s
Resultaten v/an de groene velden
BequnstiqiriQ van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Vierde Verslagmaand van het seizoen,
waarin we 65 zijn geworden.
Olijkbaar delen de aanvoerders in mijn
-*-* tekort aan werkelijke football-stuff,
want ik mocht slechts van enige (ze
waren wel niet allemaal uitgenodigd) wat
horen.
De toch ingevallen winter en onze
feesten deden ons onze gedachten meer
bepalen bij de administratieve en hier
en daar bacchanale kant van het ver
enigingsleven.
Het eerste verloor van V.V.A. en van
Hercules (gezamenlijke doelcijfers 0 voor
en 10 tegen) maar vond tegen Vrienden
schaar de weg terug en won met 1—0.
Onze mannen Lenz en Smit maakten in
deze wedstrijd hun rentree na hun bles
sure. Gelukgewenst.
Het vierde is nu na de misstappen van
het derde ons enige kanspaard gebleven.
Fred, zet hem op en breng dat elftal
weer in de oude, mij persoonlijk ook zo
bekende omgeving.
De overige elftallen spelen met wis
selend succes. Van de captain van het
achtste willen we wel eens horen, hoe
zijn team het heeft gemaakt. Overwin
ningen ho maar, en pret voor elf, ge
loof ik.
/V HET KIELZOG VAN A.F.C. I
De opmerkzame lezer zal het ex-
cusez le cliché ongetwijfeld niét ont
gaan zijn, dat in de vorige Schakel-editie
het gebruikelijke artikeltje over de be
levenissen van het tweede ontbrak.
Tegenover onze redacteur heb ik dit
ontbreken volledig kunnen maskeren ach
ter het zeer in zwang zijnde en als zo
danig steeds geaccepteerde Itijdgebrek-
motief. Edoch, voor sommige insiders heb
ik niet kunnen verbergen dat de minder
goede resultaten van ons team een rem
mende invloed hebben gehad op mijn
drang tot schrijven.
Ik had mij dit seizoen zo heel anders
voorgesteld. En al waren de laatste wed
strijden veel beter dan alle voorgaande
speciaal de wedstrijd tegen koploper
D.W.S.A. was in meer dan één opzicht
een verkwikking voor onze trouwe sup
porters toch is voor dit seizoen voor
ons dè kans verkeken. Jammer, want het
is mijn vaste overtuiging, die gestaafd
kan worden door tal van praktijkvoor
beelden in andere verenigingen, dat eerst
dan met succes op een kampioenschap
van ons hoogste team kan worden aan
gestuurd als het krachtsverschil tussen
de spelers van de 3 hoogste elftallen ten
aanzien van hun voetbalcapaciteiten tot
kleinere proporties is teruggebracht, heL-
geen alleen bereikt kan worden door
promoties van II en III. Zolang de lift
van ambitieuze spelers naar A.F.C. I maar
matig bezet is geloof ik alle prijzens
waardige pogingen ten spijt niet in
een kampioenschap van onze fakkeldra
gers.
Na deze met de oorspronkelijke be
doeling waaraan ik het voorrecht ont
leen hier te mogen schrijven niets
uitstaande zijsprong keer ik weer haastig
terug naar mijn uitgangspunt: het dooi
de opdringende Koning Winter wel heel
magere wedstrijdoverzicht, dat niettemin
een goede weerspiegeling geeft van de
stijgende lijn waarlangs de resultaten
van ons team zich bewegen. De onder-
volgende uitslagen spreken in dit ver
band hun eigen taal:
Volewijckers III—A.F.C. II 3—4
A.F.C. 1I-D.W.S. A III 2-2
A.F.C. II-O.S.V. II 6-1
Wij zijn, mede door het plotseling her
stel van de laagstgeplaatste verenigingen
(W'meer en R.K.A.V.I.C.) in onze afde
ling nog niet veilig, doch gezien het spel
van de laatste weken heb ik goede hoop,
dat wij ook na de ijspret nog een behoor
lijk aantal punten zullen vergaren uit de
resterende wedstrijden.
LODI JOUNG.
Verlies alsof U het prettig vindt,
win alsof U niets anders verwachtte."
Het is er dan toch van gekomen. Het
achtste heeft zijn eerste wedstrijd gewon
nen. De 15e november zal in de A.F.C.-
geschiedenis over het seizoen 1959—1960
bekend staan als de dag van de Ie (en
tot nog toe enige) overwinning van Uw
achtste. Met 1—0 werd The Unity 3 bij
ons op het 2e veld verslagen. Weliswaar
was het maar een benauwde zege, maar
het „overwinningszoet" smaakte er niet
minder lekker om.
