j.h. essep
Van Cs
Medeleven
£ou Woudstra
COMMISSIONNAIR IN
EFFECTEN
BLOEMEN
VAN BAERLESTRAAT 39, TEL, 720140
BeQunstiQinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
was het: Iedereen kende hem. Kende
hem als een goed clubman en organi
sator, èn als een prettig verteller.
In onze eigen herinnering, echter,
zal hij blijven voortleven als umpire
en als gastheer. Als de gastheer, die
zijn huis bij verscheidene gelegenhe
den wagenwijd open zette voor een
aantal dakloos in Amsterdam rond
zwervende Quickertjes, maar vooral
als de umpire, die een jong bowler
zeer veel wijze lessen en steun gaf.
Hij ruste in vrede."
J. T. S.
Je wordt er, excuseer,
gewoon bedonderd van.
Dat kan eenvoudig niet,
een nog zo jonge man.
't Maakt je opstandig eerst
en dan maakt het je stil.
En je begrijpt het niet.
Men spreekt dan van Gods wil.
Echter, de zin hiervan
kun je maar niet verstaan.
Lou's krachtige figuur
zie je nog voor je staan.
Hoog rijst hij voor ons op.
Wij ondergaan bewust
zijn imponerende,
ons) wel aandoende rust.
Het grijpt ons óók zo aan
zo gaat het althans mij
wijl velen onder ons
toch ouder zijn dan hij.
Weet niet meer waar wij 't eerst
elkaar hebben ontmoet.
Maar 't was nog in de tijd
van prille overmoed.
B. S. LE MARCHÊ.
heRenqRacht 92
TEL. 41864-42864, BEURS 41057
Ook buiten onze A.P.C. heerste ver
slagenheid. Tal van blijken daarvan
bereikte het Bestuur. Wij noemen
brieven van: Lo Brunt namens de
K.N.V.B., H.B.S., H.F.C., Robur et
Velocitas, Zeeburgia, V.O.C., Roei- en
Zeilvereniging De Amstel en van de
heren G. J. Jolink (oud-voorzitter
van de Afdeling Amsterdam van de
K.N.V.B.), Hein Winter (aanvoerder
H.F.C. I), Chris Oolders en de heer
Beunder van Beunder's Tuinbouwin
richting.
In Chantecler, het clubblad van
Quick, Den Haag, troffen wij van de
hand van de heer W. Bosman het na
volgende stukje aan:
„Op Nieuwjaarsdag werden wij op
geschrikt door het bericht van het
plotseling overlijden van de heer L.
Woudstra, voorzitter van A.C.C.
Nog op 2e Kerstdag hadden wij na
afloop van het Insulinde-tournooi
enige plezierige uren doorgebracht
met zijn zoon Louk, en hem bij 't af
scheid vanzelfsprekend gevraagd
„Doe m'n groeten aan je vader, wil
je?" Waarop Louk's antwoord: „Je
bent de honderdste vandaag." En zo
Want heb hem nog gekend
in korteI broek en hij
trekt met zijn broertje Daaf
zo aan je oog voorbij.
Je kwam ze tegen langs
de velden en aan 't water.
Was het niet Ready eerst
en Ready-Tecka later?
Komt van die korfbalclub
de naam er nog opaan?
Maar wel, hoè allround Lou
aan teamsport heeft gedaan.
Een dier bestuurders die
alleen maar excelleren.
Wiens leidersgaven men,
waar ook, zou assumeren.
Ja, een der besten ging.
Wij blijven hem gedenken.
Dat d i e gedach te troost
aan een gezin mag schenken
zo nauw verweven met
Aafcee en A.C.C.
Zij weten ook, elk lid
voelt innig met hen mee.
3
