Emigratie?
Mixed Pickles
Reimann, Stok Kersken's
Beounstiqinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
Feesten.
Tn de februari-Schakel hebben onze voorzitter en onze redacteur hun zegje gezegd over de feestavond van 7 u
A waar het Journalistencabaret optrad met „Persvers". Naar mijn bescheiden - nou ja. bescheiden f.
om te beginnen al niet juist, dat men de avond alleen toegankelijk stelde „boven de 18 jaai Men had dit gedaan
omdat men gehoord had, dat „Persvers" nogal „gepeperd" was. Dan had men het journalistencabaret niet moeten vragen,
F C is een sportclub en daar moet het niet nodig of gewenst zijn een grote groep jongeren van de jaarlijkse feest
avond uit te sluiten Overigens is mijn oordeel dat als men critiek wil hebben op dit over het algemeen uitstekende
programma, deze critiek meer op religieus terrein ligt dan op amoureus gebied en dat heeft nu net mets met een
leEnddSfnegeloofTkkedat een eigen „band" en een eigen cabaretgezelschap meer mensen uit de vereniging trekkem Dan
maak ie natuurlijk wel hele merkwaardige dingen mee. Onder Piet Vermeulen is het eens voorgekomen dat een dei
executanten, om zijn plankenkoorts kwijt te raken, zich zó daverend gelaafd had aan een van onze bekendste nationale
producten, dat hij, toen het zijn beurt van optreden was, op handen en voeten zijn „entree maakte. Ik heb het
beleefd dat een charmante jongedame midden onder haar liedje de handen voor het gezicht sloeg en uitriep O, je
ik weet ineens niet meer, hoe het verder gaat." En kennen de jongeren het verhaal van het toneelstuk, dat A.F.C. ee
heeft gespeeld? Wel, de zaal was enthousiast en het publiek lachte zich tranen, vooral toen de hoofdpersoon naar een
ingepakte mummie keek (het stuk speelde in Egypte ol daaromtrent) en pathetisch uitriep: Mijn God, hij is dood.
Na afloop kwamen de executanten in de zaal en men verdrong zich de hoofdpersoon te complimenteren Kere wat
hebben we gelachen' - Nou zeg, mijn meisje vroeg om een zakdoek, die had het gewoon niet meer. En dat stalen
smoel dat je er bij trok! Je vertrok geen spier!" Eindelijk kreeg de hoofdpersoon ook gelegenheid iets te zeggen en wit
van woedeJ en artistieke 'vernedering. riep hij: „Barst jullie allemaal! 't Was verdomme een drama!" Ja, die dingen
maakte je mee en hadden zo hun eigen bekoring.
En dan onze band, de befaamde „Reds Band". Met Willy Brusse, naar mijn overtuiging de besteamateur-drummer
die er ooit in Nederland geweest is, met de zeer serieuze, nauwgezet oefenende Jan Bosch als violist, met de J
bedrijvige Sjemou". Piet Vermeulen heeft in de „Schakel" aan die Reds-band eens een gedichtje gewijd. Een couplet
h m Zweven, omdat ik het zo levenswijs vond: „Erits die speel, op een trompetje doch daar hoor je n.et vee^van.
Maar voor hém is 't een verzetje en daar komt het maar op an." Ja, „daar kwam het maar op an.... Nu geef ik toe,
da^ wh veel meer op dit soort verzetjes waren aangewezen. Er was nog geen televisie, de radio stond in haar kinder
schoenen en we moesten toch ook door de eindeloze, sombere Hollandse winters heen. We leefden naar de verzetjes
toe als het ware. Naar de danslessen, (mensen, die in 1926 gezien hebben hoe Ge Bosch, Dick Bessem en ik de Char est n
leerden, hebben ons om strijd verzekerd, dat dit schouwspel van hun levensdagen niet meer zouden vergeten. een
die dansmeester is nooit meer de oude geworden). ni- 1,
Naar de avondjes van A.F.C., dik onderstreept in je agenda. Het „verzetje". Voor de uitvoerenden en voor het
en zo kwam dan - ondanks fouten, vergissingen en ontsporingen - dat magische contact tussen „de zaal en „de Bühne
tot stand dat nu zo vaak en zo node ontbeerd wordt. Afgekeurd.
De iaarliikse heibel over het afkeuren van terreinen en over het afgelasten van het voetbalprogramma hebben wij
dus ook weer gehad De K.N.V.B. is iedere week toegejuicht en afgekraakt en als dit het geval is, dan mag de objectieve
beoordeelaiar concluderen, dat de beslissingen „redelijk" geweest zijn. Dan hebben in het licht der publiciteit gestaan de
directeuren van het Olympisch Stadion en van het Feijenoord Stadion en verder de gemeente-ambtenaren die over de
wèmemite terreinen gaan Bas van Krimpen schijnt gezegd te hebben: „Consul of géén consul, er wordt niet gespeeld en
Dkk Bessem: „Ik lLt mijn terrein niet moeren". Wel, ik ben er niet. bij geweest, maar ik neem aan, dat zo iets wel
U neemt uw inboedel geheel of gedeeltelijk mee?
De zorgen daarvan kunt U aan ons overlaten.
Vereenigde Expeditiebedrijven N.V.
Afd. Internationale verhuizingen
O.z. Voorburgwal 1 57-1 59, A'dam
Tel. 66771 (7 lijnen)
Verpakkingen, uitvoerformaliteiten, douanebehandeling.
Speciale verpakking voor overzee
Verzendingen naar alle werelddelen
5