Dat dit toch wel een belangrijk wapen
feit was, bleek uit de A.F.C—Schakel,
die vrijdags daarop verscheen en waarin
onze Voorzitter in zijn maandelijkse bij
drage „Van de Brug'' van dit feit mel
ding maakte.
Uw achtste was hierdoor zeer vereerd.
Bovendien is er sinds mijn vorige im
pressies (van een simpele ziel) in het
oktober nummer in het doelgemiddelde
een lichte vooruitgang te bespeuren.
Konden wij ons eerst na vier wedstrijden
op een veertigtal doelpunten tegen be
roemen; thans na twaalf wedstrijden
slechts 85.
Met onze schotvaardigheid wilde het
nog niet zo goed, want het aantal om
arbitrale redenen afgekeurde doelpunten
buiten beschouwing gelaten, werd in de
laatste acht wedstrijden acht keer de
vijandelijke doelman gepasseerd.
Voor de statistiek zullen wij nog even
de gespeelde wedstrijden de revue laten
passeren. Op 18 oktober traden wij op
eigen bodem tegen J.H.K. 5 aan. Met een
fikse 11 1 nederlaaag op zak bestelden
wij die avond ons biertje. De volgende
week was er in heel Amsterdam één voet
balwedstrijd afgelast wegens een fout en
dat was nu net het veld van Rivalen,
waarop Uw achtste moest aantreden te
gen de club van die naam.
Ook de volgende week konden wij niet
laten zien, dat ons team uit elf „voet
ballers" bestond en pas op 8 november
moesten wij weer spelen en wel tegen
Schinkelhaven thuis; dit werd opnieuw
een nederlaag 8—0.
Deze wedstrijd stonden wij weer dooi
de bekende samenloop van omstandig
heden met 9 man. Junioren Flip Engel
en Frans den Dekker waren echter bereid
om het achtste te completeren, nadat ze
zelf al een wedstrijd hadden gespeeld.
Hartelijk dank. jongens.
De week daarop was onze feestdag met
een overwinning, waarvan ik U boven
reeds verhaalde. Nog zien wij de ver
heugde en ongelovige gezichten van de
Sub-Commissie-A-heren.
Rivalen 2, waarschijnlijk niet bekend
met, maar zeker niet onder de indruk
van deze enerverende prestatie, liet de
week daarop niet met zich spotten en
stuurde ons met een 9—2 nederlaag naar
huis.
Dat de nederlagen tegen Ahrends 4
en J.H.K. 5, resp. met 5—1 en 5—2 geen
indruk maakten, zult U kunnen begrij
pen. Vermelding verdient nog het feit,
dat Junior Dick van de Elsaker, nadat
hij bij de wedstrijd A.F.C.—H.M.S. was
weggehaald, bereid was de opengevallen
plaats van onze geblesseerde linksbuiten
in te nemen.
Op de zondag na de Kerstdagen en de
A.F.C.-Kienavond moesten wij met het
team aantreden in het landelijke Boven
kerk tegen Roda'^3 5.
Om dit gebeuren te verhogen met een
feestelijke autoritje naar genoemde plaats
"aren 3 leden van de Commissie als
leider (ik hoop maar dat de Heer Meyer
niet zet „Lijder") aangewezen, terwijl
het wekelijkse bulletin vermeldde, dat
de sub-leiders nog aangewezen zouden
worden. Ondanks dit alles werd het een
2—0 nederlaag. Opnieuw stonden we weer
met 9 man, maar de Junioren Wijnie
Biickert, Hans de Geus en Oei Ing Ie
waren echter zo bereidwillig om het
achtste volledig te laten verschijnen.
Hartelijk dank hiervoor. De week daar
op moesten wij naar R.A.P. 5. Dat wij
met 5—1 in een prettige wedstrijd ver
loren is geen bijzonderheid, maar dat we
volledig en nog met 3 reserves waren is
wel een zeldzaamheid.
Zoals U ziet is dit niet bepaald groot
nieuws, doch in ieder geval beter dan
de vorige keer. Het nieuwe jaar is net
begonnen.
Misschien dat Uw achtste nog wel voor
een voorjaarsverrassing zal zorgen. Doch
hierover hopenlijk later meer.
JOH AN.
p.s. Heren van het achtste, U zorgt er
toch wel voor, dat ons team op de a.s.
feestavond in C-arlton op 13 februari
goed vertegenwoordigd is!!!!!
de Italiaanse keuken
imp. gebr. plieger heerlen, amsterdam
3
