On dit et datjes
Ergens in de buurt v/an noorden
DE SELL
KEUKEN
poolt allen mee, het is voor a.f.c.
Those Wedding bells.
A re breaking up the old gang of
mine.
Doordat onze aandacht de laatste
maanden enigszins op andere zaken ge
richt is geweest, komen we wat laat met
deze rubriek. Laat, we geven het toe,
maar we maaien tegelijk het gras voor
ieders voeten weg, die had willen zeg
gen, dat sommige dezer makkers al aan
de koperen bruiloft toe zijn.
Welaan dan, wij feliciteren Wim
Hoffenaar en Else "jurriaans (een door
en door A.F.C.-huwelijk mogen we zeg
gen), Chris Schroder en Puck Settels,
Jan de Vries en Nol Raayen. Wim en
Chris blazen hun partij op de groene
velden. Ze hebben naar wij menen al
eens het genoegen mogen smaken een
kampioensoorkonde in ontvangst te ne
men. Misschien vergissen we ons, maar
dan kunnen ze toch zeker dit jaar een
mooie gooi doen.
Jan de Vries voetbalt niet meer, wat
hem er echter niet van weerhield zich
enkele jaren geleden van een voetbal
knietje te laten verlossen.
De drie dames behoeft weinig over
A.F.C. te worden verteld. Ze hebben
hun resp. plaatsen al gevonden.
Vrienden, alsnog onze felicitaties.
P. S.
Op verzoek van velen Uwer hebben
wij Rob llernard naar zijn plannen te
dezer zake gevraagd. Hij zal ons nog
berichten.
De man, die ons bij arbitrale wedstrij
den altijd vertegenwoordigde gaat A.F.C.
en Nederland voor een jaar of vier ver
laten. Een reisbureau te San Francisco
gaat gebruik maken van de kennis van
Martin Duinker.
Good Luck.
Door Concentratie Groot.
Onze grote rivaal van enkele jaren
geleden en naar wij hopen weer van de
nabije toekomst D.C.G. bestaat dezer
dagen evenals De Volewijckers 40 jaar.
De drie kleine parochieclubs hebben met
de fusie van een jaar of wat geleden
kennelijk een juist besluit genomen,
want de teams van D.C.G. zijn gevrees
de en geziene tegenstanders.
Bewijzen daarvan zijn de plaatsen op
de ranglijsten, welke worden ingeno
men. En bijna had de jubilerende ver
eniging ook onze A.R.O.L.-beker in haar
bezit.
Onze gelukwensen aan de Heer De
Ruyter en zijn mannen.
A.F.C. op het Witte Huis.
Neen, dit kopje wil niet zeggen, dat
Henk Kappelhoff zich in de strijd tus
sen Nixon en Kennedy heeft gemengd.
De zaak zit zo. Karei van Stuyvenberg
speelt in het Venezolaanse hockeyteam,
dat onlangs deelnam aan een groot tour-
nooi te New York. Ik meen, dat Vene
zuela dit tournooi heeft gewonnen en
daarna door President Eisenhower op
het Witte Huis werd ontvangen. Karei
heeft de groeten van A.F.C. overge
bracht.
De Volewijckers.
Consequent doorredenerend moet je
deze groen-witte vrienden over een paar
jaar de Onder-IJers noemen. Althans zij,
die nu altoos van Over-ljers spreken.
De Volewijckers bestaan dezer dagen
veertig jaar. Voor ons zal deze voetbal
club altijd in de gedachten blijven door
hun unieke prestatie om van de derde
klas naar de eerste en een jaar later
naar het Landskampioenschap door te
stoten. De kranten melden ons, dat ook
nu weer een behoorlijke voetbalgenera
tie het eerste elftal bevolkt.
Onze goede vriend Frans van der
Hilst, die tot verleden jaar zelf nog
actief voetbalde in het Överijse equi
valent van onze Zatten, heeft een Ju
bileumboek samengesteld, dat er mag
zijn.
Onze gelukwensen.
gebr. plieger
heerlen, amsterdam
Captains.
