Beaten btj one
Honkbal
DE SELL
KEUKEN
Na
sportieve
strijd,
gezelligheid
in de
A.F.C. sociëteit
poolt allen mee, het is voor a.£.c.
JOHN 214 - NICO 213...
t>ij Ton Glas stond een week tevoren
-*-* de telefoon roodgloeiend: „Zeg, wéét
je dat en er werd gesmiespeld over
elastiek voor z'n voetbalbroek
Wat was er gaande? Nico Holtzappel
was de bezitter van het schitterende
record van 213 wedstrijden voor de
„Black Devils" gespeeld te hebben en
nu was het dan zo ver, dat John Back
mentaal en instrumentaal gereed was, dit
record te verbeteren. Het leek ons wal
gelijk en lichtelijk overdreven, om die
aardige Nico er zo uit te werken, maar
John wilde dat nu eenmaal: hij moest
en zou z'n 214e wedstrijd spelen, en de
A.F.C.-Veteranen viel de eer te beurt
om als sparring partners op te treden,
met een groots feest in 't vooruitzicht!
Poor Nico voelde zich, of hij voor de
sloop gegooid werd, maar pakte toch z'n
voetbalplunje in hoewel hij 8 jaar
niet gespeeld had. Je kunt nooit weten!
(Als ik in moet vallen, heeft hij een
zeperd, dacht de leperd!).
Ach ja, alle veteranen hebben dat
„Onverwoestbare"! Tevoren pakken ze
zich al .of niet koesterend in, hun
zwakke zwakken beschermend, hun tien
tallen jaren oude, dunne voetbalbroekjes
nog éventjes keurend maar als ze dan
de weide, oftewel het voetbalveld ruiken,
dan gaan ze door „roeien en ruiten"
en spelen voor méér dan ze waard zijn.
De wedstrijd zelf was ook meer dan
z'n geld waard: een bééld van een
scheidsrechter, ze hadden de aardigste
uit het dorp gestuurd, want ik heb hem
helemaal niet horen fluiten. Eén mo
ment dacht Nico nog te kunnen inval
len, hij gréép al naar z'n voetbalplunje,
toen John een bal tegen z'n donkere
bolletje kreeg, duizenden toeschouwers
dachten: „Daar géit ons feest en onze
John maar het liep goed af.
Het was een heerlijke wedstrijd, ik zou
haast zéggen: „Vrouwen, komt toch kij
ken, het is beslist de moeite waard en de
mannen vinden het énig Er schoot
ook nog een zeer dynamische en zéér
ronde man over het veld heen, die me
vagelijk bekend voorkwam, edoch z'n
schone gestalte was dermate vakkundig
ingepakt in lange onderbroek plus knie-
beschermers en een grijze, steile nozem-
kuif hing over z'n blozende snoetje, dat
het moeilijk raden was wie er nu eigen
lijk ónder zat.
Van er ónder zitten gesproken: Theo
van Nigtevegt kreeg een knoert van een
schot tegennou ja, zo van achte
ren en rrrts! spleet z'n grijze voet
balbroekje in tweeën. Natuurlijk vond
iedereen dat leuk, zo'n beetje strip tease
te zien, maar Theo wist met een elegan
te greep z'n voetbalrokje bij elkaar te
houden. „Ik was er nét zo trots op! Ik
heb het al 35 jaar!" kreunde hij. Hij
bleek z'n voetbalbroekje te bedoelen en
niet het biefstukje, dat even bloot ge
weest was.
Na veel prettig gemanoeuvreer en on
nodig gedraaf op het veld, hadden ze
met een gentleman's agreement de stand
op 3—3 uitgemaakt, doch vastberaden
kwam er een spelbreker met een vierde
goal in z'n tenen aandreunen. Toen, ja
toen zag men het gebeuren: de échte
BLACK DEVIL stond op het veld te
dansen, al zwaaiend met een witte lap,
zijn vurige ogen vonkten en een zwarte
poedel sprong blaffend om hem heen.
Van schrik floot de scheidsrechter maar
af, juist op tijd, anders had die bal nog
gezeten ook. De stand was ongerept
3—3, de éne Black Devil had de andere
verslagen. Er viel een ontroerd zwijgen
toen John, die op de Bühne waarlijk
geen ongekénde is, declameerde:
„Da steh' ich nun, ich armer Thor,
spielte einen Wettstreit mehr als
Er zuvor
Donderend applaus, Arie van Beekum
kwam met een geïmproviseerde lauwer
krans aandragen, bestaande uit een mal
opgetuigde fietsband, waar doorheen ook
enige heuse bloemen geprikt waren
John werd bejubeld, maar nimmer
heb ik een recordhouder waardiger zien
sneven dan Nico: hij stond réchtop, met
de top van z'n neus in de lucht en
sprak: „Ik sta hier met een verschéurd
hart
Hierop begon Theo uitzinnig van pret
te dansen en riep „Nico heeft een
schéur!" Zó blij was hij, dat hij niet de
enige was, met z'n gescheurde voetbal
broekje
Feest en onzin duurden nog lang voort
en men zegt, dat vóór John bij Jan
Tabak aankwam op de terugweg naar
Amsterdam, de verzekering domweg wei
gerde nog maar iets uit te betalen.
Waarvan nota met genoegen
EEN AANGETROUWDE.
gebr. plieger
Heerlen, amsterdam
Spannende finale.
TTet Bevrijdingstoernooi om de „Hans
Volkers-Trophee" is achter de rug.
Nadat op de beide Paasdagen wegens
een overvloedige regenval dit toernooi
geen doorgang kon vinden, werden de
wedstrijden op de twee daaropvolgende
zaterdagen gespeeld. Hoofdklasser O.V.-
V.O. werd uiteindelijk, evenals in 1958,
winnaar. In een spannende finale tegen
het Haarlemse E.H.S. behaalden de Am
sterdammers, ondanks een verlenging,
een 1—1 gelijkspel. Het lot, dat nu de
beslissing moest brengen, was hen gun
stig, zodat een overgelukkige Charles Ur-
banus de fel .begeerde trophee uit han
den van voorzitter Jan Steensma kon
overnemen. V.V.G.A. behaalde een der
de prijs, terwijl het Rotterdamse Sparta
voor de vierde prijs in aanmerking kwam.
Competitie-strijd.
Het honkbalseizoen in ons land is
met dit toernooi geopend en aan het
einde van deze maand zal de competitie-
strijd weer gaan losbranden. Opnieuw
zullen acht eerste klassers zich in deze
strijd werpen. Een strijd met als eind
doel een kampioenschap en de daaraan
verbonden automatische promotie naar
de hoogste afdeling. De overige negen
tallen zullen begin mei van start gaan.
A.B.C. 2, dat het vorig jaar een fraaie
tweede plaats op de ranglijst behaalde,
zal opnieuw trachten de derde klasse te
verlaten.
Het derde negental, dat naar de vier
de klasse is gedegradeerd, zal hopelijk
het verloren terrein gaan herwinnen.
Ook van het laagste seniorenteam ver
wachten wij nóg betere resultaten dan
het vorig seizoen. Dit team dat verleden
jaar hoofdzakelijk uit debutanten be
stond, bezit ongetwijfeld de kracht en
de animo om in de aanstaande zomer
maanden een goed figuur te slaan.
HANS DE BIE.
J. Bakker
A.F.C. Clubhuls
Vert. J.G. DE VRIES
WETERINGSCHANS 59' - AMSTERDAM - TELEFOON 35041
