Pers-vers
30 januari, A. B. Melchers 60 jaar
Mannen
poelt allen mee, het is voor a.p.c.
A ls er iemand in A.F.C. 60 jaar wordt,
dan betekent dat in den regel dat
hij naast een serie gelukwensen te heb
ben ontvangen zelf aan zijn beste intieme
vrienden een gezellig borreltje aanbiedt,
of een etentje arrangeert, doch dat be
tekent niet dat er een artikel in de
Schakel komt. F.n als dus deze keer van
die regel wordt afgeweken, dan zijn daar
wel heel speciale redenen voor, en ik
acht mij gelukkig, dat de Schakel-
Redacteur mij verzocht heeft, dit be
langrijke feit voor onze vriend André
Melchers niet onopgemerkt voorbij te
laten gaan en zeker niet in onze goede
Schakel, die altijd komt binden de club
en zijn vrinden.
/.oals gebruikelijk bij mensen, die
ouder worden, wordt teruggegrepen in
de geschiedenis en dan herinnert men
zich zo gaarne momenten uit een lang
zamerhand reeds langvervlogen tijd. ik
moet dan teruggaan tot de periode
1914—1919, dus practisch de periode van
de eerste wereldoorlog, wanneer ik André
Melchers regelmatig tegenkom op de
sportvelden achter de Pijp (U weet wel
dat oude gedeelte van Amsterdam-Zuid
met zijn eentonige huizenblokken). Hij
als lid van de voetbalvereniging „Sport",
ik als lid van de voetbalvereniging S.D.O.
Dat zelfde „Sport" bestaat nog en speelt
zijn bescheiden rol in de le klasse A.V.B.
en mijn goede oude club is reeds 40 ja
ren ter ziele. André was een forse
middenvoor, zag niet tegen een geweldje
jVTannen en mannetjes doen duur en
gewichtig, zegt men: ze hebben tele
foons, succes-agenda's, auto's, besprekin
gen, rimpels in de voorhoofden, 4-kleuren
potloden en humeuren.
Ze staan 's ochtends op, eten het voor
geschreven beschuitje (tegen manager's
ziekte), be-old-spicen zich, snellen naar
hun eerste espresso en drinken daarna
hun sherry; lunchen dan tot 14.30 uur,
vergezellen elkaar discussiërend naar kan
toor, tekenen de post en komen dan dood
moe thuis.
Sommige mannen en mannetjes heb
ben ook nog A.F.C., waardoor zij dan
eigenlijk bigamist zijn ook (voor zover zij
althans wettelijk gehuwd zijn).
Deze categorie is nog iets aantrekke
lijker; na opgemelde dagtaak begint hun
avondtaak:
„effe bellen" „effe naar Jan" „effe
naar clubavond" en komen dan in de
kleine uurtjes met „je moet de groeten
hebben van allemaal" geeuwend thuis.
Toch zijn ze wel lief.
Want als het voor het sluiten van de
broodjes-zaken is, dat zij thuis komen,
dan nemen ze een croquetje mee. Wordt
het later, dan brommen ze: „ik kan
toch moeilijk een sherry voor je in laten
pakken".
Daarin hebben ze gelijk.
LORA.
op, zowel met zijn mond ais met zijn
grote lichaamskracht. Wij zien beiden
met heel groot genoegen terug op die
periode in ons leven, daar achter de
Rustenburgerstraat (zijn club) en de
Cornelis Trooststraat (mijn club) met
grote publieke belangstelling op die
zandvlaktes, waar wij toen nog zelf de
goalpalen plaatsten en ons in een melk
zaak of thuis op zolder verkleedden.
Jaren verlopen en een enkele keer
ontmoetten wij, oude tegenstanders op
het sportveld, elkaar nu in de Maat
schappij. André vindt zijn weg bij de
Amstel-Brouwerij en het toeval wil dat
zijn zoon zo omstreeks de tijd. tegen de
tweede Wereld-Oorlog lid wordt van
A.F.C. en aldus komt Vader André bij
A.F.C. terecht en ontmoeten wij elkaar
weer vrij regelmatig.