Gedurende de gehele wedstrijd mag de
doelverdediger worden vervangen, indien
hij in zijn functie als doelverdediger is
gewond. Tot de tweede helft is aange
vangen mogen hoogstens twee veldspe-
lers worden vervangen; na de rust
slechts één veldspeler, indien daarvoor
geen twee veldspelers zijn vervangen.
Voor de wedstrijden (amateurs) behoe
ven dus geen afspraken te worden ge
maakt.
Ander Shirt.
Op 15 november trad onze medestrij
der Rob Duis aan in het Letzeburgi-
sche Stadion om de kleuren van het
Nederlandse Studententeam te helpen
verdedigen tegen dat van het Groother
togdom Luxemburg.
Gelukgewenst met deze eer, Rob.
J. T. S.
TTet is weer eens gebleken dat een ge
slaagde visdag niets met vangen te
maken heeft. Organisator Ton had alles
tot in de puntjes verzorgd. Lieslaarzen,
een verscheidenheid van aas, verder kren
tenbolletjes en een slokje voor tegen de
koude voeten. Vooral de laarzen waren
niet te ontberen, want het land, waar
vanaf wij zouden gaan snoeken, was meer
dan vochtig. Ben, Jacques en Ton tra
den aan met modern, ter zake dienend
gerei, Arend, die het meer culturele ge
deelte behandelde, met een schetsboek
en ik met lichtelijk gedemodeerde spul
len. Mij werd in zoverre dispensatie
verleend, dat ik mocht baarzen en toen
maar de walkanten aftasten. Op de
droogste plekjes ging je nog tot over
de enkels in de prut, maar dat mocht
de pret niet drukken. De laarzen waren
erop berekend. De baars bleek een hau
taine minachting te hebben voor mijn
wurmen. Na enige tijd vruchteloos po
gen, waaraan ik bij het vissen zo lang
zamerhand wel gewend ben, heb ik de
boot van Ton opgezocht, die zich van
daaruit ijverig oefende met de hem nog
enigszins vreemd zijnde werphengel, doch
voorlopig met weinig succes. Toen hij
tenslotte tot een ruime zwiep kwam,
verdwenen zijn spullen aan de overkant
van de vaart in een vrij hoge boom,
t.w. in het gedeelte daarvan, dat over
het water reikte. Niet zonder gevaar voor
een nat pak, hebben we de zaak kunnen
redden.Alhoewel er geen snoek werd
gevangen, raakte de voorraad bruikbare
aasvisjes uitgeput. Arend en ik hebben
ons toen met een degie op het kleine
goed geworpen en op redelijke wijze kon
aan de vraag worden voldaan. Ben bleet
hardnekkig vanuit het moeras vissen en
het aas werd hem toegeroeid. Hij be
weert een keer beet te hebben gehad.
Alleen Jacob kon op enig succes bogen,
zij het dan een snoekje ver onder de
maat, dat na veel getob weer aan het
water kon worden teruggegeven.
Beduidend na zonsondergang arriveer
den wij in Nieuwkoop met de bedoeling
een warm hapje te gaan nuttigen. Het
ging niet door. Na achten zou de zaak
voor het publiek gesloten zijn. De tijd
was te kort en wij lieten toen maar wat
bitter-garnituur aanrukken met een bit
tertje. In de juke-box troffen we o.m.
„les enfants du Pirée" aan. Wat een
leuk muziekje is dat toch! Wij hebben
het enige malen opgezet, wat de geest
drift nog verder deed oplaaien. Inmid
dels had de prijsuitreiking plaatsgehad,
zonder discriminatie. Wij kregen allen
van Ton hetzelfde, een vervroegde St.
Nicolaas surprise, waar je thuis een goe
de beurt mee maakt, wat na zo'n dagje
wel eens nodig kan zijn.
In Amsterdam hebben we nog wat
vast voedsel tot ons genomen, waarna
de leider bij hem thuis ons met een
Italiaans drankje verder zoet heeft ge
houden. Het was weer een dag geweest,
waaraan men met genoegen terugdenkt.
A. M.
