Mixed Pickles
Santa's Eve
Bequnstiqinq van onze aöveRteeRöens, houöt öe schakel in stanö
Plannen.
Jo Hurwits heeft met zijn initiatief om via een commissie uit de Amsterdamse eerste en tweede klassers
amateurs de zaak van het amateurisme onder de aandacht van belanghebbenden en belangstellenden te
brengen wél succes gehad! Een stroom van interviews en artikelen is het gevolg geweest en nu de kruitdamp
enigszins is opgetrokken, kan men zo'n beetje overzien, wat er leeft. Tot nog toe zijn de volgende ideeen uit
de bus gekomen (de volgorde is min of meer chronologisch genomen naar gelang publicatie).
(1) Maak een competitie voor „onafhankelij ken" waarin geplaatst worden semi-profs die niet meer kun
nen betalen en de eerste klas kampioenen der amateurs, die zich daar kunnen gaan voorbereiden op beta
ling (Jan Liber in „Het Vrije Volk").
2) De semi-prof clubs moeten verdwijnen. Wij moeten overhouden een stuk of 15 „full-profs en de rest
„full-amateur". (D. Knegt, Ajax).
(3) Als de K.N.V.B. het terugstromen van de semi-profclubs naar de amateurafdeling niet wil belemme
ren, dan moeten de amateurs een eigen bond stichten. (J. H. Wijnand, A.F.C.) ni
(4) Naar het amateurisme teruggaande semi-profclubs moeten na een jaar wachttijd allen begin
nen in de 4de klasse amateurs. (Dick van Rijn voor de A.V.R.O.-microfoon)..
(5) Semi-profclubs moeten hun amateurafdeling kwijt. (K. van Rijswijk, H.B.S.).
(6) Geen terugkeer van semi-profs naar de amateursafdeling. Als zij het niet kunnen houden moeten zij
liquideren of een fusie met andere clubs aangaan. (P. C. van Houten, H.F.C.)
Het aardige hierbij is, dat er dus niet alleen amateurs gereageerd hebben, maar dat hier ook uitlatingen
zijn van sportjournalisten en uit het semi-prof-kamp. En nu is één ding bijzonder interessant en hoopge
vend: Hoe de ideeën ook uiteenlopen, het is zonneklaar, dat er steeds meer verzet rijst tegen het systeem
waarbii semi-profs zonder meer kunnen terugkeren naar de amateur-afdeling, waarin zij speelden, toen zij
besloten semi-prof te worden. (Dit is tot nog toe gebeurd met de 2de klasser T.O.P. uit Oss en de 1ste klassei
Emma uit Dordrecht).
Oude Koe.
Velox" brengt in haar clubblad de oude (wij dachten nu wijlen) Koe in de „wei" volksclub„Corin
thians". Het clubblad van „Velox" schrijft o.a.: ,Wij vinden het niet charmant dat men durft te zeggen:
laat Velox maar fuseren, omdat er van de 600 Velox-leden 14 semi-prof zijn? Of U kunt naar de 4e klasse
KNVB Kijkt hier niet de oude Corinthians-geest „om de amateur-hoek?" En verder: „Wij zijn uit barre
noodzaak gepromoveerd. Alle volksclubs, die straks amateur-landskampioen worden zullen die promotie-
kans zo mogelijk nemen. Een volksclub beschikt meestal niet over donateurs of ere-leden, die de jaarlijkse
tekorten kunnen aanvullen, uit clubliefde, prestige of een gevoel van zelfbelangrijkheid. Ook Velox met.
Onze vereniging moet zichzelf kunnen bedruipen. En helaas, er zaten voor ons in de amateursectie geen mo
gelijkheden meer om self-supporting te blijven.
Laten wij beginnen met vast te stellen, dat de huidige strijd niets te maken heeft met standsverschil.
Clubs als Be Quick-Groningen, Willem II, D.F.C., Haarrlem toch zeker géén volksclubs zijn semi-prof en
echte volksclubs als Zeeburgia, T.O.G., de Spartaan en D.W.V. zijn amateur. En als de schrijver denkt, dat de
amateurclubs alleen draaien op extra-bijdragen van donateurs of ereleden, dan heeft hij in zijn leven wei
nig gelegenheid gehad, om de boekhoudingen van amateurclubs te bestuderen.
Velox meende, dat haar recettes te veel terugliepen als 1ste klasse amateur en toen zij kampioen van Ne
derland werd en' daardoor 2de divisie semiprofs kon worden, heeft zij dit gedaan. De algemene vergadering
van Velox heeft dus de „gok" aangedurfd, dat betaling van enige duizenden of tienduizenden guldens per
jaar aan haar spelers meer dan zal worden goedgemaakt door stijgende recettes. Dit is het goede recht van
de algemene vergadering van Velox en daarmee heeft niemand verder iets te maken. Maar dit nu op te han
gen aan het feit, dat Velox volksclub is, vinden wij een beetje demagogisch. J. W.
Het zou een gewone trainingsavond
zijn met film na, en het zou
niet zo laat worden, dacht Paps. En
ik dus ijverig aan het dichten.
De avond voor St. Nicolaas is er
wel iets te doen.
Tevreden, dat ik £e tijd voor me
zelf had, begon ik te rijmen van
Klaas en geraas en Piet, die alles
ziet.
Om 11 uur denk je: „Zou ik nog
opblijven, nee hoor morgen is het
5 december dus een drukke dag, ik
maak lekker een kruik, de heer des
huizes zal direct wel komen".
Aldus ben ik zo tussen waken en
dromen ingedoezeld, tot ik met een
schok wakker werd: „Nog niet thuis,
van een trainingsavond, toch mets
bijzonders zou je zeggen".
En ik foeter toch wel angstig in
mezelf: „Donkere weg, daar lees je
zoveel van tegenwoordig, van ijzeren
staven op hoofden van nietsvermoe
dende mannen. Dan plots het licht
op de trap aan, ik eb terug:
„Gelukkig, daar is hij"!
Behoedzaam gaat de deur open en
dan weer dicht. Glurend door mijn
oogleden wacht ik rustig af. Dan
klinkt een kloek: „Dag vrouw" op.
„Goeden nacht", zeg ik, met na
druk op nacht. „Daaag", zegt hij
hartelijk, „je moet de groeten heb
ben van die en van die. Ouwe liedje,
afleidingsmanoeuvres, ken ik, ken ik
al zo lang". „Nou ook al goed", on
derbreekt hij.
„Hé, hé" en met rillerige gaap-ge-
luiden duikt hij in de andere helft
van de lits-jumeaux.
Mopperend, omdat t weer zo
was, groepeer ik mijn kruik tegen
mijn voeten en reagerend op het
klokkend geluid van de „hot water
bottle, zegt hij: „hè, geef mij de
kruik".
„Nea&\ zeg ik hardvochtig, „hou
ik zelf".
„Zal ik onthouden als jij weer eens
koude voeten hebt, mag je ze ook
niet warmen."
,,'t Doet me werkelijk niets, zal ik
dan wel weer zien", en terwijl ik
vertel, dat zo heb zitten dichten
klinkt een intens-tevreden gesnurk.
Hij slaapt al, de snoodaard.
Ik lig nog lang wakker en denk,
hoe dat toch komt, dat je nooit lang
kwaad kan blijven.
J.
3
