BeQunstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö Maar weet je wat wel goed is en dat 's zeker goed bekeken, Je kunt je plaats voor het seizoen voor tien [gulden bespreken. T. En ben j' een beetje zakenman, wil je graag honderd geven Want dan heb je een vaste plaats besproken voor je leven! En dan maar kijken naar de sof en dat voor [slechts één meyer! Niet scoren o, o. Deze naam doet onze Pieternel herinneren aan Paul Meyer, die kwieke vrijer, die ze zo graag ziet spelen, maar die ze zo vaak moet missen. Ook Thomasvaer is het er niet mee eens, dat Paul zo vaak het veld moet ruimen. Overigens zijn alle jongens het echtpaar even lief. Als ze nou maar eens tot meer 'schotvaardigheid konden komen, Weet je wat? 1'. en I gaan er over zingen SCORINGSLIED (Melodie: „Nel blu etc. Volare) 1. T. Zolang ik A.F.C. ken zitten w' in de puree, 't Is "altijd knijpenhet loopt nou es nooit een [keer mee! P. Iedereen die aan de kant staat kan heel goed [vertellen, Hoe of de elftalcommissie het team op moet [stellen! REFREIN: Samen: Niet scoren, o, o! Verloren, o, o, o, o! Soms geeft er eentje een loei Dan roepen we allemaal: oei! En dan beven we even Maar 't zal niet veel geven De schutter had veel te veel haast! Soms wel huizenhoog over En dan weer een paar meter naast! En ze willen zo graag Maar ze zitten er mee in hun maag! We kniezen, o, o! Verliezen, o, o, o, o! We dragen lijdzaam ons lot Eens komen ze wel weer top schot! Dus mensen houdt goede moed, Het komt vast uiteindelijk goed! Het moet! II. P. Iedere speler doet altijd zo veel als hij kan! Als hij het veld ingaat is hij ook heel wat van [plan! T. Iets onbegrijp'lijks blijft steeds op de voorhoede [drukken 't Spel is niet slecht, maar jandorie, het wil [nooit es lukken! REFREIN P. Op de verjaardag van de club, was 't jaarlijkse [diner Uitbundig was dit feestmaal niet, al was [alles O.K.! Maar ja, Lou Woudstra werd gemist, zoiets [vergeet je niet Toen bleek wel dat de brave Lou een leegte [achterliet. T. De Nobelprijs werd deze keer geschonken aan [een werker, Die voor de club veel heeft gedaan: 't was deze [keer Cor Kerker! De prijs was zeker wel verdiend want werken [kan die gast! Want hij doet steeds meer dan zijn plicht en [altijd enthousiast! P. Henk Esser, sedert jaar en dag de praeses van [deez dis, Is als zodanig heengegaan; tot veler droefenis! Het was Henk Kappelhof die eerst een [afscheidswoordje sprak! Toen kreeg Henk Esser een cadeau: 'n stel [glaasjes voor cognac! En het serviesje was versierd met A.F.C.-embleem! Dorst. Tja, dat zit erin. Daar krijgt Thomas dorst van en hij laat de glazen vullen. Bier voor hem en de pianist en jus d'orange voor Nel. Het smaakt hem kennelijk en hij roept onze pachter toe: Ik heet U welkom, Bakker, Joop, hier in ons [drinkgraag clubje! We zingen allen welgemoed: Kom geeft ons nog [een drupje! En is dat drupje dan een drup, dan zijn We pas [content En geef je ons een goeie maat, ben je een fijne vent! Pieternel vindt het eigenlijk maar zo zo, die dorst, maar Thomasvaer, goocheme jongen als hij is, valt haar gauw in de rede: T. Ter zake Nel on with the show vooruit, [daar gaat ie weer! De f>ers en propaganda comm. die showde weer [een keer. 1 maart, Minerva Paviljoen, was er weer feest [geblazen Wat die commissie jaarlijks brengt, dat blijft [me steeds verbazen! P. Want Cees de Lange met zijn troep hielden ons [prettig bezig Alleen nog veel te weinig A.F.C.-ers waren er [aanwezig. T. Verjaardag van ons A.C.C. werd luisterrijk [gevierd In 't mooie Amstelclubgebouw 't was met een [band versierd! P. Eén van de oprichters van ons werd S maart tachtig jaar! Vriend Piet van. Vliet, proficiat! Hoe speel je [zoiets klaar! T. Het eerste deed het tamelijk, maar 't tweede [grandioos! Er zat een Kampioenschap in: dat merkte w' al [een poos! Tot groot pleizier van Jaap van Nek, de [manager van 't tweede, Wanneer er weer gewonnen werd, keek hij zo [echt tevreden! De inleidingsaccoordjes op de piano verraden, dat het tweetal weer een lied zal aanheffen. Hoera, ons vermoeden is juist. Voila:

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1959 | | pagina 7