Mixed Pickles
poelt allen mee, het is voor a.f.e.
Ridder van Ooy 75 jaar.
De A.F.C.-vlag gaat 23 Maart in top. De „grand old man" van onze vereniging, Clubridder J. C. A. van
Ooy wordt dan 75 jaar. Het is in het jaar 1957 een wonderlijke gedachte, dat wij in onze kring iemand
hebben, nog steeds meelevend en actief, die in de vorige eeuw lid van A.F.C. geworden is. En die smdsdien
min of meer zijn stempel op de vereniging gedrukt neeft. Tientallen jaren schreef de pers over A.F.C. als
over de club van Scheepens en van Ooy." Vooral als eerste secretaris kwamen Jacques' grote capaciteiten
naar voren. Hij „maakte" niet alleen de clubpolitiek, hij was een der zeer weinigen, die in Amsterdam de
voetbalpolitiek maakte met figuren als Grootmeijer en Drilling soms als zijn medespelers, soms als zijn tegen
spelers.
Velen onzer, waaronder schrijver dezes zich volgaarne schaart, hebben steeds hoog tegen Jacques van Ooy
opgezien en doen dit nog. Gentleman van de oude stempel, combinatie van allure en innerlijke beschaving.
Man van vooruitziende blik. Hij is de schepper geweest, de „ziener" van ons complex aan de Wandelweg,
toen aan de Middenweg in Watergraafsmeer de eerste geruchten doordrongen, dat de Gemeente Amsterdam
„Goed Genoeg" voor woningbouw wilde hebben. Vijf en dertig jaar later „zag" hij de grootsheid van ons
60-jarig bestaan en gaf zich aan de voorbereiding van de jubileumfeesten met hart en ziel. In diezelfde
periode was hjj principieel en zonder één procent schipperen voorstander van het zuiverste amateurisme als
wezensvorm en levensvoorwaarde voor A.F.C.
Nu wordt hij 75. Onze hartelijke gelukwensen aan Jacques en zijn charmante echtgenote en de wens, dat
zijn levensinnings nog heel lang „not out" zal zijn.
Mist.
Nog steeds geldt de bepaling, dat indien een wedstijd wegens de weersomstandigheden gestaakt moet
worden, de gehele wedstrijd moet worden overgespeeld en dat lijkt ons nu toch echt niet billijk. In dit seizoen
is het Enschedé overkomen, dat betrekkelijk kort voor tijd in Venlo de scheidsrechter inrukken blies, omdat
het zi zó zwaar mistte, dat het feest voor gesloten moest worden verklaard. Enschedé stond toen met 31
voor, hetgeen in een uitwedstrijd bij V.V.V. toch altijd een aardige prestatie is en dat werd nu doorgeschrapt.
A.F.C. heeft precies 40 jaar geleden ook eens een afschuwelijke mistervaring gehad. Dat was in die
rare competitie, waarvan ik U al eens vertelde, waarin de nrs. 1 en 2 automatisch zouden promoveren en de
vier nummers 3 om één plaats zouden spelen in die nieuwe Eerste Klasse B. Ajax en Blauw Wit zaten in die
afdeling en die zouden zonder meer een en twee eindigen. Het ging voor A.F.C. om die derde plaats, waar
wij de Spartaan als grote mede-gegadigde hadden. Voor de wedstrijd A.F.C.—de Spartaan bestond een zo
grote belangstelling, dat ons bestuur besloot, deze ontmoeting in het Stadion te doen plaats vinden. Ons
eerste speelde een prachtige wedstrijd en stond 17 minuten voor tijd met 4 0 voor. Toen floot de scheids
rechter inrukken wegens mist (die overigens de gehele middag al in de kuip van Jan van den Berg ge
hangen had). Ge begrijpt de reacties: De spelers van de Spartaan liepen juichend het terrein af en A.F.C.
nou, als U de lelijke woorden er af laat heeft A.F.C. die middag niets gezegdOverspelen dus met
alle psychologische voordelen aan de kant van de Spartaan. Uiteraard had penningmeester Albert van Gessel
een beste dag, maar voor onze spelers en onze aanhang was het een zenuwentoestand. We zijn er, dank zij
een door Toon' Kooy benutte strafschop met 1—0 doorgerold, maar het was toch wel echt met de hakken
over de sloot.
En dit vinden wij bij deze oude en nieuwe voorbeelden het sportief onbevredigende: De ploeg, die in zulk
een geval onbedreigd gewonnen staat, moet de gehele wedstrijd overspelen in voor haar psychologisch zeer
moeilijke omstandigheden, terwijl toch niemand aanstoot heeft kunnen nemen aan de voorsprong, die zij
oorspronkelijk had vóór de scheidsrechter meende, de wedstrijd te moeten staken. Waarom wordt dan niet
bepaald, dat de resterende tijd moet worden gespeeld waarbij men de reeds verkregen stand als uitgangpunt
neemt Mogen wij wederom ons aller Leo Horn vragen zijn licht hierover te laten schijnen
Galli 65 jaar.
Inmiddels is erelid, oud-voorzitter J. H. Galavazi 65 jaar geworden. De Engelsen hebben een goed spreek
woord There are many of us to make a world" en met een kleine variant zou men kunnen zeggen „There
are many of us to make a club." Galavazi behoort evenals van Ooy tot degenen, die A.F.C. „gemaakt" heb
ben. Maar welk een verschil in karakter en mentaliteit. Van Ooy de evenwichtige, de diplomaat, de plan
nenmaker Galavazi de temperamentvolle, de vechter, de man van de directe actie. Geen wonder, dat juist
die twee (ongelijknamige polen trekken elkaar aan) elkaar vonden en samen zo enorm veel voor de club
gedaan hebben.
Ik leerde Galli een jaar of veertig geleden kennen, toen hij middenvoor stond in het derde. I. had een
simpel, doeltreffend systeem uitgedacht voor de middenvoor: „Als de scheidsrechter het aanvangssignaal ge
geven 'heeft, dan is de kortste route van de middenvoorplaats naar het doel van de tegenpartij de rechte lijn."
Galli heeft 'zich daar strikt aan gehouden in zijn spel, in zijn werk, in zijn leven. De rechte lijn. Niet de
man voor de soepele formule of het elegante compromis: Neen, „take it or leave it." Je kon het met Galli
eens zijn of niet: je wist tenminste, wat je aan hem had. Hij was in de meest letterlijke zin des woords
vriend voor zijn vrienden en vijand voor zijn vijanden.
Bergen werk heeft hij verzet in de maatschappij en in A.F.C. Teleurstellingen zijn hem niet bespaard
gebleven dat kan bij dergelijke mensentypes niet uitblijven; maar zij bouwen zich een monument in de
harten van hen, die in zeer nauw contact met hen kwamen. Galli 65 Galli met pensioen. Laat me niet
lachen: ik kan mij I. als rustend oud heertje, als „Dreestrekkertje" echt niet indenken. Run it out, I! Met
je ideale levenspartner Paula nog lang aan je zijde.
