On dit et datjes
H.P. van de Bergh Sr. *j"
VI gaat toch ook vanavond
kienen?
BequnstiGinq van onze aöveRteeRöeRS, houöt öe schakel in stanö
A.F.C. heeft een trouwe vriend en supporter verloren. De Heer
Van de Bergh, vader van onze spelers Henk en Bob is na een
korte ziekte van ons heengegaan. De A.F.C.-ers kenden hem en
hij kende de A.F.C.-ers, omdat hij dicht bij ons stond. Hij nam
intensief deel aan het clubleven.
Zagen wij hem niet op zijn bromfietsje zelfs in Hoorn komen
om het eerste elftal aan te moedigen. En hoeveel vreugde bereid
de hem een overwinning van A.F.C.
En hoe kon hij dan van zijn vreugde getuigen.
Zijn heengaan betekent voor zijn achtergebleven gezin een groot
verlies. Mevrouw Van de Bergh en haar zoons zullen zich ge
sterkt weten door het medeleven van A.F.C.
Onze vereniging wenst hen kracht.
Afscheid.
DEZE maand hebben wij afscheid
genomen van Roek van Halm,
die is geëmigreerd naar de Verenig
de Staten.
Voor A.F.C. is dit een verlies. Roek
was een bruikbare voetballer en ont
popte zich als een behoorlijk aan
voerder van het zesde elftal. Ook de
rol, die Roek in A.B.C. speelde was
tamelijk voornaam.
Roek, die ons beloofde, van zich
te laten horen vanuit het trefpunt
van Nederlanders, Grand Rapids,
wensen wij veel succes.
Jos Klumper.
Jos Klumper, die ons land en
A.F.C. zo'n jaar of zeven geleden
verliet, zendt ons vanuit Australië de
hartelijke groeten. Het gaa t hem
goed en in de voetballerij speelt hij
ook nog steeds een rol. Onlangs
werd hij tot erelid van zjjn vereni
ging benoemd. Dit zal allen, die hem
kennen niet bevreemden. Ook in
A.F.C. was hij zowel op het groene
veld als achter de groene tafel een
enthousiaste werker. En dat hij
A.F.C. nog niet is vergeten blijkt wel
uit zijn belofte onze club binnenkort
met een geldelijke bijdrage te verblij
den. Jos, vast bedankt, en hartelijk
gegroet.
Cerberus.
Onze heer Van der Velden Erd-
brink, die elke Zondag op het terrein
is en nooit een wedstrijd ziet (mis
schien mist hij daar niets aan) doet
voor onze club zeer goed werk.
Niet alleen echter voor onze club,
in het algemeen maar ook voor de
leden en hun kinderen in het bijzon
der. Vaak komt het voor, dat een of
andere peuter hem naar buiten wil
passeren met de opmerking: „Ik ga
op het ruiterpad spelen". De Heer
Van der Velden pleegt deze knapen
dan te wijzen op de gevaren, welke
hen op de Wandelweg bedreigen. De
meeste ouders zijn hiervoor dank
baar.
Onlangs echter kwam zo'n knaapje
terug, vergezeld van zijn verontwaar
digde pa. „Als mijn zoontje op de
Wandelweg wil spelen, dan kunt U
hem daarvan niet afhouden." De pa
zag de billijkheid van des Heren Van
der Veldens argumenten niet in en
zoontje ging op de Wandelweg spe
len.
„Feestneus", zei het nog in het
voorbij gaan.
Sint Nicolaas.
Op zijn weg van het verre Zuiden
naar de Amsterdamse City heeft de
ze heilige man ook het A.F.C.-terrein
nog met een bezoek vereerd.
Om juist te zijn op 29 November,
des avonds te half tien, even na de
maaltijd, die na de training werd ge
noten (voor eigen geld overigens)
betrad hij, luide toegezongen ons
clubhuis.
Gezien het onverwachte van dit be
zoek hadden hij en Piet geen ge
schenken bij zich. Toch was hij goed
op de hoogte met de fouten en kwa
liteiten van de spelers en commissie
leden. Aan vermaningen en goede
raad was geen gebrek. Het was jam
mer, dat Nico Kalsbeek en Rein Ak
kerman niet aanwezig konden zijn;
dan hadden zij ook eens kunnen ho
ren, hoe men in Spanje over ze denkt.
Kakie's Droom.
Kakie is een goede voetballer en
een goede schrijver. Ook met de dob
belstenen, zowel met de gewone als
met de pokerstenen kan hij goed
overweg.
Van de laatste spelen droomt hij
wel eens. Naar, geloof ik. Onlangs
bij een spelletje uitkleed poker,
toen het er dus nogal op aankwam,
kon hij niet boven 5x8 gooien. Tel
kens en telkens weer geprobeerd en
steeds maar 5x8. Of hij uiteindelijk
in zijn Jansen en Tilanus kwam te
zitten weet ik niet. Voordat het zo
ver was droomde hij allang weer wat
anders.
Adje van Dijk.
Deze keer, om de schade enigszins
in te halen, twee verhalen van Adje
van de Gold Coast. „Rimboe" is een
voetbalstory, waarvan de plaatsing
dus geen commentaar behoeft. Het
andere verhaal heeft zo op 't eerste
gezicht niets met A.F.C. te maken
en zou misschien eerder passen in
„De Windmolens", het vakblad voor
de groothandel in meel en aanver
wante artikelen.
Ik meende er toch een plaatsje voor
te moeten inruimen. Vele onzer le
den begeven zich wellicht later in de
meelhandel, omdat er nou eenmaal
altijd brood zal worden gegeten. Be
kijk dit verhaaltje dan in de trant
van „Brieven van een koopman aan
zijn zoon".
Beste Wensen.
Allen, die plegen mee te werken
aan het totstandkomen van de Scha
kel wensen U prettige dagen en een
voorspoedig 1957.
J. T. S.
Aanvang 8 uur in het clubhuis
11
