Mixed Pickles
pooLt allen mee, het is voor a.p.e
Sijmen Wit
!ns al er Sl|me" Wl' hfe£t de leeftijd der sterken bereikt en daarmee openen we deze Mixed Pickles, omdat Hi zijn
stempel heeft gedrukt op de A.F.C.-Schakel. Zoals onze meeste lezers weten, is de Schakel geboren uit de nood
toen alle maatregelen werden bedacht om de hard afzakkende A.F.C. te redden. Het eerste jfar werd de redacüe
M,Vv°ed P-17 r" 13SS ue", kwam„SYmen Wit als redacteur. Hij had al naam gemaakt" met de legendarische
h hh PiCkleS' tr beroemde boeken welke op clubavond werden volgeschreven door leden, die iets op hun hart
hadden. Sijmen Wit was onmiskenbaar de primus inter pares en als Schakel-redacteur heeft Sijmen het blad een
cachet gegeven, dat daarna ondergetekende en later Jan Steensma trachtte en tracht te bewaren. Maar dit was het
eh ™e- n W3t J"16" l,0t CCÜ Ultz0nderlljke fi§uur in A.F.C. maakte. Zijn voortreffelijke humor, zijn spoontaneï-
zijn snelle reactie maakten hem tot een van de meest welkome leden in onze kring. Groots was hii bii de
3eHbT* bottertochten, waarvan hij onder het pseudoniem „Seagull" in de Schakel reportages in dichtvorm
nÏ véle jaren^eH °P g hUm0r' Waarin ün2e Sood old altiJd ^eeft uitgeblonken.
Meerum Terwogt
Helaas konden wij in het vorige nummer niet meer opnemen een in memoriam voor wijlen de nestor der Neder
landse sportjournalistiek Hans Meerum Terwogt, de vroegere chef sportredactie van de Nieuwe Rotterdamse Courant
De jongere generatie kan eigenlijk met beseffen, wat de N.R.C. en Meerum Terwogt voor de sport in Nederland
hebben gedaan. In een tijd, waarin het onderwijs, de kerken en de huisvader de sport min of meer beschouwden
als kwajongenswerk, waaraan elk verstandig woord was verspild, zag de hoofdredactie" van de N R C wat die snort
voor Nederland en voor de Nederlandse jeugd zou kunnen gaan betekenen. Zij was de eerste krant,' die een echte
sportrubriek opende en had het geluk als leider daarvoor aan te trekken Hans Meerum Terwogt, toen reeds een
befaamd internationaal voetbalscheidsrechter. Meerum, als heer geboren en heer gebleven, wist voor de sport deuren
te openen, die vroeger hermetisch gesloten waren. F ueuren
Er zijn tientallen verhalen over hem in omloop, waarvan sommige verzonnen zijn, sommige niet helemaal voor pu-
blikatie in aanmerking komen en sommige inderdaad helemaal waar zijn. Meerum had lef en Mj wist zich als iedere
echte reporter uit elke moeilijkheid te redden. Ik heb eens de volgende zin van hem gelezen: „Op de overdekïe
tribune van Sparta waren aanwezig de Rotterdamse adel en de andere bootwerkers." Ik werk zelf in Rotterdam en
je moet inderdaad lef hebben om als redacteur van een Rotterdamse krant dat te durven schrijven.
He5 vfhaaI wil ik U ook niet onthouden, omdat het blijk geeft van zijn vindingrijkheid In de oertiid
van het Nederlandse voetbal ging het Nederlandse elftal naar Kopenhagen. Van goedkope voetbaltreinen en dergelijke
had men nog nooit gehoord. Op zo n reis naar Kopenhagen gingen maar enkele supporters mee, die goed in hun
slappe was zaten, want een reis naar Kopenhagen was zo omstreeks 1910 een hele onderneming De enige speciale
verslaggever die meeging was Meerum Terwogt. Hij komt in zijn hotel, geeft zijn bagage af en gaat Kopenhagen ver
kennen Hij komt natuurlijk m Tivoli, waar in de grote zaal een orkest ontspanningsmuziek speelt voor een publiek
van zeker zeshonderd mensen. Meerum drinkt een biertje, pakt zijn portefeuille en' merkt tot zijn ontsteltenis dat
hij het papiertje met de naam en het adres van het hotel kwijt is. Nu is Deens een hele moeilijke taal - he
is net of ze alle klinkers vergeten hebben - en dus zit Meerum in nood. Het was zaterdagavond tien uur dus
hij kon ook met het Hollandse Consulaat opbellen. Meerum kijkt in het programma en daar staat in het Engels
dat het orkest bestaat uit Engelsen met een Engelse dirigent. Wat doet Meerum? Hij wenkt een kelner en laat aan'
de dirigent een briefje brengen in de Engelse taal met het verzoek om het Wilhelmus te spelen. Prompt gebeurde
er waar Meerum op hoopte, Toen de tonen van het Wilhelmus klonken, bleef de zaal zitten, want de Denen kennen
het Nederlandse volkslied met Maar de zes of zeven aanwezige Nederlanders gingen natuurlijk in de houding staan
Na afloop ging Meerum onmiddellijk naar de Hollanders en vroeg waar hij woonde, liet bleek inderdaad het
groepje Nederlandse supporters te zijn, dat in hetzelfde hotel logeerde en zo kon Meerum op zijn basis terugkeren
A.F.C verliest in Hans Meerum Terwogt een toegewijd vriend, die altijd klaar stond om "in zijn bladen (onder
a"C "e he helaas ter Zle'e gegane Sportief',') de amateur clubs te steunen. Hij heeft bij de overgang naar het be
taalde voetbal van ganser harte partij gekozen voor het A.R.O.L.-bekertoernooi en steeds wekte hij het publiek op om
de A.R.O.L.-beker en A.F.C. trouw te blijven. Zijn collega's en zijn talrijke vrienden zullen hem nooit vergeten.
Wij Nederlanders hebben in het buitenland de reputatie, dat wij onder alle omstandigheden koel blijven en^en
si natie rustig onder het oog zien. Daar zit toch wel iets in. Ik was bij een cricketwedstrijd en daar zei een onzer
supporters op het bankje: „Zeg, hebben jullie gelezen, dat er mensen "zijn, die op de top van de Mont Blanc gaan
zitten want ze hebben gehoord dat 14 juli de wereld vergaat." Voorzitter Kappelhoff was de situatie onmiddfllijk
ester en zei. „Dat kan met doorgaan, want op 15 juli moet ik met een combinatie tegen U.D. spelen Een door
slaggevend argument mogen wij wel zeggen. 6 speicn. een uoo.
Vertegenwoordiger
H. Timmerman, Amsterdam
Tel. 72 69 87
