Resultaten van de groene velden
De Zatten
HET VIERDE GEDEGRADEERD
BequnstiQinq v&n onz6 AÖV6Rt)66Rö6RS, houCvt ö6 schAksl in stianö
Het is zover, het seizoen 1957/1958
is achter de rug. Weliswaar is
mij vandaag nog niet bekend of mijn
goede vierde de dans heeft weten te
ontspringen, maar elders in dit blad
zult U dit te weten kunnen komen.
Het tweede elftal kon de zo nood
zakelijke bekroning van de promotie
niet ten uitvoer leggen. Regelmatig en
verdiend werd het onderspit gedol
ven tegen D.E.M. 2 uit Beverwijk,
die zich als goede voetbalmakkers
ontpopten.
Na de uitwedstrijd, die met een
behoorlijke mazzel in een 44 ge
lijkspel eindigde hadden de optimisten
onder ons nog hoop. Thuis gingen we
met 31 kansloos voor de bijl.
Bij het begin van dit seizoen zag
ik drie taken voor ons liggen, t.w.
de promoties van het eerste, het
tweede en het vijfde elftal. Het
tweede is er het naast aan toe ge
weest. Geen van deze drie taken zijn
dus vervuld.
Volgend seizoen er maar weer
tegenaan dus.
De zatten zijn wel gepromoveerd.
Alhoewel dit nu niet direct echt no
dig- was, heeft deze promotie toch
nut en kan in de verre toekomst zelfs
veel nut hebben.
Enfin, wij mogen U een plezierige
zomer wensen en voor het laatst dit
seizoen Uw aandacht vragen voor
de aanvoeders, die nog wat te schrij
ven wisten.
Hier is het laatste verslag van het
Derde elftal.
Op 18 mei speelde A.F.C. 3 tegen
T.O.G. 2, ook deze wedstrijd verloren
wij. Door verschillende misgrepen in
de achterhoede stonden wij niet de
rust al met 3—0 achter T.O.G. 2
vocht voor zijn laatste kampioenskans
en speelde zeer fanatiek en een beetje
hard. Na rust ging het bij ons veel
beter en werd het snel 3-2 door 2
mooie doelpunten van Daan Perton.
Vlak voor tijd maakte T.O.G. 42
door een snelle uitval en met deze
nederlaag was het seizoen voor ons
afgelopen.
Nog even een statistische terug
blik op de competitie A.F.C. 3 speel
de 20 wedstrijden won er 9, speelde
4 gelijk en verloor er 7 en haalde 20
punten, een gemiddelde van 1
precies dus.
Wij maakten 55 doelpunten en er
werden er 47 tegen ons gemaakt dit
is per wedstrijd van 2,752,35.
In de eindstand bezetten wij de
vierde plaats achter De Spartaan,
T.O.G. en R.K. A.V.I.C.
In de 20 gespeelde wedstrijden die
wij speelden hadden wij 52 spelers
nodig. Slechts 6 spelers speelden meer
dan de helft van de wedstrijden mee
n.l. Vogel en Schroder (17), Vrees
wijk (15), Reddering (13) en Ohm
en Perton (12).
Doelpunten werden door 16 ver
schillende spelers gemaakt:
Duco Ohm was topscorer met 18
goals;
Mathieu Vreeswijk was tweede met
10 en Daan Perton derde met 6.
Het elftal heeft twee aanvoerders
gehad n.l. Duco Ohm tot iets over
de helft van het seizoen, die daarna
naar het Vierde en Tweede verhuis
de en voor de rest ondergetekende
die het seizoen dus afmaakte aan
gezien een elftal nu eenmaal een
aanvoerder nodig heeft.
Ik wens alle lezers een prettige
vacantie en tot het volgend seizoen.
CHRIS SCHRODER.
De eerste van de twee wedstrijden
tegen Zaandijk is door ons met 53
gewonnen. Aanvankelijk zag het er
niet naar uit dat we zo snel aan een
voorsprong zouden komen. Maar
voor de rust stonden wij met 20
voor. (Helaas is het mij ontgaan wie
de doelpunten gemaakt hebben,
maar hopelijk, wordt het mij niet
kwalijk genomen). Na de rust kon
Zaandijk door een penalty de achter
stand verkleinen 21. Weer kwamen
we tot doelpunten 2x, 41. En weer
met een penalty kon Zaandijk scoren
42. En na dat we 52 gemaakt
hadden, kon de tegenpartij in de
laatste minuten de stand nog op 53
brengen. Ik hoop U van de laatste
wedstrijd wederom tegen Zaandijk
ook goed nieuws te brengen, want
dat betekent tevens het behoud van
A.F.C. IV.
