SCHAKEL
Van de brug
April 1961
No. 9
Dit is de Schakel die komt binden,
De oude club aan d'oude vrinden.
Wnd.-Redacteur: A. Waaijer. Olympiaplein 23, Amsterdam z.. telefoon 79 89 12
Administrateur: O.J. v.d. Heul, Hobbemakade 115 3, Amsterdam-z. tel. 714194
Typografie: Drukkerij Joh. Meijer. Kanaalstraat 132. Telefoon 80710, Amsterdam-w.
39e Jaargang
In de maand april
wisselde de A.F.C.-
stemming nog al
eensl Diepe teleur-
stelling maakte plaats
I voor groot optimis
me, een week later
al weer bekoeld om
j.l. zondag na ang
stige spanning te
verkeren in grote
vreugde.
Nu onze reserve-elftallen, behalve zes
en zeven, geen kans meer hebben op
de bovenste plaats, concentreert alle
belangstelling zich op de verrichtingen
van ons eerste elftal, dat al diegenen
die van veel spanning houden aan hun
trek laat komen. De eerste wedstrijd
van de periode onder verslag bracht
ons de thuiswedstrijd tegen Aalsmeer,
dat bij een overwinning nog een kansje
behield en zich dan ook vol energie in
de strijd wierp. Een normale goal werd
er niet gemaakt, maar door doelverdedi-
gersfouten Huub Briedé werd ge
blesseerd en móest bij een 2—0 achter
stand het veld verlaten, waarna Henk
Teiwes met veel élan optrad, maar toch
een doelpunt moest toestaan toen hij de
gladde bal niet klemvast kon krijgen
werd het 3—0 voor Aalsmeer. Onze voor
hoede lukte die dag niets en zo be
haalden de bezoekers een alleszins ver
diende overwinning.
De volgende zondag moesten wij on
verwachts aantreden tegen R.K.A.V.I.C.;
door programmawijziging werd de wed
strijd tegen Ripperda thuis omgezet in
die tegen de Amstelveners, die de laat
ste weken opmerkelijk goede resultaten
hadden behaald, zodat wij overtuigd
waren een harde noot te kraken te krij
gen. Maar zie, met welk een bezieling
trok ons elftal ten strijde; van de eerste
minuut voelden wij: het zit er in van
daag! En het kwam er uit ook. Bennie
Roode bouwde de aanval goed op en
Robbie Duis, weer geheel fit na zijn
langdurige blessure, smaakte het genoe
gen met twee bekeken goals 2—0 op
het scoringbord te brengen. De rust
ging in met een 2—1 voorsprong, na de
rust draaide het elftal op volle toeren
door, ook Bouwhuis kwam er beter in
en het einde bracht ons een prachtige
5—2 zege.
De inzinking waren wij te boven, zo
redeneerden we, en het zou verder
waarachtig wel gaan. Intussen kamp
ten E.C. en trainer met grote moeilijk
heden door talrijke blessures wie bo
venaan staat heeft het hard te verdu
ren, dat hebben we wel ondervonden
waardoor een noodopstelling moest
worden geformeerd. Niettemin werd de
strijd tegen Baarn thuis met vertrou
wen tegemoet gezien. Maar was dat het
zelfde elftal van een week geleden?
Aarzelend werd begonnen en al spoedig
stonden wij met 1-0 achter. Toen wer
den de bakens verzet en na ongeveer
een half uur werd een 2-1 voorsprong
veroverd. Dat het vijf minuten latei-
geen 4—1 stond kan gevoeglijk op reke
ning worden geschreven van de voetbal
goden. Intussen rook Baarn na de rust
zijn kans Kees Bouwens was uitge
vallen, waardoor Hoogendoorn op de
backplaats terecht kwam, hetgeen een
geduchte verzwakking voor de halflinie
betekende - maakte gelijk en wij moch
ten nog blij zijn dat het zo bleef. In
tussen hadden de laatste twee wedstrij
den weer drie punten opgeleverd, het
geen de burger moed gaf.
Zondag j.l. moesten wij naar Aals
meer, met nog al wat invallers. Weer
speelden onze jongens als het ware ver
krampt, zodat Aalsmeer wellicht tot
eigen verbazing merkte, dat het tegen
ons niet zo kwaad spelen is. Na een
verdedigingsfout werd het 1—0 voor
Aalsmeer en zelfs 2—0 na een hard
schot, waarbij de schutter echter o.i.
de bal eerst met de hand had gespeeld.
Daar zagen wij onze mooie kans in rook
vervliegen! Maar in de rust werd een
hartig woordje gesproken, Hoogendoorn
en Beekman wisselden van plaats en
na de rust kwam een herboren elftal
in het veld. Al heel spoedig werd het
2—1 door een prachtig schot van Wim
Bouwhuis. Maar ondanks alle pogingen
kwam er een halfuur lang geen wijzi
ging in de stand, terwijl de uitvallen
van Aalsmeer lang niet van gevaar wa
ren ontbloot. De klok kroop, de span
ning steeg met de minuut: één van die
wedstrijden waarin je een jaar ouder
wordt! Inmiddels was Roode, die zich
niet fit voelde, uitgevallen en vervan
gen door de oude Rolf. Dertien minuten
voor tijd gebeurde het! Rolf Leeser,
naar binnen gekomen, kwam vrij voor
doel, liet de bal nog even stuiten en
schoot hard in, vlak onder de lat. Aals-
meer's spil kon slechts met de hand
stoppen. Had de bal al gezeten? Maar
het fluitje van de goed en rustig lei
dende scheidsrechter had al geklonken:
penalty! Wie had graag in de schoenen
van de uiterlijk rustige Henne Bos
kamp gestaan? Een grote verantwoorde
lijkheid rustte op de schouders van on-
(Vervolg pag. 2, le kolom)