enorm enthousiasme en
doorzettingsvermogen. De meeste spelers
op zijn leeftijd, zijn reeds lang afgeknapt.
„HIJ" stond dit seizoen vaak meesterlijk
te keepen, en heeft menig puntje voor
ons uit het vuur gesleept. Hij kan dan
ook op een bijzonder succesvol seizoen te
rugzien en mag zeker als voorbeeld gel
den voor menige jonge speler.
De achterhoede in haar geheel zou een
hoofdstuk apart kunnen zijn. Bij de aan
vang van het seizoen hebben wij hierover
danig in de zorgen gezeten. Tijdens oefen
wedstrijden moest worden vastgesteld, dat
de achterhoede zo lek was als een mandje.
In de hoop dat de voorhoede maar meer
doelpunten zou produceren dan de ach
terhoede er door zou laten, gingen wij
de competitie in. En zie, wat gebeurt er?
Na enkele wedstrijden blijkt deze zelfde
achterhoede voor onze tegenstanders bij
na niet te passeren, terwijl de produkti-
viteit van onze voorhoede terugloopt. U
ziet dus ook hieruit weer hoe moeilijk
het is bepaalde namen te noemen.
I och willen wij nog een uitzondering
maken, n.l. voor onze beide nieuwelin
gen Wim Bouwhuis en Rokus Hoogen
doorn. Wim is onze topscorer en alleen al
daardoor een zeer nuttige midvoor. Voor
menige achterhoede was hij een „wan
hoop", die zich door niemand of iets liet
intimideren. Er moet zelfs een spil ge
weest zijn, die hij aan het huilen heeft
gemaakt. En dan nog Rokus Hoogen
doorn. Toen hij bij ons kwam aan het
begin van het seizoen werd er gezegd: Oh
die Rokus van RCH, die komt nooit op
trainen en vergeet gewoon bij wedstrijden
op tijd te komen. Komt hij wel op tijd,
dan moet je hem voor de aanvang van de
wedstrijd aankleden, want hij vergeet zijn
voetbalplunje. Rokus begon het seizoen
op de linksbuitenplaats. Door het uitval
len van Frans Kat tegen R.K.A.V.I.C. uit,
wegens een voetbalknietje, verhuisde Ro
kus naar de linkshalfplaats. On deze
plaats bleek pas goed welk een aanwinst
hij voor ons team betekende. In het be
gin van het seizoen heeft hij wel even
willen demonstreren, dat die verhalen
over hem niet uit de bekende duim ge
zogen zijn. Wij moesten hem inderdaad
eenmaal voor de wedstrijd in de kleren
steken en in te grote voetbalschoenen.
Maar toen moest hij nog even wennen.
In de loop van het seizoen heeft hij laten
zien, dat het ook anders kon. Hij kwam
niet alleen op de training, hij was gewoon
niet meer van A.F.C. weg te slaan. Het
resultaat is er dan ook echt wel naar,
want Rokus werd door zijn spel in A.F.C.,
gekozen in het Nederlands Amateur Elf
tal, voor een trip naar IJsland en wel
van 18—24 juni alwaar 3 wedstrijden zul
len worden gespeeld. Rokus, namens de
E.C. veel genoegen, veel succes en be
houden thuiskomst.
Het 2e ELFTAL (res. 2e kl. K.N'.V.B.)
had een bijzonder goede start. Er bestond
een gezonde en prettige naijver tussen
het 2e en het le elftal, met betrekking
tot het ongeslagen rekord. Het eerste won
dit duel en bleef 14 wedstrijden onge
slagen. Maar terwijl het eerste elftal op
prachtige manier terug kwam, plofte het
2e elftal plotseling in elkaar. Hierdoor
10
