-SCHAKEL
I
Van de brug
D'
A.r.c.
T)it is de Schakel, die komt binden,
De oude club aan d' oude vrinden.
36e Jaargang
Redacteur: J Tj. Steensma, 2e v.d. Helststraat 50, Amsterdam, telefoon 718567
Administrateur: O. J. v.d. Heul. Gerrit v.d. Veenstraat 118, tel. 714194
TypografieDrukkerij Joh. Meijer Zoon. Kanaalstraat 132. Telefoon 80710, Amsterdam W.
September 1937
No. 2
1ste A.R.O.L.-
dag verliep wat
vlak, zonder veel
hoogtepunten, met
als uitzondering
het weldadig aan
doend frisse spel
van H.B.S., dat ze
ker een klasse be
ter speelde dan
verleden jaar en
een H.F.C. dat de goede vorm van
verleden jaar bevestigde. De eerste
klassers stelden wat teleur. Zeebur-
gia, dat zeven spelers heeft verloren,
was niettemin te sterk voor ons, zon
der overtuiging spelend, eerste elftal.
In de competitie zullen wij het anders
moeten aanpakken jongens!
Na afloop toefden spelers en offi
cials nog lang bij elkander, het was
gezellig, maar met mij hadden velen
het gevoel dat de juiste sfeer ont
brak.
De tweede dag was dit veel beter.
Wat niet verwacht werd gebeurde.
De eerste klassers werden uitgescha
keld en twee van de oudste clubs,
H.F.C. en H.B.S., kwamen in de fina
le. De pauze werd opgevuld door een
alleraardigste judo-demonstratie en
daarna won H.F.C. voor het eerst na
negenentwintig jaar weer eens de
A.R.O.L.-beker en wel op zeer ver
diende wijze.
Aan Hein Winter en zijn mannen
nogmaals onze hartelijke gelukwen
sen; evenals aan de tweede prijswin
naar H.B.S. Voor onze Robur-vrien-
den ongetwijfeld een teleurstelling,
maar ik twijfel er niet aan of het ver
lies van de beker zal voor hen een
aansporing te meer zijn om volgend
jaar het beste been vóór te zetten.
Sfeer.
En nu was de sfeer er plotseling
wèl! Het was meer dan druk in ons
goede clubhuis en Klaas van Rijswijk
keek bepaald veel vrolijker dan een
jaar geleden.
Vurig slot.
Toen tenslotte alle gasten afscheid
hadden genomen en een heel klein
groepje A.F.C.'ers overbleef voor een
laatste kopje koffie, klonk plotseling
de kreet, die ik nimmer meer zal ver
geten: „de overdekte staat in brand!"
Eén blik naar buiten was voldoende
om vast te stellen, dat er niet veel
meer te redden zou zijn. De brand
weer werd gebeld en toen wij onze
jassen hadden aangetrokken en naar
buiten liepen, bleef er niets anders
over dan grimmig toe te zien hoe on
ze goede oude tribune, die zevenender
tig jaar een stille getuige is geweest
van veel voetballeed, maar ook van
wilde vreugde-uitingen, in misschien
twintig minuten tijd totaal afbrandde.
De brandweer kon niets anders doen
dan de verkoolde resten blussen.
Overpeinzing.
Toen ik op het veld naar de brand
stond te kijken en het in mijn hart niet
kon verkroppen, dat honderden vreem
den zich op de staantribune aan het
schouwspel stonden te vergapen, gin-
Foto Paul Hausel)
gen mijn gedachten terug naar 1920,
toen ik als schooljongen vele midda
gen na vier uur met mijn vrindjes
naar het toen in aanbouw zijnde
A.F.C.-terrein fietste. Wat was ik
trots lid van die club te zijn! En hoe
weinig vermoedde ik, dat ik eens, als
voorzitter, ook getuige zou moeten
zijn van de vernieling van de over
dekte tribune, waarmede een deel
van de knusheid van ons veld is ver
dwenen.
Het was na middernacht geworden
en er viel niet veel anders te doen dan
te gaan slapen, om de slag te verwer
ken. Aandoenlijk was, dat een van
onze jongens nog tijdens de brand een
collecte begon voor een nieuwe tri
bune. Het resultaat was 14.80. Maar
Joop, deze 14.80 zullen strekken als
eerste betaling van de nieuwe over
dekte. Want die komt er!
