Gtta JVieuuienHuizen Resultaten van de groene velden poelt allen mee, het is voor a.p.c. Tf Het leven gaat snel en de weken zijn voorbij, eer ze zijn begonnen, ook al kruipen de lesuren, waarin je je geen beurt kunt veroorloven soms. Deze snelheid is er de oorzaak van, dat de vreugde over de redding van het eerste alweer geluwd is. Dit luwen neemt echter het feit niet weg, dat we gered zijn. Onze jongens, onder aanvoering van Rolf Leeser hebben het toch maar weer gelapt. Je kunt deze stunt echter niet jaar in, jaar uit volhouden. Ten eerste wordt het zo monotoon en ten tweede dient rekening te worden gehouden met de ouderwordende A.F.C.-harten. Ik moge verwijzen naar Rolf's onder staande suggesties teneinde tot een rustiger (wat betreft de bezetting van de onderste plaats) seizoen te komen. Het tweede gaat voort met het verzamelen van puntjes tegen hoog geplaatsten. Van rode lantaarndra gers wordt maar verloren of het niks is. De geest, ik bedoel de geest zoals die in een voetbalelftal behoort te zijn laat te wensen óver. De jongens zijn vrolijk en vriendelijk genoeg, daar niet van, maar sommigen be treden het veld met een air, waar van wijlen Shakespeare al placht te zeggen: „much ado about nothing." Het derde speelt verder of er niets aan de hand is. Dat is te rechtvaar digen, want er is inderdaad niets aan de hand. Leest maar wat Koko er over schrijft. En tja dan het vierde. Dat bevindt zich nog steeds in de gevarenzone. En de laatste nederlagen tegen D.W.V. (60) en De Volewijckers (50) waren troosteloos. De neutrale toeschouwer zal niet hebben kunnen bemerken, dat in deze wedstrijden een A.F.C.-elftal knokte voor zijn behoud. En toch zal de dosis voetbalcapa citeiten, welke bij een Vierde elftal van een tweede klasser, nu eenmaal niet groot kan zijn, moeten worden gebonden aan een grote dosis enthou siasme. „We gaan ervoor" zij de leuze. Het vijfde elftal heeft door enkele misstappen zijn kampioenskans de finitief verloren en gaat volgend jaar weer zijn best doen. Het zesde en zevende onder leiding van, onderscheidelijk Willem van Oort en Gerard van Poorten houden stug vol en voetballen voor wat ze waard zijn. Gem. 0.89 Met een keihard schot besloot Coen Colijn een mooie A.F.C.-aanval op het J.S.V.-doel. Het betekende tevens 20 en onze vereniging mag zich opnieuw een jaar tweede-klasser noemen. Velen uwer zullen op dat moment een zucht van verlichting geslaakt hebben en laten we er maar eerlijk voor uitkomen, het is dit sei zoen wel heel droevig geweest. Tweemaal met 90 verslagen en vele wedstrijden van op papier en zelfs in het veld zwakkere tegen standers door nonchalance, slecht spel of verkeerde tactiek verloren. Als excuus mag aangevoerd worden dat we, vooral in het begin van dit seizoen, veel met invallers hebben gesukkeld. Helaas, valt echter niet te ontkennen dat het gemiddelde spelpeil wel op een zeer laag niveau heeft gestaan. Zo kun je meerdere negatieve punten uit het afgelopen seizoen halen, doch er zijn ook licht punten en die moeten we juist vast houden en die moeten de basis vor men voor het a.s. seizoen. Allereerst de geest onder de spe lers. Ik durf te beweren, dat deze zelden zo goed is geweest, ondanks de vele tegenslagen en teleurstellin gen. Ten tweede werd er na lang zoeken, m.i. onnodig lang, een goede verdediging en middenlinie gevonden. Ten derde vond men Dick Disselkoen bereid, de training op zich te nemen in een woelige periode. Dick pakte dit zo goed aan, dat hij direct de juiste discipline onder de spelers op de trainings-avonden kreeg. Aan het einde van het seizoen bleek er toch ook een lichte spelpeil-verbetering te zien, getuige de zeven punten uit de laatste vijf wedstrijden. In wezen is het echter verstandi ger het afgelopen seizoen te verge ten, en ons te concentreren op de toekomst, en het volgend seizoen niet beginnen, neem me dit niet kwalijk, met de zo typische „A.F.C.-laksheid". Als een eerste elftal voorbereid moet worden, dan kan dit niet twee a drie weken voor de competitie be gint. Daar moet men ruimschoots de tijd voor nemen. De ploeg moet in gespeeld en 100% fit zijn en niet alleen elf spelers. De grote kracht van een goede vereniging schuilt in de reserves. Een eerste elftal heeft zeker 16 spelers nodig. Aldus: één van m'n suggesties voor het volgen de speeljaar: selecteer 16 a 18 spe lers, train deze vanaf half Juli één keer per week hard en serieus. Half Augustus kan men dan overschake len op twee keer per week trainen. Vorm reeds heel vroeg een fit en op elkaar ingespeelde ploeg, die de competitie geladen begint. Enfin, ik heb nog veel meer in petto, maar dat kan op 't ogenblik nog niet in de Schakel, want mis schien moet tegen die tijd, een ander deze kolom vullen, tot dan echter bedank ik u voor het geduld en de aandacht die u in het afgelopen jaar aan mij heeft geschonken. R. L. Gem. 0.89 Sinds de vorige Schakel werd van de laatste 4 wedstrijden er slechts 1 gewonnen en 3 verloren. Uit tegen Z.S.G.O. geloofden wij het wel en gaven de tegenpartij alle gelegenheid om hun aanvallen op te bouwen. Wij hebben echter ook nog kansen gehad (om te zuchten, weet U wel) maar deze werden niet be nut. Toen het eindsignaal klonk was de stand 02 in het voordeel van Z.S.G.O. De week daarop trad een herbo ren derde tegen W.M.S. II in het stopwatches voor sport en techniek Gouden en stalen polshorloges Klokken installaties Signaal- en buitenklokken Kalverstraat 206 Leidsestraat 83 Grond- en glansverf Boot- en Autolakken Overtoom 523, tel. 84780 Een vertrouwd adres

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1957 | | pagina 2