De wedstrijd tegen Meteoor ligt
me beter in 't geheugen. Deze wed
strijd eindigde in een gelijk spel 11,
waarmee een kostbaar puntje werd
binnengehaald. Met wind tegen start
ten we met goede aanvallen en wisten
doordat de keeper de bal liet glippen,
door Wil v. d. Smagt de leiding te
nemen 10. Na de rust wind mee,
dus dat zat wel goed, maar het liep
anders uit. Door een aarzeling in de
verdediging kon de Meteoor de stand
in evenwicht brengen en daar bleef
het bij.
HENK HUISMAN.
Zoals U al in het artikel van onze
voorzitter hebt kunnen lezen, heeft
ons vierde niet kunnen zegevieren
over Zaandijk.
In een matige wedstrijd, welke
alleszins hoopvol voor ons begon,
scoorden wij na een half uur een
doelpunt. Evenwel 2 minuten voor
rust maakte Zaandijk gelijk.
In deze stand kwam ook na de
rust geen verandering. Aangezien
een gelijk spel voor Zaandijk vol
doende was, betekende dit de degra
datie van ons vierde elftal. Een wed
strijd welke bewees, dat wij inder
daad tot de zwakste van deze af
deling behoorden. Een elftal dat met
weinig overtuiging speelde tegen een
tegenpartij, die beter voetbalde.
Een wedstrijd die wij ook sportief
bezien maar zo spoedig mogelijk
moeten vergeten.
Laten wij het komend seizoen
trachten het verloren gegane terrein
te heroveren, zodat het vierde elftal
wederom tot een der K.N.V.B.-elftal-
len zal kunnen behoren.
J. M.
Aannemende, dat U elders en eer
der in dit nummer reeds op de
hoogte gesteld bent van het feit, dat
dit elftal noeste en, het mag hier
nog wel eens even gezegd, technisch
knappe spelers bezit, kampioen is
geworden, rest ons slechts U deel
genoot te maken van onze vreugde.
Dan begin ik met een beetje ge
schiedenis. In 1947 vatten Otto van
Rijn, Kick Sierhuis en. enige anderen
het idee op om deel te nemen aan
de zaterdagcompetitie van de A.V.B.
Steeds werd de tweede plaats of
daaromtrent ingenomen en U kunt
zich voorstellen hoe groot het plezier
van de initiatiefnemers, die nog deel
uitmaken van de vaste kern van het
elftal, is, nu eindelijk een klasse hoger
kan worden gespeeld.
Het moet mogelijk zijn, en dan kom
ik aan een droombeeld van enigen
onzer, met een zaterdagelftal in de
K.N.V.B. te spelen. Weliswaar schei
den ons nog een paar treedjes van
deze bovenste sport op de ladder,
maar toch, als het zou gelukken een
aantal jongere, enthousiaste spelers
voor dit elftal te winnen, is een en
ander lang niet onmogelijk.
Maar goed, quien sabe?
Overigens is ons kampioenschap
gevierd, vrienden. Het begon met een
opwekkende brief van onze kapitein,
Cor Kerker, die maar vast op de
overwinning vooruit liep en ons
waarschuwde, dat het die bewuste
zaterdag wel een uurtje later zou
kunnen worden. En laat-ie nou gelijk
krijgen. Op beide punten.
De wedstrijd zelf, tegen Megiho,
was eigenlijk al gauw beslist. Na 10
minuten was de stand 40 in ons
voordeel. Er werd dit eerste half uur
spel van de allerhoogste kwaliteit op
de grasmat gelegd. Natuurlijk, vlug
is anders, maar wat wil men? Enfin
we wonnen met 81.
Doordat het gezelschap in ons
Clubhuis nogal heterogeen was, kwam
pas na een half uurtje, toen we in
een grote kring midden op het tweede
veld waren gaan zitten, de stemming
erin. Ooggetuigen, die vanuit de
clubhuisvensters de zaak gade sloe
gen, verzekerden mij later, dat ons