Maar dan komt voor onze goede vriend
André de grote catastrophe in zijn leven:
een ogenschijnlijk niet belangrijke rheu-
matische aandoening brengt hem in 1943
op zijn bed en naar later blijkt definitief,
want nu tellen wij 1959 en André is
onder de buitengewoon goede en op
offerende zorgen van zijn vrouw nog
steeds aan het bed gekluisterd en slechts
met de allergrootste inspanning en met
allerlei zeer speciale zorgen en bijzondere
kosten kan hij eens in de zoveel jaren
zijn huis verlaten om iets van het
wereldgebeuren met eigen ogen te aan
schouwen.
Hulde.
En hier kom ik aan het kernpunt van
mijn artikeltje: ik moet hier grote hulde
brengen aan de enorme geestkracht, die
André heeft opgebracht en nog opbrengt
om onder zulke zware omstandigheden
zichzelf meester te blijven en geestelijk
100% volwaardig zich in te leven en
alles mee te maken wat er in de wereld
gebeurt. A.FC. heeft daarbij bij hem een
zwak plekje, want in de hongerwinter
van 1944/45 zijn er heel wat levensmid
delen in de huize Melchers gekomen en
daar zijn hij en zijn vrouw nog altijd
dankbaar voor en ook hun beide kinde
ren, thans flinke mensen in de maat
schappij. André Melchers werd een
trouw medewerker van de Schakel, spè-
siaal in dichtvorm, onder het mooi
uitgedachte pseudoniem B. S. le Marché
(zoekt U maar uit hoe bij hieraan ge
komen is). Zonder ooit een wedstrijd te
zien of het A.F.C. leven mede te maken
dicht hij er op los en al krijgt hij wel
eens critiek (Jo Wijnand, de A.V.B. en
ook ondergetekende) hij gaat lustig door.
Een grote periode was voor hem toen
A.F.C. veel soldaten in Indonesië had,
onze z.g. Heren Zeventien en André het
contact met deze soldaten onderhield.
De desbetreffende A.F.C.-ers zijn hem
nog dankbaar daarvoor en eens is dit
beloond door hem op bed op een
brancard een avond aan te bieden in het
A.F.C. Clubhuis. Maar André onderhoudt
ook uitstekende relaties met andere
sportclubs en clubbladen (o.a. W.V.V.-
Winschoten, Ajax en Blauw-Wit als
voornaamste) en deze clubs met ons ge
zamenlijk plus ons Erelid Dick Bessem,
(als Stadion-Directeur) hebben hem voor
het vele werk wat hij verzet gehuldigd
door hem en zijn Vrouw een televisie
toestel aan te bieden, waarvoor het geld
destijds op wel zeer vlotte en gemakke
lijke manier bij elkaar kwam.
Moge het André Melchers gegeven
zijn nog lang dezelfde geestkracht op te
brengen welke hij steeds onder uiterst
moeilijke omstandigheden heeft op
gebracht en moge het ook zijn Vrouw
gegeven zijn hem daarbij nog lang met
niet aflatende ijver en concentratie te
steunen. André Melchers, ook wij, A.F.C.,
hopen van harte dat het bijzondere
pseudoniem (al is het dat thans eigen
lijk niet meer) nog lang in de Schakel
moge voorkomen en dat van tijd tot
tijd menige A.F.C.-er zich geroepen voelt
een uurtje langs te komen aan de
Rivierenlaan 16 Tel. 722448. Aan be
langstelling zal het je op de 30e januari
niet ontbreken, dat staat al wel vast,
wanneer ik deze woorden schrijf.
J. v. N.
Tijdens onze jaarlijkse feestavond op 7 februari a.s.
in het Minerva-Paviljoen, zal voor U optreden
Het Amsterdamse Journalistencabaret
in zijn programma
Voorziet U tijdig van plaatskaarten bij de
U welbekende adressen
4
